Εχει αρχίσει ήδη το ξήλωμα του πουλόβερ και το χρονικό μιάς προαναγγελθείσας οικονομικής και κοινωνικής κατάρρευσης. Τα κατάφερε τελικά ο Γιωργάκης να τον γράψει κι' αυτόν η ιστορία, όπως τον πατέρα του και τον παππού του.
Τους τελευταίους δύο για την βέβηλη και βδελυρή συμπεριφορά τους απέναντι στο κομμουνιστικό κόμμα - για διαφορετικούς λόγους τον καθ' έναν - και τον ίδιο για τη φιλότιμη προσπάθεια που καταβάλει να μας γυρίσει στη λίθινη εποχή.
Η αλήθεια, είναι οτι άργησε , αλλά τελικά ξεσκέπασε την πηγαία υποκριτικότητά του με τον πιο αγύρτικο τρόπο, αφού οι πομπώδεις προεκλογικές δηλώσεις του περί αΦθονίας χρημάτων, εννοούσαν προφανώς τα δανεικά του ΔΝΤ, το οποίο ετοιμάζεται να ριχτεί αχόρταγα στη μαρμίτα.
Και ενώ η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διολισθαίνει καθημερινά στο φαύλο των εξελίξεων, καταντώντας την χώρα χάντρα στο κομπολόι των κερδοσκόπων και τροφή στη κρεατομηχανή του ΔΝΤ, ο Γιωργάκης απ΄ το γραφικό Καστερόριζο, θρηνολογεί, λέγοντας '' Κάνω ότι μπορώ '' δυστυχώς όμως τα εγκληματικά λάθη που κληρονομήσαμε απ΄την προηγούμενη κυβέρνηση, μας έφεραν σ΄αυτή την κατάσταση
Η δήλωση αυτή, της απαστράπτουσας προσωπικότητας του Γιωργάκη, είναι κατά την γνώμη μου το πομπώδες συμπλήρωμα της ανικανότητάς του.
Χαράλαμπος Κουκάκης
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Χαράλαμπε,
Θα σταθώ σε ένα μόνο σκέλος της ανάρτησής σου. Προσάπτεις στον Ανδρέα Παπανδρέου "βδελυρή συμπεριφορά απέναντι στο Κομμουνιστικό Κόμμα". Με όλη την αντιπάθεια που με διακρίνει στο πρόσωπο του εν λόγω πολιτικού - στον οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, αποδίδω τγον τίτλο του "θεωρητικού" της ιδεολογίας "ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο κώλος μας", που από τη δεκαετία του '80 υπήρξε η κυριαρχούσα ιδεολογία στην Ελλάδα και όταν, επί Σημίτη, το ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να συκγρουστεί, όσο το πάτημα της γάτας, με αυτή το έφαγε το μαύρο σκοτάδι - δε νομίζω ότι υπήρξε ασεβής προς το ΚΚΕ. Απλώς του λεηλάτησε την εκλογική πελατεία. η ευθύνη γι αυτό όμως βαρύνει το ΚΚΕ όχι τον Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτό δεν ήταν σε θέση να διατυπώσει θέσεις διακριτές από αυτές του ΠΑΣΟΚ της εποχής.
Σε ό,τι αφορά το Γεώργιο Παπανδρέου τον πρεσβύτερο σε παραπέμπω για τις απόψεις μου σε ανάρτηση που είχα κάνει σε άλλο blog με αφορμή τα 40 χρόνια από το θάνατό του: http://pamkgyzi.blogspot.com/2008/11/40.html
Έρχομαι τέλος στο Γιώργο τον Παπανδρέου το νεώτερο. Νομίζω ότι είσαι άδικος μαζί του. Με την εξής έννοια. Ουδείς έχει το δικαίωμα να ζητάει από τον Πρωθυπουργό μιας χώρας να κάνει αυτό που όφειλαν να κάνουν οι πολίτες. Όταν εξωγενείς παράγοντες επιβάλλουν τη βάναυση μείωση του εισοδήματος στην πλειοψηφία ενός λαού, κι αυτή η πλειοψηφία αρνείται να αντιδράσει, δεν είναι δυνατόν ο Πρωθυπουργός της χώρας να κηρύξει το Τρίτο αντάρτικο! Γιατί απλούστατα αυτός θα βρεθεί μόνος του στα βουνά και η χώρα χωρίς πρωθυπουργό.
Με έχει σοκάρει το πόσο λίγος κόσμος, σε σχέση με τις διαδηλώσεις κατά του νόμου της Πετραλιά για το Ασφαλιστικό και τις αντίστοιχες κατά των νόμων Γιαννίτση και Ρέππα, συμμετέχει στις διαδηλώσεις.
Και φυσικά όλα επιδέχονται ερμηνείες. Εκτός από την επιφανειακή μανιχαϊστική περί "πουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών".
Γιάννης Χρυσοβέργης
Δημοσίευση σχολίου