Χαρακτηρίζοντας αντισυνταγματικό το νόμο Ραγκούση περί ιθαγένειας το Συμβούλιο της Επικρατείας πήρε διαζύγιο με την ένοια του Κράτους Δικαίου, το οποίο οφείλει - και έτσι έπραττε επί 38 συναπτά έτη - να προστατεύει από τις αυθαιρεσίες της πολιτικής εξουσίας.
Κι απέδειξε, σε όσους δε θέλουν ακόμα να το πιστέψουν, ότι ο ρατσισμός έχει ριζώσει πολύ βαθιά στην ελληνική κοινωνία.
Ο νόμος περί ιθαγένειας 3838/10, γνωστός και ως νόμος Ραγκούση, θέσπισε, για πρώτη φορά από καταβολής ελληνικού Κράτους, αντικειμενικά και σύμφωνα με τις αρχές του Κράτους Δικαίου κριτήρια πρόσβασης στην ελληνική ιθαγένεια. Παιδιά μεταναστών γεννημένα στην Ελλάδα ή που είχαν έρθει στη χώρα σε μικρή ηλικία, είχαν φοιτήσει σε ελληνικό σχολείο τουλάχιστον έξι χρόνια και είχαν λευκό ποινικό μητρώο μπορούσαν, κατά την ενηλικίωσή τους, να ζητήσουν την ελληνική ιθαγένεια.
Αρκετές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που ασχολούνται με την κοινωνική ένταξη των μεταναστών είχαν τότε ασκήσει κριτική στο νόμο, θεωρώντας ότι οι διατάξεις του ήταν υπερβολικά αυστηρές, όλοι όμως - ή σχεδόν όλοι - είχαν τότε παραδεχτεί ότι τα κριτήρια ήταν αντικειμενικά και επαρκή για τη χορήγηση της ιθαγένειας.
Όλοι πλην του Αντώνη Σαμαρά και της Χρυσής Αυγής, η οποία όμως την εποχή εκείνη ήταν πολιτικά αμελητέα ποσότητα. Ακολούθησε μια χωρίς προηγούμενο εκστρατεία φυλετικού μίσους και ψεύδους με ενορχηστρωτή το σημερινό Πρωθυπουργό της χώρας και εκτελεστές «έγκριτους δημοσιογράφους» του τηλεοπτικού στερεώματος.
Η χθεσινή απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, την οποία ο Αντώνης Σαμαράς έσπευσε να εφαρμόσει πριν ακόμα ανακοινωθεί επίσημα, είναι μια μελανή σελίδα στην Ιστορία του ανώτατου διοικητικού δικαστηρίου.
Το Δικαστήριο που είχε τολμήσει να ορθώσει το ανάστημά του στη Χούντα των Συνταγματαρχών, το Δικαστήριο που στρα 38 χρόνια της Δημοκρατίας με τις αποφάσεις του προστάτευε το Δημόσιο Συμφέρον από τις αυθαιρεσίες και παρανομίες της πολιτικής εξουσίας, έβαλε χθες στη ζυγαριά τις αξίες του Κράτους Δικαίου και το ρατσισμό των Ελληναράδων. Και η πλάστιγγα έγειρε υπέρ των δεύτερων.
Τα προβλεπόμενα από το νόμο αντικειμενικά κριτήρια τα οποία με μια εξωφρενική για τον κοινό νου και τον ορθό λόγο ανάγνωση του νόμου 3838/10 χαρακτηρίζονται «τυπικά» τοποθετείται η «εξατομικευμένη κρίση για τη συνδρομή της ουσιαστικής προϋπόθεσης του
δεσμού προς το ελληνικό έθνος του αλλοδαπού εκείνου που υποβάλλει αίτηση
πολιτογράφησης», ανοίγοντας πεδίον δόξης λαμπρόν στην αυθαιρεσία της κάθε κυβέρνησης και γεννώντας μια νέα μηχανή διαφθοράς.
Γιατί είναι προφανές ότι αντικειμενικά κριτήρια στην αξιολόγηση «του δεσμού του αιτούντος αλλοδαπού προς το ελληνικό έθνος» δεν υπάρχουν ούτε και μπορούν να υπάρξουν.
Όπως προφανές είναι ότι η αντικατάσταση των αντικειμενικών κριτηρίων με αυθαίρετες διαδικασίες προσκρούει τόσο στην Ευρωπαϊκή Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου όσο και στην Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίονων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, στις οποίες βασίζεται το Σύνταγμα αυτής της χώρας.
Είναι τέλος προφανές, ότι πολύ πριν η νεοναζιστική συμμορία μπει στο Κοινοβούλιο, είχε κατακτήσει τις καρδιές πολλών δικαστών, όπως μαρτυρούν πληθώρα περιστατικών των τελευταίων μηνών. Κι αυτό είναι πολύ πιο σοβαρό, όχι μόνο από τα εκλογικά τους ποσοστά, αλλά ακόμα κι από τις εγκληματικές τους ενέργειες.
Γιάννης Χρυσοβέργης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου