Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΖΑ


Ήμουν έτοιμος να κάνω μιαν άλλη ανάρτηση. Βρήκα στα mail μου όμως αυτή την επιστολή, πρόχειρα μεταφρασμένη στα ελληνικά. Επιμελήθηκα τη μετάφραση - ευτυχώς συνοδεύονταν από το αγγλικό κείμενο, που όμως κι αυτό ήταν μετάφραση από τα αραβικά - καί την αναδημοσιεύω, με την παράκληση σε όσους τη διαβάσουν να τη διανείμουν σε όλες τις επαφές τους. Δεν ξέρω αν οι άνθρωποι αυτοί είναι πολλοί ή λίγοι και δε με νοιάζει. Μου αρκεί που αγωνίζονται για ελευθερία, ειρήνη και αξιοπρέπεια μόνοι τους και εναντίον όλων

Γιάννης Χρυσοβέργης

Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ
Fuck Hamas. Fuck Israel. Fuck Fatah. Fuck UN. Fuck USA!
Εμείς, οι νέοι της Γάζας δεν αντέχουμε άλλο, το Ισραήλ, τη Χαμάς, την κατοχή, την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την αδιαφορία της διεθνούς κοινότητας! Θέλουμε να ξεφωνίσουμε και να σπάσουμε αυτό το τείχος της σιωπής, της αδικίας και της αδιαφορίας έτσι όπως τα ισραηλινά F16 σπάζουν το φράγμα του ήχου· να ξεφωνίσουμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας για να εξορκίσουμε την τρομερή απογοήτευση, που μας κατατρώει εξαιτίας της απελπιστικής κατάστασης στην οποία ζούμε. Είμαστε σαν ψείρες ανάμεσα σε δύο νύχια, ζούμε έναν εφιάλτη μέσα σε έναν εφιάλτη, δεν υπάρχει χώρος για ελπίδα, δεν υπάρχει χώρος για ελευθερία.
Έχουμε σιχαθεί αυτή την πολιτική αντιπαράθεση.
Έχουμε σιχαθεί τις κατασκότεινες νύχτες με τα αεροπλάνα να κάνουν κύκλους πάνω από τα σπίτια μας.
Έχουμε σιχαθεί τις δολοφονίες αθώων γεωργών στη νεκρή ζώνη επειδή καλλιεργούν τη γη τους.
Έχουμε σιχαθεί τους μουσάτους τύπους, που τριγυρνούν ένοπλοι, κάνουν κατάχρηση εξουσίας και ρίχνουν στη φυλακή νέους ανθρώπους που διαδηλώνουν γι’ αυτό που πιστεύουν.
Έχουμε σιχαθεί το τείχος της ντροπής, που μας χωρίζει από το υπόλοιπο της χώρας μας και μας κρατάει φυλακισμένους σ’ ένα κομμάτι γης στο μέγεθος ενός γραμματόσημου.
Έχουμε σιχαθεί τη ρετσινιά του τρομοκράτη, του φανατικού με τα εκρηκτικά στις τσέπες και το σκοτεινό βλέμμα.
Έχουμε σιχαθεί την αδιαφορία με την οποία μας αντιμετωπίζει η διεθνής κοινότητα.
Έχουμε σιχαθεί τους επονομαζόμενους ειδικούς, ειδικούς στη διατύπωση ανησυχιών και στο σχεδιασμό ψηφισμάτων, αλλά δειλούς όταν πρέπει να εφαρμόσουν όσα συμφώνησαν.
Έχουμε σιχαθεί τη μίζερη ζωή μας, τις φυλακίσεις από τους ισραηλινούς, τους ξυλοδαρμούς της Χαμάς, την αδιαφορία του υπόλοιπου κόσμου.
Η οργή που συνταράσσει το είναι μας και η απογοήτευσή μας θα μας καταστρέψουν εκτός κι’ αν βρούμε έναν δρόμο, να διοχετεύσουμε αυτήν την ενέργεια σε κάτι που θα τρομάξει το κατεστημένο και που θα μπορέσει να μας δώσει ελπίδα. Η τελευταία σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της απελπισίας ήταν στις 30 Νοεμβρίου, όταν, οπλισμένοι ως τα δόντια αστυνομικοί της Χαμάς ήρθαν στο SHAREK YOUTH FORUM, μια πρωτοπόρα οργάνωση νεολαίας (www.sharek.ps), πέταξαν όλο τον κόσμο έξω, συνέλαβαν κάποιους και απαγόρευσαν τη λειτουργία της Sharek. Μερικές μέρες αργότερα, οι διαδηλωτές μπροστά στα γραφεία της SHAREK υπέστησαν άγριο ξυλοδαρμό και μερικοί από αυτούς συνελήφθησαν. Ζούμε πραγματικά έναν εφιάλτη μέσα σ΄ έναν εφιάλτη. Είναι δύσκολο να βρούμε λόγια για να εκφράσουμε την πίεση κάτω από την οποία βρισκόμαστε Μετά βίας επιζήσαμε της ισραηλινής επίθεσης του Δεκέμβρη του 2008, όταν καταστράφηκαν χιλιάδες σπίτια κι ακόμα περισσότερες ζωές και όνειρα. Δεν ξεφορτώθηκαν τη Χαμάς όπως επιθυμούσαν, όμως σίγουρα μας τρομοκράτησαν για πάντα και άφησαν σε όλους συμπτώματα μετατραυματικού στρες, γιατί δεν υπήρχε τρόπος διαφυγής.
