Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΤΡΙΩΔΙΟ: ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΑΣΚΑΡΕΥΟΝΤΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΕΤΟΥΝ ΤΙΣ ΜΑΣΚΕΣ

Ο άνθρωπος που επί δυο χρόνια είναι υπουργός δηλώνει ανερυθρίαστα ότι ψήφισε το Μνημόνιο χωρίς να το έχει διαβάσει.
Οι κατ' επάγγελμα «επαναστάτες» του ΚΚΕ μπλοκάρουν το Χίλτον και στη συνέχεια τα μαζεύουν και φεύγουν κακήν κακώς, μόλις μαθαίνουν ότι η Τρόικα ζήτησε την επέμβαση της Αστυνομίας.
Ο Αντώνης Σαμαράς ονειρεύεται, επίσης ανερυθρίαστα, να καταστήσει την Ελλάδα παράδεισο για τη ρωσική Μαφία.
Κι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που επί δυο χρόνια υπερψήφιζαν τα πιο ανάλγητα κι αντικοινωνικά μέτρα, αποκτούν ξαφνικά ευαισθησίες προκειμένου να προστατέψουν τα συντεχνιακά συμφέροντα των φαρμακοποιών.
Παράξενοι άνθρωποι. Τόσα χρόνια μασκαράδες και μες στο τριώδιο βρήκαν να ρίξουν τις μάσκες.
Η απίστευτης ιταμότητας δήλωση του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, ότι ψήφισε το Μνημόνιο χωρίς να το διαβάσει θα ήταν τροφή για επιθεωρήσεις αν οι πράξεις του εν λόγω κυρίου - και όχι μόνο βεβαίως - δεν ήταν υπαίτιες για την απίστευτη δυστυχία στην οποία έχουν περιέλθει πολλές χιλιάδες ανθρώπων, όχι μόνο από αυτούς που «δεν τα έφαγαν» μαζί με τον κύριο Πάγκαλο, αλλά και αρκετοί από αυτούς που πανηγύριζαν για τα κοκκαλάκια που τους πετούσε.
Ο άνθρωπος αυτός, που ισχυρίζεται ότι επιθυμεί να διεκδικήσει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, επικαλέστηκε το ελαφρυντικό της ηλιθιότητας, για να ξιφουλκήσει κατά της πολιτικήςπου επί δυο χρόνια εφάρμοζε. Θα μπορούσαμε να του το είχαμε αναγνωρίσει το ελαφρυντικό αυτό. Αν ταυτόχρονα με αυτές τις δηλώσεις είχε υποβάλει την παραίτησή του και είχε δηλώσει πως δεν θα ξαναζητήσει την ψήφο μας. 
Δεν το έκανε και η συμπεριφορά του είναι ύβρις προς το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Ακόμα χειρότερα, αφαιρεί από τον κοινοβουλευτισμό τα τελευταία ίχνη ηθικής του νομιμοποίησης κι ανοίγει διάπλατα την πόρτα των αυταρχικών λύσεων.
Σήμερα το πρωί το ΠΑΜΕ έκανε έκπληξη στην αντιπροσωπεία της διαβόητης Τρόϊκα. Εκατοντάδες μέλη του είχαν δημιουργήσει μια αλυσίδα γύρω από το ξενοδοχείο Χίλτον εμποδίζοντας την έξοδο των ανθυπάτων των δανειστών. 
Πράξη εντελώς φυσιολογική και θεμιτή από πλευράς ενός κόμματος που εδώ και δυο χρόνια καλεί το λαό σε ανυπακοή κατά της Νέας Τάξης. Που θα ήταν ακόμα πιο συνεπής και φυσιολογική, αν οι «κομμουνιστές» επέμεναν στον αποκλεισμό του ξενοδοχείου και μετά από το αίτημα των «μισητών» εκπροσώπων της Τρόικα προς την Αστυνομία να διαλύσει τους διαδηλωτές.
Κανείς δεν τους ζητάει να έκαναν γιούργια εφ' όπλου λόγχη στο ξενοδοχείο. Αλλά η μη βίαιη παραμονή τους έξω από αυτό, η άρνησή τους να υπακούσουν στην εντολή της Αστυνομίας να διαλυθούν, που θα υποχρέωνε την τελευταία να τους συλλάβει όλους θα ήταν η μοναδική σύμφωνη με τα συνθήματά τους πράξη. Και συνάμα δημιουργική. Θα είχαν δώσει ένα απτό παράδειγμα αντίστασης στην κοινωνία.
