Με χαρά αναρτώ ένα κείμενο το οποίο μου έστειλε ο Τάσος Κρομμύδας από τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ -ΠΡΑΣΙΝΟΥ. Και το προσυπογράφω.
Γιάννης Χρυσοβέργης
Για μια εναντίωση στη βία χωρίς αστερίσκους…
Τα μέτρα στο πλαίσιο της συμφωνίας στήριξης από την ΕΕ και το ΔΝΤ είναι εξελίξεις ιστορικής σημασίας που σε μεγάλο βαθμό θα καθορίσουν το πώς θα ζήσουμε όλοι και κυρίως η νέα γενιά την ερχόμενη περίοδο.
Τα μέτρα αυτά, που έρχονται ως αποτέλεσμα της χρεωκοπίας του πολιτικού μας συστήματος, είναι σε μεγάλο βαθμό άδικα και αναποτελεσματικά, με απρόβλεπτες επιπτώσεις στη φτώχεια, την ανεργία, την κοινωνική συνοχή.
Μπροστά στη νέα πραγματικότητα, είναι κρίσιμη και έκδηλη η ανάγκη για τη διαμόρφωση μιας εναλλακτικής πολιτικής πρότασης διεξόδου από την πολλαπλή κρίση με βιώσιμο και κοινωνικά αλληλέγγυο τρόπο.
Με πολλαπλές αφετηρίες, ίσως και αντιφάσεις, δεκάδες χιλιάδες πολίτες διαδήλωσαν στις 5 Μαΐου τη δικαιολογημένη οργή τους απέναντι στα νέα μέτρα.
Όμως, αυτή η παλλαϊκή αγανάκτηση προς το πολιτικό σύστημα αντί να αποτελέσει αφετηρία διαμόρφωσης μιας εναλλακτικής διεξόδου, στιγματίστηκε για πάντα από την πρωτοφανή και αδικαιολόγητη τριπλή δολοφονία στο κατάστημα της MARFIN.
Ο καθένας πρέπει να αναλογιστεί το μερίδιο των ευθυνών του για την τραγωδία αυτή, να ζητήσει εκ βαθέων συγγνώμη από τους αγαπημένους των θυμάτων και την κοινωνία γενικότερα και να κινηθεί ώστε να μην ξαναϋπάρξει περιθώριο για παρόμοια γεγονότα.
Απαραίτητο στοιχείο μιας τέτοιας στάσης είναι η άνευ όρων καταδίκη κάθε νοοτροπίας που θα μπορούσε να δικαιολογήσει την αφαίρεση ανθρώπινων ζωών ως «παράπλευρες απώλειες» ενός «ανώτερου πολιτικού στόχου».
Ενδεχομένως το μέγεθος της τραγωδίας να ήταν μικρότερο αν η Διεύθυνση της Τράπεζας δεν επέβαλε τη λειτουργία του υποκαταστήματος ή αν οι αρμόδιες Υπηρεσίες είχαν επιβάλει συμμόρφωση με τις προδιαγραφές πυρασφάλειας πριν την αδειοδότησή του. Σίγουρα το πογκρόμ τυφλής βίας από την αστυνομία που ακολούθησε τη διαδήλωση καθόλου δεν ταιριάζει σε ένα σύγχρονο κράτος.
Όμως τέτοια ζητήματα έρχονται σε δεύτερη μοίρα, ιδιαίτερα σε περίοδο πένθους για τις τρεις οικογένειες.
Κυρίως όμως δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να επιχειρείται η αξιοποίησή τους ως οποιασδήποτε μορφής προσπάθεια υποβάθμισης δολοφονικών προθέσεων και νοοτροπιών.
Για το Πράσινο κίνημα, οι υπαίτιοι της τριπλής αυτής δολοφονίας δεν διαφέρουν στο παραμικρό από δολοφόνους μεταναστών ή ανύποπτων νεαρών όπως ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος.
Οι Πράσινοι είμαστε θεμελιωδώς αντίθετοι σε κάθε ελαστική αντιμετώπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, πολύ περισσότερο της αξίας της ανθρώπινης ζωής.
Καταδικάζουμε κάθε λογική βίας, χωρίς αστερίσκους, «ναι μεν αλλά» και υποσημειώσεις.
Εναντιωνόμαστε σε κάθε λογική συμψηφισμού βίας ή ανθρώπινων απωλειών. Ένα και ένα δεν κάνει ποτέ μηδέν!
Τάσος Κρομμύδας
Τετάρτη 12 Μαΐου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου