Ο ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΞΕΒΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ

Ας συμφωνήσουμε σε δυο πράγματα:

Το πρώτο είναι ότι ο Κώστας Βαξεβάνης διέπραξε πλημέλημα δημοσιεύοντας τα ονόματα που αναφέρονται στη διαβόητη «Λίστα Λαγκάρντ» και ορθώς διώκεται.

Το δεύτερο είναι ότι η ενεργοποίηση της διαδικασίας του Αυτοφώρου 36 ολόκληρες ώρες μετά τη λήξη του προβλεπόμενου 24ώρου από το νόμο συνιστά ΣΚΑΣΤΗ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ.

Πέραν αυτών, η κινητοποίηση δεκάδων, ίσως και περισσότερων των 100, αστυνομικών για τη σύλληψη ενός ανθρώπου που κατηγορείται, όχι για φόνο, ή έστω για κάποια κακουργηματική πράξη αλλά για πλημέλημα, σε συνδυασμό με την εισαγγελική παρανομία βρωμούν λειτουργία παρακρατικού κυκλώματος.  

Ανάλογου, αν όχι του ίδιου, αυτού που ανέλαβε να εκτελέσει το «συμβόλαιο» για το Γέροντα Παστίτσιο. 

Το ποια άτομα περιλαμβάνονται στη διαβόητη πλέον «Λίστα Λαγκάρντ» θα άφηνε παγερά αδιάφοργη την ελληνική κοινωνία αν ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός είχε διενεργήσει τους απαραίτητους ελέγχους ώστε να είναι σαφές αν τα περί ων ο λόγος πρόσωπα είχαν πληρώσει τους προβλεπόμενους φόρους ή όχι.

Αυτό δεν έγινε επί δυο ολόκληρα χρόνια. Αντιθέτως προϊστάμενοι του ΣΔΟΕ και υπουργοί Οικονομικών επικαλέστηκαν σειρά επιχειρημάτων για την παράβαση καθήκοντος των δυο πρώτων και την άρνηση να εποπτεύσουν το ΣΔΟΕ των δυο δεύτερων που προκαλούν τον κοινό νου. Και, πέραν των αδιαμφισβήτητων πολιτικών και των ενδεχομένων ποινικών ευθυνών των ελεγχομένων, συνιστούν ακραία παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης που προβλέπει το Σύνταγμα.

Με την έννοια αυτή, η πλημεληματικού χαρακτήρα, παράνομη ενέργεια του Κώστα Βαξεβάνη, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι συνιστά πράξη προστασίας του Συντάγματος, σύμφωνα με τις επιταγές του ακροτελεύτιου άρθρου του, που ορίζει καθήκον του κάθε Έλληνα πολίτη, να αντισταθεί με κάθε μέσον στις απόπειρες κατάλυσής του. 

Δεν έχει όμως νόημα να επιμείνουμε σε αυτό, όπως δεν έχει νόημα να συζητάμε για το αν ο Κώστας Βαξεβάνης υπέπεσε σε αδίκημα ή όχι. Προφανώς και υπέπεσε και προφανώς οι 2059 άνθρωποι, των οποίων τα ονόματα δημοσιεύτηκαν, έχουν δικαίωμα να αισθάνονται διαπομπευμένοι.

Πολύ μεγαλύτερη σημασία όμως έχει το γεγονός ότι ένας εισαγγελέας, το όνομα του οποίου, όπως και στην περίπτωση του «Γέροντα Παστίτσιου» δεν γνωρίζουμε, διότι δεν εξέδωσε ένταλμα, αλλά έδωσε προφορική εντολή σύλληψης του Κώστα Βαξεβάνη, ενεργοποίησε τις διατάξεις του αυτοφώρου, 36 ολόκληρες ώρες μετά από την παρέλευσή του.

Εξ ίσου σημαντική είναι η αστυνομική επιχείρηση που στήθηκε για τη σύλληψη του δημοσιογράφου, όπως και στην περίπτωση του «Γέροντα Παστίτσιου», με την κινητοποίηση δεκάδων αστυνομικών. Κι αυτό όχι για κάποια κακουργηματική πράξη, αλλά για ένα απλό πλημέλημα.

Εξ ίσου σημαντικό είναι το ότι τόσο στην περίπτωση του «Γέροντα Παστίτσιου» όσο και σε αυτή της «Λίστας Λαγκάρντ» η αυτόφωρη διαδικασία κινήθηκε Σαββατοκύριακο, ώστε ο συλληφθείς να παραμείνει κρατούμενος ως τη Δευτέρα το πρωί. Ασχέτως αν στην περίπτωση του Κώστα Βαξεβάνη ο στόχος αυτός δεν επετεύχθη.

Εξ ίσου σημαντικό είναι το ότι ουδείς ενοχλήθηκε, λίγες μόνο ημέρες πριν, όταν, μια φιλοκυβερνητική εφημερίδα αυτή τη φορά, ΤΑ ΝΕΑ, είχαν δημοσιεύσει τα ονόματα δεκάδων καλλιτεχνών, με τα εισοδήματα που είχαν δηλώσει και τα συσχέτιζε, με περίεργα λογικά άλματα, με την αξία της περιουσίας που οι ίδιοι άνθρωποι είχαν αποκτήσει στο παρελθόν, προκειμένου να τους κολήσει τη ρετσινιά του φοροφυγά, αποσιωπώντας ότι, μερικοί από αυτούς, είχαν από δυο ως πέντε χρόνια να εμφανιστούν μπροστά σε κοινό. Ο εισαγγελέας δεν ευαισθητοποιήθηκε για τη διαπόμπευση δεκάδων ανθρώπων.

Στην περίπτωση του «Γέροντα Παστίτσιου» ο εντολοδόχος της δίωξης και σύλληψης «συμβολαίου» ήταν η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Στην περίπτωση του Κώστα Βαξεβάνη ο εντολοδόχος δεν είναι προφανής. Το βέβαιο είναι πάντως ότι διαπόμπευσε τα 2059 πρόσωπα της «Λίστας Λαγκάρντ» πολύ περισσότερο από τον Κώστα Βαξεβάνη και το HOT DOC. Κι ακόμα, ότι πέτυχε να διαδώσει σε όλο τον πλανήτη πως, «στην Ελλάδα υπάρχει μια κυβέρνηση που προστατεύει τους φοροφυγάδες και φυλακίζει τους δημοσιογράφους που το αποκαλύπτουν». 

Με αυτά τα δεδομένα είναι κρίμα άνθρωποι με δεκαετίες αγώνων για την υπεράσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αντί να σταθούν, όπως ορθά έπραξαν στην περίπτωση του «Γέροντα Παστίτσιου», στις παρανομίες του εισαγγελέα και της Αστυνομίας, ασχολούνται με τα κίνητρα του Κώστα Βαξεβάνη. Ακόμα κι αν δεχθούμε ότι αυτά είναι τα πλέον ταπεινά, τα απτά δείγματα λειτουργίας παρακρατικών μηχανισμών θα έπρεπε να τους είχαν ανησυχήσει.

Γιάννης Χρυσοβέργης