Τη φωνή του Μητροπάνου τη θυμάμαι από 12-13 χρονών παιδί, τότε που κυκλοφόρησε ο «Άγιος Φεβρουάριος» (σπουδαία δουλειά, από ένα συνθέτη που είχε κάποιες εξαιρετικές στιγμές, έστω και αν τώρα δεν τον πολυμνημονεύουμε). Στα χρόνια που πέρασαν η φωνή του μου ήταν πάντα γνώριμη και, όσο περνούσε ο καιρός, τόσο περισσότερο την εκτιμούσα. Τον είχα ακούσει κάποτε σε μια συναυλία του στο Λυκαβητό. Θυμάμαι ακόμα τη στιγμή που αγκαλιάστηκε με τον άλλο μακαρίτη, το Ζαμπέτα, που απ’ότι έχω καταλάβει υπήρξε μέντορας του Μητροπάνου όταν έκανε εκείνος τα πρώτα του βήματα.
«Η νύχτα είναι μια ζωή, ζωή που σε χαλάει» έλεγε σε ένα τραγούδι του. Και καθότι η νύχτα πηγαίνει μαζί με το ποτό, φαίνεται πως αυτή είναι που έφθειρε έναν μεγάλο τραγουδιστή, που από τη φωνή του έβγαινε παράπονο μαζί με αξιοπρέπεια, με μια χροιά μοναδική και αναγνωρίσιμη, που πιστεύω πως θα μείνει στη μνήμη μου για πάντα.
Να ακούσουμε ένα τραγουδάκι του. Έτσι, για το κατευώδιο…Γιώργος Αιμ. Σκιάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου