Η εικόνα ενός περιδεούς κι ετοιμοδάκρυτου Ευάγγελου Βενιζέλου, που εδώ και δυο εβδομάδες κυριαρχούσε στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, είναι η πιο πιστή απεικόνιση ενός χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος, ανίκανου να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Στη μεγαλύτερη κρίση που κλήθηκε να αντιμετωπίσει το πολιτικό σύστημα στο οποίο εμπιστεύθηκαν οι Έλληνες πολίτες την τύχη τους επί 38 χρόνια Δημοκρατίας, αποδείχθηκε ανίκανο.
Οι εκπρόσωποί του αποδείχθηκαν δειλοί κι άβουλοι σε κάθε στιγμή τα τελευταία δυο και πλέον χρόνια. Αντιμέτωποι με την οικονομική χρεοκοπία της χώρας, μετέβαλαν εαυτούς αδιαμαρτύρητα σε σάκους του μποξ.
Αποδείχτηκαν δειλοί κι άβουλοι έναντι των δανειστών, αρνούμενοι να διαπραγματευτούν μαζί τους μια διευθέτηση του χρέους που θα επέτρεπε την οικονομική ανάταξη της χώρας και της κοινωνίας. Προτίμησαν να υπογράφουν λευκά χαρτιά και να υπόσχονται πράγματα που δε μπορούσαν και δεν ήθελαν να υλοποιήσουν.
Οι λεονταρισμοί του Προέδρου της Δημοκρατίας κατά Γερμανών, Ολλανδών, Φινλανδών και λοιπών «βορείων» - πάλι καλά που δε θυμήθηκε ότι «όταν οι Έλληνες παρήγαγαν πολιτισμό οι άλλοι έτρωγαν βελανίδια» - θα είχαν προκαλέσει θυμηδία αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο σοβαρή. Αν ο κύριος Πρόεδρος ενοούσε αυτά που έλεγε, δεν είχε παρά να παραιτηθεί. Η παραίτησή του θα είχε τινάξει στον αέρα τα σχέδια των «ανθελλήνων».
Αποδείχτηκαν δειλοί κι άβουλοι, έναντι του πελατειακού κράτους που τους ανέδειξε και το γιγάντωσαν, υποχωρώντας άτακτα στις πρώτες αντιδράσεις της κάθε κακομαθημένης συντεχνίας. Τομές και μεταρρυθμίσεις που θα έδιναν οξυγόνο στην οικονομία και στη δημόσια διοίκηση έμειναν στα χαρτιά - τις πιο πολλές φορές ούτε καν αποτυπώθηκαν στο χαρτί - μόλις κάποιοι «αγριωποί» πρόεδροι ταξιτζήδων, φορτηγατζήδων και κάθε λογής -ηδων, απείλησαν με «αιματοκύλισμα».
Ταυτόχρονα επί δυο χρόνια και πλέον επιδίδονται σε επιδείξεις πυγμής σε βάρος των έντιμων δημοσίων υπαλλήλων, σε βάρος των συνταξιούχων, σε βάρος των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα. Δυο ολόκληρα χρόνια αυξάνουν τους φόρους αυτών που πάντα πλήρωναν ό,τι τους αναλογούσε, μειώνουν τους μισθούς και τις συντάξεις αυτών που ζούσαν από την εργασία τους και όχι από τη λαμογιά.
Ως επιστέγασμα της δειλίας τους και της έλλειψης βούλησής τους αποδεικνύονται μοιραίοι για την ελληνική κοινωνία. Τα μέτρα που ψήφισαν στις 12 Φεβρουαρίου 2012 οδηγούν τη χώρα με μαθηματική ακρίβεια στην άτακτη χρεοκοπία, στην πείνα και στην ανέχεια.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι εχθροί της κοινωνίας. Για όσα έκαναν και για όσα δεν έκαναν, όχι μόνο τα τελευταία δυο χρόνια, αλλά 38 ολόκληρα χρόνια. Οι όποιες ελπίδες για ανασυγκρότηση της κοινωνίας προϋποθέτουν την οριστική πολιτική περιθωριοποίησή τους.
Γιάννης Χρυσοβέργης
Υ.Γ. Ενδεικτικό της κουτοπονηριάς τους είναι η απόφαση που έλαβαν σήμερα στο υπουργικό συμβούλιο, η νέα μείωση των συντάξεων, που θα ισχύει αναδρομικά από 1ης Ιανουαρίου 2012, να εφαρμοστεί από 1ης Μαΐου. Μετά τις εκλογές δηλαδή.
Οι εκπρόσωποί του αποδείχθηκαν δειλοί κι άβουλοι σε κάθε στιγμή τα τελευταία δυο και πλέον χρόνια. Αντιμέτωποι με την οικονομική χρεοκοπία της χώρας, μετέβαλαν εαυτούς αδιαμαρτύρητα σε σάκους του μποξ.
Αποδείχτηκαν δειλοί κι άβουλοι έναντι των δανειστών, αρνούμενοι να διαπραγματευτούν μαζί τους μια διευθέτηση του χρέους που θα επέτρεπε την οικονομική ανάταξη της χώρας και της κοινωνίας. Προτίμησαν να υπογράφουν λευκά χαρτιά και να υπόσχονται πράγματα που δε μπορούσαν και δεν ήθελαν να υλοποιήσουν.
Οι λεονταρισμοί του Προέδρου της Δημοκρατίας κατά Γερμανών, Ολλανδών, Φινλανδών και λοιπών «βορείων» - πάλι καλά που δε θυμήθηκε ότι «όταν οι Έλληνες παρήγαγαν πολιτισμό οι άλλοι έτρωγαν βελανίδια» - θα είχαν προκαλέσει θυμηδία αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο σοβαρή. Αν ο κύριος Πρόεδρος ενοούσε αυτά που έλεγε, δεν είχε παρά να παραιτηθεί. Η παραίτησή του θα είχε τινάξει στον αέρα τα σχέδια των «ανθελλήνων».
Αποδείχτηκαν δειλοί κι άβουλοι, έναντι του πελατειακού κράτους που τους ανέδειξε και το γιγάντωσαν, υποχωρώντας άτακτα στις πρώτες αντιδράσεις της κάθε κακομαθημένης συντεχνίας. Τομές και μεταρρυθμίσεις που θα έδιναν οξυγόνο στην οικονομία και στη δημόσια διοίκηση έμειναν στα χαρτιά - τις πιο πολλές φορές ούτε καν αποτυπώθηκαν στο χαρτί - μόλις κάποιοι «αγριωποί» πρόεδροι ταξιτζήδων, φορτηγατζήδων και κάθε λογής -ηδων, απείλησαν με «αιματοκύλισμα».
Ταυτόχρονα επί δυο χρόνια και πλέον επιδίδονται σε επιδείξεις πυγμής σε βάρος των έντιμων δημοσίων υπαλλήλων, σε βάρος των συνταξιούχων, σε βάρος των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα. Δυο ολόκληρα χρόνια αυξάνουν τους φόρους αυτών που πάντα πλήρωναν ό,τι τους αναλογούσε, μειώνουν τους μισθούς και τις συντάξεις αυτών που ζούσαν από την εργασία τους και όχι από τη λαμογιά.
Ως επιστέγασμα της δειλίας τους και της έλλειψης βούλησής τους αποδεικνύονται μοιραίοι για την ελληνική κοινωνία. Τα μέτρα που ψήφισαν στις 12 Φεβρουαρίου 2012 οδηγούν τη χώρα με μαθηματική ακρίβεια στην άτακτη χρεοκοπία, στην πείνα και στην ανέχεια.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι εχθροί της κοινωνίας. Για όσα έκαναν και για όσα δεν έκαναν, όχι μόνο τα τελευταία δυο χρόνια, αλλά 38 ολόκληρα χρόνια. Οι όποιες ελπίδες για ανασυγκρότηση της κοινωνίας προϋποθέτουν την οριστική πολιτική περιθωριοποίησή τους.
Γιάννης Χρυσοβέργης
Υ.Γ. Ενδεικτικό της κουτοπονηριάς τους είναι η απόφαση που έλαβαν σήμερα στο υπουργικό συμβούλιο, η νέα μείωση των συντάξεων, που θα ισχύει αναδρομικά από 1ης Ιανουαρίου 2012, να εφαρμοστεί από 1ης Μαΐου. Μετά τις εκλογές δηλαδή.
1 σχόλιο:
Πολύ σωστές παρατηρήσεις και συμπέρασμα. Κρατάω μόνο κάποια επιφύλαξη για την "παραίτηση" του Προέδρου. Δεν ξέρω τι επιπτώσεις μπορεί να είχε.
Επίσης βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι δεν μας ήρθαν "ουρανοκατέβατοι", αλλά η μικρόνοιά μας (με την ψήφο μας) τους εδινε την δύναμη να μας συμεριφέρονται έτσι..
Δημοσίευση σχολίου