Στο συνηθισμένο
μου βραδυνό περίπατο πέρασα έξω από το Εκράν, που προβάλλει μια μάλλον αδιάφορη
για μένα ταινία. Βρέθηκα όμως έξω από τον κινηματογράφο την κατάλληλη στιγμή,
όταν ακουγόταν το take this waltz του Λέοναρντ Κοέν. Ας το ακούσουμε.
Το τραγούδι αυτό
το άκουσα για πρώτη φορά πριν από 25 σχεδόν χρόνια, σε μια συναυλία του πολύ
συμπαθούς Καναδού καλλιτέχνη, στο Λυκαβηττό. Μου έκανε μάλιστα εντύπωση το ότι
προλόγισε αυτό το τραγούδι αφιερώνοντάς το στον Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Το
γιατί δεν μας το είχε εξηγήσει και από τότε μου είχε μείνει η απορία.
Σήμερα που μπήκα στον κόπο να το ψάξω στο διαδίκτυο, βρήκα την απάντηση. Οι στίχοι του τραγουδιού
του Κοέν είναι διασκευή ενός ποιήματος του Λόρκα με τίτλο pequeño vals vienés. Καθότι διασκευή,
υπάρχουν αναπόφευκτα διαφορές μεταξύ των δυο ποιημάτων. Ωστόσο έχω την εντύπωση ότι ο Κοέν
γίνεται από επιλογή κάπως πιο σκοτεινός, υπαινισσόμενος ίσως την έλευση του θανάτου, όταν προς το
τέλος λέει And you'll carry me down on your dancing to the pools that you lift on your wrist (είδα ένα
ερμηνευτικό σχόλιο σύμφωνα με το οποίο στο σημείο αυτό υποδηλώνεται ότι το αντικείμενο του πόθου
κόβει τις φλέβες του), ενώ ο Λόρκα παραδίδεται «στα σκοτεινά κύματα του βηματισμού σου» (en las
ondas oscuras de tu andar). Το τραγούδι με τους στίχους του Λόρκα, και την ίδια μουσική του Κοέν,
μπορούμε να το ακούσουμε, με τη φωνή της Άννας Μπελέν, αμέσως παρακάτω.
Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να βρείτε τους
στίχους των δυο τραγουδιών, αν ενδιαφέρεστε.
http://users.telenet.be/gaston.d.haese/lorca_take_this_waltz.html#Waltz
Ο Κοέν δεν έχει κρύψει τις επιρροές του από τον Λόρκα. Και από τη λεγόμενη «γενιά του’28» έλαχε
σε αυτόν τον ανδαλουσιανό ποιητή να απολαμβάνει, μετά θάνατον, τη μεγαλύτερη φήμη σε όλον τον
κόσμο, όπως και στην Ελλάδα, όπου και τα θεατρικά του έργα παίχτηκαν και πολλά από τα ποιήματά
του μελοποιήθηκαν (ο Γκάτσος και ο Χατζιδάκις είχαν ανακαλύψει τον Λόρκα πολύ πριν από τον
Κοέν). Ίσως αυτή ήταν η μεγάλη τύχη του αδικοχαμένου ποιητή, να πέσει το έργο του σε χέρια
εμπνευσμένων δημιουργών, που ήξεραν πώς να το αναδείξουν.
Γιώργος Αιμ. Σκιάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου