Η ιδέα είναι απλή. Σε κάθε ακέραιο αριθμό μπορεί να αντιστοιχηθεί ένας μουσικός φθόγγος. Όταν λοιπόν έχουμε ένα συνδυασμό ακεραίων, τότε από τον αντίστοιχο συνδυασμό μουσικών φθόγγων παράγεται ένα ηχητικό αποτέλεσμα, που μπορεί να είναι μουσική. Κάπως έτσι έβλεπαν τα πράγματα οι Πυθαγόρειοι, όταν μιλούσαν για σχέση μουσικών τόνων και αριθμών, διαβλέποντας έτσι μια αρμονία στο σύμπαν, εκπορευόμενη από τους μαθηματικούς κανόνες, εκφρασμένους ως σχέσεις μεταξύ ακεραίων, με βάση τους οποίους πίστευαν ότι λειτουργεί. Με άλλα λόγια, και το σύμπαν έχει τη δική του "μουσικότητα".
Για να δούμε τώρα πώς εφαρμόζονται στην πράξη αυτές οι σκέψεις: Ο αριθμός π (= 3,14159...) είναι ασύμμετρος, δηλαδή έχει ένα άπειρο πλήθος δεκαδικών ψηφίων, στις τιμές των οποίων δεν εμφανίζεται κάποια περιοδικότητα. Από το συνδυασμό των ψηφίων του π, και κάνοντας μια αντιστοίχιση με μουσικούς φθόγγους, παράχθηκε ένα μουσικό κομμάτι, που μπορείτε να το ακούσετε από τον παρακάτω σύνδεσμο. Καλή ακρόαση...
http://www.briefingnews.gr/perierga/item/15307
Γιώργος Αιμ. Σκιάνης
Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου