Εν μέσω αντιδράσεων των επαγγελματιών της εστίασης, οι οποίοι φοβούνται εύλογα ότι οι καταναλωτές θα τους γυρίσουν την πλάτη, η Υπουργός Υγείας επιβάλλει πλήρη απαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους και υπόσχεται να εξαντλήσει την αυστηρότητά της στους παραβάτες. Το κατά πόσο θα εφαρμοστεί ο «φετβάς» της κυρίας Ξενογιαννακοπούλου μένει να αποδειχθεί. Η λογική όμως που διέπει το νομοθέτημά της, παραπέμπει στο Θαυμαστό Καινούριο Κόσμο του Άλντους Χάξλεϊ.
Το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία. Αυτό είναι γνωστό και επιστημονικά αποδεδειγμένο. Η απαγόρευσή του στους χώρους εργασίας και στα μέσα μεταφοράς, με εξαίρεση τα πλοία και τα τραίνα στα οποία είναι εύκολη η διευθέτηση ειδικών χώρων για τους καπνιστές, είναι εύλογη και επιβεβλημένη, Η συστηματική ενημέρωση της νεολαίας για τις συνέπειες του καπνίσματος στην υγεία επίσης. Κι εκεί τελειώνει η καλώς νοούμενη παρέμβαση του Κράτους κι αρχίζει ο παραλογισμός ή, για είμαστε ακριβέστεροι, η υστερία.
Η κατανάλωση ψυχοτρόπων ουσιών από τους ανθρώπους - αλκοόλ, καπνός, καφές, κόκα, ινδική κάναβη, όπιο, παραισθησιογόνα φυτά - είναι τόσο παλιά όσο και ο πολιτισμός. Η χρήση των ουσιών αυτών συνδέονταν, για τους πολλούς, με θρησκευτικές τελετουργίες ή ιδιωτικές γιορτές κλίμακας. Η ύπαρξη ανθρώπων εξαρτημένων από τις κατά τόπους χρησιμοποιούμενες ψυχοτρόπους ουσίες είναι εξ ίσου παλιά. Η αύξηση του αριθμού τους ήταν πάντα ασφαλές δείγμα κοινωνικής κρίσης και παρακμής.
Εξ ίσου παλιές είναι και οι απαγορεύσεις της χρήσης κάποιων ουσιών, που συχνά έπαιρναν και τη μορφή θρησκευτικής επιταγής, με αφορμή πάντα τις συνέπειες της κατάχρησής τους. Κοινό χαρακτηριστικό όλων των απαγορεύσεων όμως ήταν πάντα η εισβολή του Κράτους στη σφαίρα των προσωπικών επιλογών. Μια εισβολή που, μέχρι τη Γαλλική Επανάσταση, οπότε διατυπώνεται για πρώτη φορά το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να καθορίζει τη ζωή του, ήταν απολύτως αποδεκτή από το σύνολο των ανθρώπινων πολιτισμών.Η τελευταία τέτοιας μορφής εκστρατεία ήταν η ποτοαπαγόρευση στις ΗΠΑ, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Οι εκστρατείες απαγόρευσης της χρήσης ινδικής κάναβης και οπιούχων, που έλαβαν χώρα μετά το τέλος του Α' Παγκόσμιου Πολέμου, είχαν ενορχηστρωθεί από τις καπνοβιομηχανίες, οι οποίες δε φείσθηκαν θεμιτών και αθέμιτων μέσων για την επιβολή της βούλησής τους. Η τωρινή σταυροφορία κατά του καπνίσματος, που άρχισε πριν είκοσι περίπου χρόνια από την Αμερική, συντονίζεται από μια συμμαχία Ασφαλιστικών Εταιρειών και Φαρμακοβιομηχανιών.
Οι πρώτες, έχοντας υπό τον έλεγχότους την Κοινωνική Ασφάλιση (πράγμα που συνεχίζεται και μετά την ψήφιση του Νόμου Ομπάμα) επιθυμούν να μεγιστοποιήσουν την κερδοφορία τους περιορίζοντας όσο το δυνατόν το κόστος νοσηλίας των ασφαλισμένων. Και πιέζουν αφόρητα για τη θέσπιση νομοθεσιών που θα καθιστούν την «υγιεινή ζωή» υποχρεωτική. Σε αυτή τη λογική, επιδιώκουν την επιβολή νομοθεσιών που στερούν ασφαλιστικά δικαιώματα από παχύσαρκους, καπνιστές, χρήστες ινδικής κάναβης κ.λ.π.
