Είμαι κι'εγώ ένας από τους πολλούς που δυσφόρησαν, τρόμαξαν και προβληματίστηκαν από τις υλικές καταστροφές και το χάος στο κέντρο της Αθήνας, την περασμένη Κυριακή. Και πιστεύω ακράδαντα ότι η απελπισία, η αγανάκτηση και ο φετιχισμός της βίας είναι κακοί σύμβουλοι για όποιον θέλει να αλλάξει τον κόσμο, ή έστω να σταθεί όρθιος απέναντι στα δεινά που έχει να αντιμετωπίσει. Ωστόσο δεν ξεμπερδεύουμε εύκολα με το να καταγγείλουμε τις πράξεις βανδαλισμού στις οποίες επιδόθηκαν, ή συναίνεσαν έμπρακτα, χιλιάδες άνθρωποι. Και αυτά που ειπώθηκαν, ακόμα και από επίσημα χείλη κοινοβουλευτικών ανδρών, περί δράσης προβοκατόρων, νομίζω πως είναι μπαρούφες. Ίσως θα πρέπει να σκεφτούμε λιγάκι για το πώς μπορεί να νιώθει κάποιος που επιδίδεται σε πράξεις καταστροφής. Στην ιστοσελίδα spina nel cuore https://spinanelcuore.wordpress.com/ βρήκα ένα κάπως μακροσκελές κείμενο που υποστηρίζει την επιλογή της βίας. Ας μπούμε στον κόπο να το διαβάσουμε.
Γιώργος Αιμ. Σκιάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου