Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΛΩΛΟΥ ΜΕΡΟΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ

Η παρ' ολίγον δολοφονική - και με άγνωστες μακροχρόνιες επιπτώσεις στην υγεία του - επίθεση των ΜΑΤ κατά του Προέδρου της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Μάριου Λώλου δεν ήταν τυχαία.

Από τον Ιούνιο του 2011 και μετά η Αστυνομία κακοποιεί, με μια χωρίς προηγούμενο συστηματικότητα από το 1974 και μετά, τους δημοσιογράφους εικονολήπτες και φωτορεπόρτερ που επιμένουν να παρακολουθούν από κοντά τη δράση της στην καταστολή των διαδηλώσεων.

Η βιαιότητα των επιθέσεων και η συστηματική προστασία των δραστών, αποδεικνύουν ότι πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο με στόχο τη μαχόμενη δημοσιογραφία.

Στις 15 Ιουνίου 2011 ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος βρίσκεται στην οδό Φιλελλήνων καλύπτοντας την γενική απεργία των ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ. Ξαφνικά, πίσω από τις διμοιρίες των ΜΑΤ εμφανίζονται κάποιοι κουκουλοφόροι οι οποίοι στη συνέχεια χάνονται ανάμεσα στους διαδηλωτές. Ακολουθεί μια απίστευτης βιαιότητας επίθεση των ΜΑΤ προς τους διαδηλωτές που βρίσκονται στην οδό Φιλλελήνων. Ο Μανώλης Κυπραίος φωτογραφίζει τις... αβρότητες των ΜΑΤ και ταυτόχρονα δίνει ζωντανό ρεπορτάζ στο ΜΜΕ που εργάζεται, υποχωρώντας προς μια στοά επί της οδού Φιλελλήνων. Τον πλησιάζει ο επικεφαλής της διμοιρίας των ΜΑΤ, τον ρωτάει γιατί βγάζει φωτογραφίες κι ο Μανώλης Κυπραίος του δηλώνει τη δημοσιογραφική του ιδιότητα και του δείχνει την ταυτότητά του. Ο επικεφαλής της διμοιρίας επιστρέφει στους άνδρες του και δίνει εντολή να του πετάξουν μια χειροβομβίδα κρότου - λάμψης στα πόδια. 

Ο Μανώλης Κυπραίος έχασε για πάντα την ακοή του και θα έχει για πάντα πρόβλημα ευστάθειας. Την επόμενη μέρα, ο εκπρόσωπος τύπου του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και ο ίδιος ο υπουργός Χρήστος Παπουτσής, με δυο απίστευτης ιταμότητας δηλώσεις έκαναν λόγο για «απόπειρα σπίλωσης της ΕΛΑΣ».  Μέχρι τώρα οι ευθύνες την εγκληματική ενέργεια της ΕΛΑΣ δεν έχουν προσωποποιηθεί και δεν έχουν απαγγελθεί κατηγορίες.

Στις 5 Οκτωβρίου 2011 η φωτορεπόρτερ Τατιάνα Μπόλαρη καλύπτει τη γενική απεργία των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ στην Πλατεία Συντάγματος. Κάποια στιγμή οι άνδρες των ΜΑΤ αρχίζουν να προπηλακίζουν τους φωτορεπόρτερ και τους εικονολήπτες των τηλεοπτικών συνεργείων. ένας άνδρας των ΜΑΤ αναλαμβάνει να περιποιηθεί την Τατιάνα Μπόλαρη, με τον τρόπο που δείχνει η παραπλεύρως φωτογραφία του φωτορεπόρτερ του REUTERS Γιάννη Μπεχράκη. Η Τατιάνα Μπόλαρη ήταν τυχερή. Η «ιδιαίτερη περιποίηση» των ΜΑΤ δεν της άφησε μόνιμη αναπηρία, ούτε και είχε την τύχη να κατηγορηθεί για «απόπειρα σπίλωσης της ΕΛΑΣ». Και φυσικά, ο «περιποιητικός» άνδρας των ΜΑΤ δεν έχει κληθεί να λογοδοτήσει για τις πράξεις του.

Στις 5 Απριλίου 2012, κι ενώ οι αψιμαχίες στην Πλατεία Συντάγματος μεταξύ των ΜΑΤ και μερίδας διαδηλωτών έχουν λήξει, μια διμοιρία των ΜΑΤ επιτίθεται στους παρευρισκόμενους φωτορεπόρτερ και εικονολήπτες. Ο Πρόεδρος της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Μάριος Λώλος προσπαθεί, εις μάτην, να βγάλει άκρη με τον επί κεφαλής της διμοιρίας. Κι ενώ φωτορεπόρτερ και εικονολήπτες αποχωρούν προς την Πανεπιστημίου, ο Μάριος Λώλος δέχεται από πίσω χτύπημα στο κεφάλι. Αυτό που στην αρχή φάνηκε ελαφρύς τραυματισμός την επόμενη μέρα αποδεικνύεται ότι είναι κάταγμα στο κρανίο και ο Μάριος Λώλος εγχειρίζεται επειγόντως. Και, ναι μεν η ζωή του δεν διατρέχει πλέον κίνδυνο, ουδείς όμως ακόμα μπορεί να προβλέψει τις μακροχρόνιες επιπτώσεις στην υγεία του από το παρ' ολίγον δολοφονικό χτύπημα. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα περιστατικά, ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη διατάσσει αμέσως ΕΔΕ (επειδή το θύμα επέζησε άραγε;).

Στις 6 Απριλίου 2012, ο ανταποκριτής του ισπανικού πρακτορείου ειδήσεων EFE Andrés Mourenza συλλαμβάνεται ενώ καλύπτει δημοσιογραφικά τις προεκλογικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις της ΕΛΑΣ σε βάρος των μκεταναστών χωρίς χαρτιά στην περιοχή της Ομόνοιας. Του προσάπτουν «παράβαση της νομοθεσίας περί προστασίας προσωπικών δεδομένων» (sic!) διότι «φωτογράφιζε τους συλληφθέντες μετανάστες χωρίς προηγουμένως να έχει ζητήσει την άδειά τους». Όταν αρνείται να σβήσει τις φωτογραφίες και παρά το γεγονός ότι τους έχει δείξει τη δημοσιογραφική του ταυτότητα, τον συλλαμβάνουν και τον πηγαίνουν στο Αστυνομικό Τμήμα Ομόνοιας, από όπου απελευθερώνεται μονάχα μετά από παρέμβαση του Προξένου της Ισπανίας στον Χρυσοχοΐδη.

Συμπτωματικά (;) ο Andrés Mourenza ήταν, στις αρχές Μαρτίου, μαζί με τον Ιταλό φωτορεπόρτερ Alessandro Penso, μάρτυρες μιας δολοφονικής επίθεσης Ελληναράδων εναντίον μεταναστών στην Κόρινθο. Δυο αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού είχαν μπουκάρει στον καταυλισμό μεταναστών χωρίς χαρτιά στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό της Κορίνθου και οι οκτώ επιβαίνοντες σε αυτά είχαν ξυλοκοπήσει όποιον είχαν βρει μπροστά τους. Κατά την αναχώρησή τους, το ένα από τα δυο αυτοκίνητα καταδίωξε, και χτύπησε στέλνοντάς τον στο νοσοκομείο με πολλαπλά κατάγματα, έναν από τους μετανάστες. Χρειάστηκαν επτά ολόκληρες ώρες επίμονης προσπάθειας για να εξαναγκαστεί ο αξιωματικός υπηρεσίας του Αστυνομικού Τμήματος Κορίνθου να ανοίξει προανάκριση για την εγκληματική ενέργεια.

Τα παραπάνω περιστατικά είναι τα πιο σοβαρά, δυστυχώς όμως δεν είναι οι μόνες περιπτώσεις κακοποίησης δημοσιογράφων, φωτορεπόρτερ και εικονοληπτών από την Αστυνομία. Η  βία της ΕΛΑΣ προς τους ανθρώπους των ΜΜΕ είναι οργανωμένη, μεθοδευμένη και δεν  μπορεί να αποδοθεί σε μεμονωμένα περιστατικά. Η μαχόμενη δημοσιογραφία έχει καταγραφεί ως εχθρός του Κράτους. Όπως ήταν και μέχρι το 1974.

Γιάννης Χρυσοβέργης