Οι δεύτερες, που στις τελευταίες δεκαετίες έχουν υποσκελίσει σε ισχύ τις βιομηχανίες όπλων, έχοντας επεκταθεί στη βιομηχανία της διατροφής, επιδιώκουν, με μεγάλη επιτυχία όπως απέδειξε η φούσκα της γρίπης των χοίρων, να καταστήσουν ασθένεια που χρήζει φαρμακευτικής αγωγής το οτιδήποτε. Ένα μέλλον στο οποίο οι άνθρωποι θα τρέφονται με χαπάκια, θα διασκεδάζουν με χαπάκια , θα ερωτεύονται με χαπάκια, θα χαλαρώνουν και θα σπιντάρουν με χαπάκια, είναι το όνειρο των απανταχού φαρμακοβιομηχάνων.
Αν κάτι προσβάλλει τον κοινό νου στη συμπεριφορά της κυρίας Ξενογιαννακοπούλου είναι ότι εδώ και δέκα μήνες ασχολείται, με τη βοήθεια μιας στρατιάς καθηγητών της Καρδιολογίας και της Πνευμονολογίας, αποκλειστικά με το κάπνισμα. Τη στιγμή που, δεν έχει κάνει τίποτα απολύτως για να επιστρέψουν στην πρό του Μαρτίου του 2004 κατάσταση τα νοσοκομεία της χώρας - για ουσιαστικές βελτιώσεις στο χώρο της υγείας δεν τολμάμε καν να το ονειρευτούμε - οι δε επισκέψεις της στα νοσοκομεία σε αυτό το δεκάμηνο είναι υποδεκαπλάσιες, αν όχι ακόμα λιγότερες, των επισκέψεών της σε τηλεοπτικά πλατώ.
Γιάννης Χρυσοβέργης
Υ.Γ. Εξυπακούεται ότι, όντας περιστασιακός καπνιστής που έχει συνδέσει το κάπνισμα αποκλειστικά με τα τσιμπούσια, από αύριο για να επισκεφθώ χώρο εστίασης θα θέλω να έχω εγγυήσεις ότι ο καταστηματάρχης αρνείται να εφαρμόσει τη νομοθεσία.
Το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία. Αυτό είναι γνωστό και επιστημονικά αποδεδειγμένο. Η απαγόρευσή του στους χώρους εργασίας και στα μέσα μεταφοράς, με εξαίρεση τα πλοία και τα τραίνα στα οποία είναι εύκολη η διευθέτηση ειδικών χώρων για τους καπνιστές, είναι εύλογη και επιβεβλημένη, Η συστηματική ενημέρωση της νεολαίας για τις συνέπειες του καπνίσματος στην υγεία επίσης. Κι εκεί τελειώνει η καλώς νοούμενη παρέμβαση του Κράτους κι αρχίζει ο παραλογισμός ή, για είμαστε ακριβέστεροι, η υστερία.
Η κατανάλωση ψυχοτρόπων ουσιών από τους ανθρώπους - αλκοόλ, καπνός, καφές, κόκα, ινδική κάναβη, όπιο, παραισθησιογόνα φυτά - είναι τόσο παλιά όσο και ο πολιτισμός. Η χρήση των ουσιών αυτών συνδέονταν, για τους πολλούς, με θρησκευτικές τελετουργίες ή ιδιωτικές γιορτές κλίμακας. Η ύπαρξη ανθρώπων εξαρτημένων από τις κατά τόπους χρησιμοποιούμενες ψυχοτρόπους ουσίες είναι εξ ίσου παλιά. Η αύξηση του αριθμού τους ήταν πάντα ασφαλές δείγμα κοινωνικής κρίσης και παρακμής.
