ΚΥΠΡΟΣ: ΜΑ ΠΟΙΟΣ ΒΛΑΚΑΣ ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΤΡΕΛΟΚΟΜΕΙΟΥ;

Το ερώτημα είναι στα χείλη χιλιάδων ανθρώπων ανά τον κόσμο.

Η πρωτοφανής, διότι έκανε κουρελόχαρτο μια κοινοτική οδηγία και μάλιστα χωρίς συζήτηση, απόφαση του Eurogroup και το χθεσινό ηχηρό ΟΧΙ της κυπριακής Βουλής έχουν δημιουργήσει το απόλυτο αδιέξοδο.

Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι αύριο - μεθαύριο, οι ίδιοι βουλευτές που ψήφισαν «περήφανα» ΟΧΙ θα ψηφίσουν ένα ΝΑΙ με την ουρά κάτω απ' τα σκέλια, μη αντιστρεπτές ζημιές και, πιθανότατα, με άγνωστες οικονομικές και γεωπολιτικές επιπτώσεις, θα είναι γεγονός.

Στη σημερινή συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης έγιναν στόχος σφοδρών επιθέσεων από τους Ευρωβουλευτές όλων σχεδόν των κοινοβουλευτικών ομάδων.

Ανεξαρτήτως του τόνου και των πολιτικών διαφοροποιήσεων του καθενός από τους Ευρωβουλευτές κοινός τόπος όλων ήταν ότι είναι αδιανόητο το Eurogroup να διαγράφει με μια μονοκονδυλιά την Ευρωπαϊκή οδηγία για εγγύηση όλων των καταθέσεων έως €100.000. 

Και μπορεί οι συμμετέχοντες στο Eurogroup να προσπαθούν να επιρρίψουν ο ένας στον άλλον την ευθύνη αυτού του θεσμικού πραξικοπήματος, όμως όλοι μαζί πήραν την απόφαση κι όλοι έχουν ίσο μερίδιο ευθύνης. 

Βεβαίως αυτό από μόνο του δεν αρκούσε για να δημιουργήσει το αδιέξοδο. Είναι προφανές ότι, μέρος τουλάχιστον των Κυπρίων βουλευτών που καταψήφισαν την απόφαση, νοιάζονταν πολύ περισσότερο για  τις πολύ υψηλότερες καταθέσεις Ρώσων ολιγαρχών και μαφιόζων, Ελλήνων φοροφυγάδων, Αράβων «επενδυτών» και υπεράκτιων εταιρειών.

Είναι επίσης προφανές ότι η πρωτοφανής, για φιλελεύθερη οικονομία, απόφαση περί φορολογίας του κεφαλαίου των καταθέσεων έθεσε, σε συνδυασμό με το πρώτο σκέλος της, σε αμφισβήτηση την ασφάλεια των καταθέσεων στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι διαβεβαιώσεις  της Γερμανίδας Καγκελαρίου ότι οι καταθέσεις δεν πρόκειται να φορολογηθούν, μπορεί να έπεισαν, προς το παρόν, τους Γερμανούς πολίτες, δεν ήταν όμως το ίδιο πειστικές οι διαβεβαιώσεις του Μαριάνο Ραχόι και του Υπουργού Οικονομικών του προς τους Ισπανούς καταθέτες, αν κρίνει κανείς από την αγωνία που ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους την ώρα που ο μεν πρώτος επισήμαινε την ανάγκη εξεύρεσης άμεσης λύσης στο θέμα της Κύπρου, ο δε δεύτερος δήλωνε ότι είναι αδιανόητο να παραβιάζεται η κοινοτική οδηγία για εγγύηση των καταθέσεων έως €100.000.

Είναι προφανές ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει δικαίωμα να υποχωρήσει απέναντι στην Κύπρο. Αν το πράξει, οι κυβερνήσεις της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας θα χάσουν και τα τελευταία ίχνη λαϊκής υποστήριξης που διατηρούν με νύχια και με δόντια.

Είναι επίσης προφανές ότι, δεδομένων των τόνων στους οποίους κατήγγειλε την απόφαση του Eurogroup ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ Μάριος Καρογιάν - αν αυτές είναι οι απόψεις του ΔΗΚΟ δεν έχω να πω κάτι παραπάνω, απλώς αναρωτιέμαι γιατί συμμετέχει σε αυτή την κυβέρνηση, αναφώνησε ο γ.γ. του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού - πολύ δύσκολα θα μπορέσει να υπαναχωρήσει χωρίς να υποθηκεύσει στο διηνεκές την πολιτική του σταδιοδρομία και την επιβίωση του κόμματός του.

Όμως, ακόμα και αν οι βουλευτές του ΔΗΚΟ, και ενδεχομένως και άλλοι μαζί τους, με σκυμμένο το κεφάλι αύριο - μεθαύριο ψηφίσουν, αυτό που χθες καταψήφισαν ή και κάτι ακόμα χειρότερο, τίποτα δε θα είναι όπως πριν.

Κατ' αρχή, οι δυο μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας, η ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ και η ΛΑΪΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ, πιθανότατα δε θα ξανανοίξουν ποτέ. 

Ακόμα κι αν ξανανοίξουν, τίποτα δε θα μπορέσει να αποτρέψει την εξ εφόδου κατάληψη των τραπεζών, μετά από μια ολόκληρη εβδομάδα που θα έχουν παραμείνει κλειστές και τη μαζική απόσυρση καταθέσεων. Είναι αλήθεια ότι θα έχει ήδη ψηφιστεί - ακόμα και στην απίθανη περίπτωση που η ΕΕ κάνει πίσω - νόμος που θα βάζει όριο στις ημερήσιες αναλήψεις. Όμως αυτό θα εμποδίσει την άτακτη χρεοκοπία  των τραπεζών. Δε θα εμποδίσει την καθημερινή αιμορραγία σε καταθέσεις που θα καταστήσει ανεπαρκή την ήδη συμφωνημένη ανακεφαλαιοποίηση. Και τότε θ' αρχίσει μια νέα διελκυστίνδα, σχετικά με το ποιος θα πληρώσει το παραπάνω ποσό και, κάπου εκεί, σεμνά και ταπεινά, η Κύπρος θα χρεοκοπήσει.

Η πρώτη επίπτωση μιας κυπριακής χρεοκοπίας θα είναι η μαζική απόσυρση των καταθέσεων από τις τράπεζες στο σύνολο της Νότιας Ευρώπης. Ακόμα και οι γαλλικές - ας μη μιλήσουμε για τις βελγικές - τράπεζες, δεν είναι στο απυρόβλητο. Ακόμα κι αν η Ευρωζώνη επιβιώσει μιας τέτοιας δοκιμασίας, το κόστος θα είναι τρομερό.

Και βεβαίως μπορεί η Ρωσία να έσπευσε, δια στόματος Ντιμίτρι Μεντβέντεφ, να διαβεβαιώσει την ΕΕ ότι δε θα επιδιώξει να καταστήσει την Κύπρο δορυφόρο της - «η κρίση στην Κύπρο δεν πρέπει να πλήξει τις σχέσεις Ρωσίας - ΕΕ» - ο ίδιος όμως ο Ρώσος Πρωθυπουργός ανακοίνωσε τα αντίποινα για την επίθεση στις ρωσικές καταθέσεις στην Κύπρο, προαναγγέλλοντας ακύρωση της συμφωνίας ΕΕ - Ρωσίας, περί αποφυγής της διπλής φορολογίας. Κάτι που θα δημιουργήσει σοβαρά έως ανυπέρβλητα προβλήματα σε χιλιάδες βορειοευρωπαϊκών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη Ρωσία.

Πέρα όμως από τις οικονομικές επιπτώσεις, η χρεοκοπία της Κύπρου μπορεί να έχει και σοβαρές γεωπολιτικές επιπτώσεις. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί πως η χρεοκοπία της Κύπρου δε θα δημιουργήσει συνθήκες κοινωνικού χάους; Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι σε αυτή την περίπτωση και δεδομένης της αδυναμίας της χρεοκοπημένης Ελλάδας, δε θα επιχειρήσει η Τουρκία να σβήσει την κυπριακή Δημοκρατία από το χάρτη; Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι μια τέτοια ενέργεια της Τουρκίας δε θα οδηγήσει σε ένα μακροχρόνιο ελληνοτουρκικό πόλεμο που θα κάνει μπάχαλο το ΝΑΤΟ;, Η ΕΕ; Μα αυτή ήδη θα δίνει μάχη επιβίωσης. Οι ΗΠΑ; Μα η προτεραιότητά τους πλέον είναι η αντιμετώπιση της Κίνας και η προσοχή τους είναι στραμμένη στον Ειρηνικό. Δε θα διακινδυνέψουν μια νέα εμπλοκή στην ανατολική Μεσόγειο.

Μα ποιος βλάκας άνοιξε την πόρτα του τρελοκομείου;

Γιάννης Χρυσοβέργης