Είμαστε νέοι με βάρος στην καρδιά. Κουβαλάμε μέσα μας τόσο βάρος, που μας είναι δύσκολο να χαρούμε ένα ηλιοβασίλεμα Πως μπορεί να χαρεί κανείς όταν μαύρα σύννεφα βάφουν τον ορίζοντα και ζοφερές αναμνήσεις αναδύονται κάθε φορά που κλείνουμε τα μάτια; Χαμογελάμε για να κρύψουμε τον πόνο. Γελάμε για να ξεχάσουμε τον πόλεμο. Ελπίζουμε, για να μην αυτοκτονήσουμε εδώ και τώρα.
Στη διάρκεια του πολέμου πειστήκαμε ότι το Ισραήλ θέλει να μας σβήσει από το πρόσωπο της γης. Τα τελευταία χρόνια η Χαμάς έκανε ό,τι μπορούσε για να ελέγξει τις σκέψεις, τη συμπεριφορά και τις επιθυμίες μας. Είμαστε μία γενιά νέων ανθρώπων που έχει συνηθίσει, να αντιμετωπίζει πυραύλους, να φέρνει σε πέρας αυτό που μοιάζει ακατόρθωτο: να ζει μια κανονική και υγιή ζωή και να γίνεται μετά βίας ανεκτή από μία μαζική οργάνωση που έχει εξαπλωθεί στην κοινωνία μας σαν ένα κακό καρκίνωμα, που προκαλεί το χάος και σκοτώνει όλα τα ζωντανά κύτταρα, όλες τις σκέψεις και τα όνειρα και που παραλύει τους ανθρώπους με το καθεστώς τρόμου που έχει επιβάλει. Για να μην αναφέρουμε τη φυλακή στην οποία ζούμε, μια φυλακή που έφτιαξε μία λεγόμενη δημοκρατική χώρα
Η ιστορία επαναλαμβάνεται κατά το σκληρότερο τρόπο και κανείς δε φαίνεται να ανησυχεί γι’ αυτό. Φοβόμαστε. Εδώ στη Γάζα φοβόμαστε ότι θα μας φυλακίσουν, θα μας ανακρίνουν, θα μας δείρουν, θα μας βασανίσουν, θα μας βομβαρδίσουν, θα μας σκοτώσουν. Παντού υπάρχουν περιορισμοί. Δε μπορούμε να κινηθούμε, όπως θέλουμε, να πούμε ό,τι θέλουμε, να κάνουμε ό,τι θέλουμε, μερικές φορές δε μπορούμε καν να σκεφτούμε τι θέλουμε. Η κατοχή έχει κυριεύσει τα μυαλά και τις καρδιές μας κι αυτό μας κάνει να χύνουμε ατέλειωτα δάκρυα απογοήτευσης κι οργής.
Δε θέλουμε να μισήσουμε. Δε θέλουμε να νιώθουμε όλα αυτά τα συναισθήματα, δε θέλουμε πια να είμαστε θύματα. ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! Φτάνει ο πόνος, τα δάκρυα, η δυστυχία, ο έλεγχος, οι περιορισμοί, η δικαιολόγηση των αδικαιολόγητων, η τρομοκρατία, τα βασανιστήρια, οι συγνώμες, οι βομβαρδισμοί, οι νύχτες αγρύπνιας, οι νεκροί πολίτες, οι φανατικοί πολιτικοί, οι θρησκευτικές ανοησίες, οι φυλακίσεις. ΩΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΡΕΚΕΙ! Δεν είναι αυτό το μέλλον που θέλουμε!
Θέλουμε τρία πράγματα. Θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι. Θέλουμε να ζούμε μια κανονική ζωή. Θέλουμε ειρήνη. Θέλουμε πολλά; Είμαστε ένα κίνημα ειρήνης που αποτελείται από νέους ανθρώπους στη Γάζα και υποστηρικτές σε άλλα μέρη και δεν θα ησυχάσουμε μέχρι ο καθένας σ’ αυτόν τον κόσμο μάθει την αλήθεια για τη Γάζα. Και με τέτοιο τρόπο που καμιά σιωπηρή συνενοχή ή εκκωφαντική αδιαφορία να μην είναι αποδεκτή.
Αυτή είναι η διακήρυξη των νέων της Γάζας για την Αλλαγή.
Θ’ αρχίσουμε καταστρέφοντας την κατοχήπου μας περικυκλώνει, θα βγούμε απ’ αυτή τη διανοητική φυλακή και θα ξανακερδίσουμε την αξιοπρέπεια και την αυτοεκτίμησή μας. Θα σηκώσουμε τα κεφάλια μας ψηλά, ακόμα και αν συναντήσουμε αντίσταση. Θα δουλεύουμε μέρα και νύχτα για να αλλάξουμε αυτή την ελεεινή μας καθημερινότητα. Θα χτίζουμε όνειρα όπου συναντάμε τείχη.
Ελπίζουμε μόνο, ότι εσύ-ναι, εσύ, αυτός ή αυτή που τώρα μόλις διάβασες αυτή τη διακήρυξη, μπορείς να μας υποστηρίξεις. Για να βρεις πως, γράψε κάτι στο facebook ή επικοινώνησε απευθείας: freegazayouth@hotmail.com
Θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι,
Θέλουμε να ζήσουμε,
Θέλουμε ειρήνη.
Γάζα, 26-12-2010,

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γιάννη πρόκειται για συγκλονιστικό κείμενο.
Μακάρι αυτές οι φωνές λογικής και αισιοδοξίας να δυναμώσουν στην Παλαιστήνη (και στο Ισραήλ).
Κ.Λ.

Ανώνυμος είπε...

Γιάννη ξέρεις κάτι για το SHAREK YOUTH FORUM; Θέλει αρετήν και τόλμην, το δίχως άλλο, να τα βάλει κανείς με τους θρησκόληπτους στρατοκράτες της Χαμάς και θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε τί κινείται στην ταλαιπωρημένη Γάζα.

Γιώργος

Άτακτος Λόγος είπε...

Γιώργο για το κείμενο αυτό είχα δει στις 27 Δεκεμβρίου ένα μονόστηλο στην ηλεκτρονική έκδοση της LE MONDE.
Τα μόνα που ξέρω γι αυτούς είναι από την αγγλική εκδοχή της ιστοσελίδας τους, που μου έκανε καλή εντύπωση. Η ανάρτηση σε συνδέει σε αυτή.
Είχα επίσης διαβάσει εδώ και δυο χρόνια ότι τα internet cafe μοναδική όαση ελευθερίας στη Γάζα, είχαν βρεθεί στο στόχαστρο της Χαμάς και των λοιπών ένοπλων ισλαμιστών ψυχάκηδων.
Είχα επίσης διαβάσει, πάλι στο γαλλικό τύπο, για τις προσπάθειες κάποιων ΜΚΟ να δημιουργήσουν, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, μια θερινή κατασκήνωση για εφήβους και την εχθρότητα με την οποία τις αντιμετώπιζε η Χαμάς, κυρίως επειδή οι οικογένειες έσπευδαν να στείλουν τα παιδιά τους εκεί.
Σε κάθε περίπτωση, ελάχιστες είναι οι πληροφορίες που έχουμε από τη Γάζα κι αυτό βολεύει τόσο τη Χαμάς, όσο και το Ισραήλ.

Γιάννης Χρυσοβέργης