Πλην φευ. Πριν προλάβει η Αστυνομία να τους πει ότι η «σεμνή τελετή» πρέπει να λάβει τέλος γιατί αυτοί που είναι μέσα έχουν και δουλειές τα μάζεψαν και «διελύθησαν ησύχως».
Αισθανόμενος προφανώς ότι μετράει μέρες για να ανακηρυχθεί πανηγυρικά πρωθυπουργός ο πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ Αντώνης Σαμαράς εγκατέλειψε το μάταιο τούτο τόπο και επισκέφθηκε τη Ρωσία. Όπου βεβαίως τον περίμεναν κάτι συναντήσεις με δευτεροκλασάτα τσιράκια του Πούτιν και μια υπόσχεση ότι αύριο, θα έχει μια συνάντηση της ξεπέτας με το Ρώσο Πρωθυπουργό (καμιά σχέση με τις δόξες του Εφραίμ).
Ενδιαφέρον έιχαν οι δηλώσεις του «μελλοντικού πρωθυπουργού» της χώρας (σα να μου θυμίζει έναν αυριανό ηγέτη του ΠΑΣΟΚ αλλά ας μην το κάνουμε θέμα). Υποσχέθηκε την αναθέρμανση των ελληνορωσικών σχέσεων και άφθονες ρωσικές επενδύσεις στην Ελλάδα.
Τι να πρωτοευχηθεί κανείς, να πουλάει φούμαρα ή να είναι ειλικρινής; Γιατί αν υλοποιηθεί η απειλή για ρωσικές επενδύσεις στην Ελλάδα, πρέπει να θυμηθούμε ότι στη Ρωσία οι μόνοι που διαθέτουν σήμερα χρήμα είναι το οργανωμένο έγκλημα. 
Το οποίο, αν κρίνουμε κι από την πρόσφατη σύλληψη στην Αθήνα ενός Γεωργιανού αρχιμαφιόζου, καταζητούμενου σε δέκα ευρωπαϊκές χώρες, που όμως είχε την ευχέρεια να μπαινοβγαίνει στην Ελλάδα με πλαστά ρωσικά διαβατήρια και να δωροδοκεί, κατά τον ισπανικό τύπο, με 800.000 ευρώ Έλληνες αστυνομικούς που είχαν επιχειρήσει στο παρελθόν να τον συλλάβουν, βλέπει την Ελλάδα σαν ξερολούκουμο.Τι το καλύτερο από μια χώρα της ΕΕ για ασφαλές καταφύγιο;
Βεβαίως αν οι εναγκαλισμοί της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ με το ρωσικό οργανωμένο έγκλημα ευωδοθούν, θα ακολουθήσουν τεκτονικές αλλαγές στην ελληνική πολιτική και την οικονομία. Και τα ρωσικά πολιτικά ήθη, με τις δολοφονίες δημοσιογράφων και άλλων «ενοχλητικών» στη μέση του δρόμου, θα επεκτασθούν και στην Ελλάδα.
Και, μέρες που είναι, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αποφάσισαν να ψηφίσουν κατά συνείδηση, λέει. Το ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν είχαν κανένα ηθικό ενδοιασμό όταν εδώ και δυο χρόνια ψήφιζαν νόμους που ξεπουπούλιαζαν μισθούς, συντάξεις και εργασιακές σχέσεις, που απαξίωναν κάθε κοινωνικό αγαθό, είναι «εντελώς συμπτωματικό».
Το ότι επιδείκνυαν πρωτοφανή κωλυσιεργία όταν έπρεπε να νομοθετήσουν για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, το ότι εξεγείρονταν κάθε φορά που επιχειρούνταν να περάσει μια νομοθετική ρύθμιση που προσπαθούσε να θέσει κάποιους κανόνες παιγνιδιού στην επιχειρηματική δραστηριότητα και στη διαχείριση του περιβάλλοντος είναι «εντελώς συμπτωματικό».
Το ότι οι ίδιοι άνθρωποι απέκτησαν αντιρρήσεις συνείδησης όταν επρόκειτο να ψηφίσουν ένα νόμο που, εν μέσω σωστών και στραβών, έπληττε παγιωμένα συμφέροντα ευνοημένων κοινωνικών ομάδων είναι επίσης «εντελώς συμπτωματικό».
Το ότι υπερψήφισαν τη σημερινή κυβέρνηση ακριβώς για να πάρει αυτά τα μέτρα και να παγιώσει όσα αντικοινωνικά μέτρα δεν είχε προλάβει να παγιώσει η προκάτοχός της είναι επίσης «συμπτωματικό».
Παράξενο τριώδιο. αντί να μασκαρεύονται αυτοί πετούν τις μάσκες.