Εξ ίσου παλιές είναι και οι απαγορεύσεις της χρήσης κάποιων ουσιών, που συχνά έπαιρναν και τη μορφή θρησκευτικής επιταγής, με αφορμή πάντα τις συνέπειες της κατάχρησής τους. Κοινό χαρακτηριστικό όλων των απαγορεύσεων όμως ήταν πάντα η εισβολή του Κράτους στη σφαίρα των προσωπικών επιλογών. Μια εισβολή που, μέχρι τη Γαλλική Επανάσταση, οπότε διατυπώνεται για πρώτη φορά το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να καθορίζει τη ζωή του, ήταν απολύτως αποδεκτή από το σύνολο των ανθρώπινων πολιτισμών.Η τελευταία τέτοιας μορφής εκστρατεία ήταν η ποτοαπαγόρευση στις ΗΠΑ, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Οι εκστρατείες απαγόρευσης της χρήσης ινδικής κάναβης και οπιούχων, που έλαβαν χώρα μετά το τέλος του Α' Παγκόσμιου Πολέμου, είχαν ενορχηστρωθεί από τις καπνοβιομηχανίες, οι οποίες δε φείσθηκαν θεμιτών και αθέμιτων μέσων για την επιβολή της βούλησής τους. Η τωρινή σταυροφορία κατά του καπνίσματος, που άρχισε πριν είκοσι περίπου χρόνια από την Αμερική, συντονίζεται από μια συμμαχία Ασφαλιστικών Εταιρειών και Φαρμακοβιομηχανιών.
Οι πρώτες, έχοντας υπό τον έλεγχότους την Κοινωνική Ασφάλιση (πράγμα που συνεχίζεται και μετά την ψήφιση του Νόμου Ομπάμα) επιθυμούν να μεγιστοποιήσουν την κερδοφορία τους περιορίζοντας όσο το δυνατόν το κόστος νοσηλίας των ασφαλισμένων. Και πιέζουν αφόρητα για τη θέσπιση νομοθεσιών που θα καθιστούν την «υγιεινή ζωή» υποχρεωτική. Σε αυτή τη λογική, επιδιώκουν την επιβολή νομοθεσιών που στερούν ασφαλιστικά δικαιώματα από παχύσαρκους, καπνιστές, χρήστες ινδικής κάναβης κ.λ.π.
Οι δεύτερες, που στις τελευταίες δεκαετίες έχουν υποσκελίσει σε ισχύ τις βιομηχανίες όπλων, έχοντας επεκταθεί στη βιομηχανία της διατροφής, επιδιώκουν, με μεγάλη επιτυχία όπως απέδειξε η φούσκα της γρίπης των χοίρων, να καταστήσουν ασθένεια που χρήζει φαρμακευτικής αγωγής το οτιδήποτε. Ένα μέλλον στο οποίο οι άνθρωποι θα τρέφονται με χαπάκια, θα διασκεδάζουν με χαπάκια , θα ερωτεύονται με χαπάκια, θα χαλαρώνουν και θα σπιντάρουν με χαπάκια, είναι το όνειρο των απανταχού φαρμακοβιομηχάνων.
Αν κάτι προσβάλλει τον κοινό νου στη συμπεριφορά της κυρίας Ξενογιαννακοπούλου είναι ότι εδώ και δέκα μήνες ασχολείται, με τη βοήθεια μιας στρατιάς καθηγητών της Καρδιολογίας και της Πνευμονολογίας, αποκλειστικά με το κάπνισμα. Τη στιγμή που, δεν έχει κάνει τίποτα απολύτως για να επιστρέψουν στην πρό του Μαρτίου του 2004 κατάσταση τα νοσοκομεία της χώρας - για ουσιαστικές βελτιώσεις στο χώρο της υγείας δεν τολμάμε καν να το ονειρευτούμε - οι δε επισκέψεις της στα νοσοκομεία σε αυτό το δεκάμηνο είναι υποδεκαπλάσιες, αν όχι ακόμα λιγότερες, των επισκέψεών της σε τηλεοπτικά πλατώ.
Γιάννης Χρυσοβέργης
Υ.Γ. Εξυπακούεται ότι, όντας περιστασιακός καπνιστής που έχει συνδέσει το κάπνισμα αποκλειστικά με τα τσιμπούσια, από αύριο για να επισκεφθώ χώρο εστίασης θα θέλω να έχω εγγυήσεις ότι ο καταστηματάρχης αρνείται να εφαρμόσει τη νομοθεσία.