Γιάννης Χρυσοβέργης


2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ένα σχόλιο για τους ανανήψαντες πασόκους βουλευτές, που "δεν πρόλαβαν να διαβάσουν" το κείμενο του μνημονίου: εκλογές έρχονται, το ΠΑΣΟΚ αναμένεται να πατώσει και οι πολιτευτές εκείνοι που αναζητούν ψηφαλάκια από έναν κόσμο που δυσφορεί με το μνημόνιο, σπεύδουν να υιοθετήσουν ένα αντιμνημονιακό προφίλ, μπας και διασωθούν.
Ωστόσο, πέρα από τον αγώνα διάσωσης των όψιμα λαϊκιζόντων αντιμνημονιακών, φαίνεται πως καλλιεργούνται σενάρια συνεργασίας ή και συγκρότησης νέων πολιτικών σχηματισμών, από τις τάσεις εκείνες που βλέπουν το μνημόνιο ως μόνη λύση, και που έχουν τους εκφραστές τους στο ΠΑΣΟΚ, στη ΝΔ και στη ΔΗΜΑΡ. Αυτή η πρόσφατη ανάρτηση του Γιάννη που μιλάει για τη φυσιογνωμία και τις ενδεχόμενες πολιτικές επιλογές της ΔΗΜΑΡ, εκεί το πάει: συνεργασία των Κουβέληδων με δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που θέλουν να συνεχιστεί η εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών λιτότητας. Τέτοια σενάρια ενθαρρύνονται από "Καθημερινή", "Σκάι" και άλλα ομοειδή περιβάλλοντα. Και διαισθάνομαι ότι στους επόμενους μήνες θα εξελιχθούν, παρασκηνιακά ή δημόσια, διάφορες πρωτοβουλίες συνεννόησης μεταξύ ανθρώπων από τα τρία αυτά κόμματα (για το ΛΑΟΣ έχω επιφυλάξεις για το αν θα μπει σε αυτήν την ιστορία, καθότι η συμμετοχή του στην κυβέρνηση Παπαδήμου δε φαίνεται να το ωφελεί).

Γιώργος

Άτακτος Λόγος είπε...

Γιώργο πράγματι αυτές οι τάσεις υπάρχουν.
Στη ΔΗΜΑΡ υπάρχουν άνθρωποι που είναι πιο μνημονιακοί κι από το Ραγκούση.
Στη ΝΔ υπάρχει μια φιλελεύθερη μειοψηφία που ασφυκτιά.
Και τα λείψανα του ΠΑΣΟΚ οδεύουν σε πολυδιασπάσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι διαδικασίες για την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού έχουν ανοίξει.
Πέρα από πολιτικάντες που αναζητούν απελπισμένα μερικά ψηφαλάκια, υπάρχουν ανοιχτά ζητήματα που θέλουν συζήτηση. Με την Ευρώπη ή με την Ανατολή; Με την Ευρώπη χωρίς όρους ή με την Ευρώπη υπό όρους;
Απέναντι σε αυτά τα ζητήματα τα πολιτικά κόμματα, πλην του ΚΚΕ και της ηγετικής ομάδας της ΝΔ, δεν έχουν καμιά βεβαιότητα και είναι απολύτως φυσιολογική όλη αυτή η ανακατωσούρα.
Που δεν είναι αρνητική, αρκεί οι συμμετέχοντες σε αυτή να μην έχουν την άποψη πως απευθύνονται σε Λωτοφάγους.

Γιάννης Χρυσοβέργης