Μια μόλις μέρα μετά το όργιο αστυνομικής βίας, που όμοιό του δεν έχει υπάρξει στη Μεταπολίτευση - πιθανόν να μπορεί να συγκριθεί με όσα προηγήθηκαν της δολοφονίας του Τεμπονέρα - 5.000 πολίτες διαδηλώνουν και πάλι ειρηνικά στην Πλατεία Συντάγματος. Γεννώντας σοβαρά ερωτηματικά για την ικανότητα επιβίωσης του πολιτικού συστήματος, αλλά και για το τι μέλλοι γενέσθαι αν το σύστημα αποδειχθεί ανίκανο να επιβιώσει.
Από νωρίς το πρωί μηνύματα μέσω facebook, twitter, SMS και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου καλούσαν και πάλι σε διαδήλωση στην Πλατεία Συντάγματος στις 06.00 το απόγευμα. Όσοι τα λάβαμε αναρρωτηθήκαμε πόσοι θα ήταν εκεί. Κι ο αριθμός των διαδηλωτών ξεπερνούσε κάθε προσδοκία.
Ώρα 06.00 μ.μ. Μερικές εκατοντάδες διαδηλωτών αρχίζουν δειλά-δειλά να μαζεύονται στο χώρο της Πλατείας Συντάγματος. Οι σκηνές γύρω από το συντριβάνι, που χθες το βράδυ τις κατέστρεψε η Αστυνομία, έχουν ξαναστηθεί, οι ομάδες των εθελοντών καθαριότητας είναι ήδη εκεί. Το ίδιο και οι διμοιρίες των ΜΑΤ. Τα τηλεφωνήματα από τα κινητά πέφτουν βροχή. Για να ενημερώσουν ότι ο κόσμος ξαναμαζεύεται.
Ώρα 07.30 μ.μ. Οι διαδηλωτές είναι πλέον 2.000-3.000. Κάτω, γύρω από το συντριβάνι είναι η ίδια νεολαία που εδώ και ένα μήνα συνεδριάζει σε καθημερινή βάση, με σεβασμό στους ομιλητές πρωτόγνωρο για την Ελλάδα, και διεκδικεί το δικαίωμά της στο μέλλον. Με μια διαφορά. Η οργή είναι ζωγραφισμένη στα μάτια τους.
Μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη όμως η σύνθεση του κόσμου έχει αλλάξει. Οι καραγκιόζηδες που τυλιγμένοι στις ελληνικές σημαίες περιφέρονταν φασκελώνοντας τη Βουλή και φωνάζοντας «Κλέφτες - Κλέφτες» είναι μειοψηφία. Τον τόνο δίνουν κάποιοι νεαροί και κάποιοι άνθρωποι που είχαν να βγουν στο πεζοδρόμιο από τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα. Και το κυρίαρχο σύνθημα, που το φωνάζουν όλοι, είναι πλέον το ΜΠΑΤΣΟΙ - ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ - ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ.
Δίπλα σ' αυτούς τους ανθρώπους εμφανίζονται, δειλά - δειλά, κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ - που όλο αυτό τον καιρό ήταν άφαντα - αλλά και κάτι λείψανα καιρών αλλοτινών (ΚΚΕ μ-λ, Μ-Λ ΚΚΕ κ.λ.π.) Εκείνο που εκπλήσσει δεν είναι ότι κάτω από το πανώ του Μ-Λ ΚΚΕ είναι 15 νοματαίοι όλοι κι όλοι, αλλά ότι οι τέσσερις από αυτούς είναι κάτω των 20 ετών.
Ώρα 09.30 μ.μ. Οι διαδηλωτές είναι πλέον γύρω στις 5.000.Τα μεγάφωνα της γενικής συνέλευσης αρχίζουν να δίνουν οδηγίες στον κόσμο για να μαζευτεί, ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία. Στη διασταύρωση Φιλλελήνων και Όθωνος συγκεντρώνονται μηχανές για να κάνουν μηχανοκίονητη παράσταση διαμαρτυρίας στον ΑΣΤΕΡΑ της Βουλιαγμένης, όπου συνεδριάζει, υπό την προεδρία του Γιώργου Παπανδρέου, η Σοσιαλιστική Διεθνής. Όλα είναι σαν να μην πέρασε ένα διήμερο απίστευτης βίας και συγκρούσεων χιλιάδων διαδηλωτών με την Αστυνομία.
Όταν η πολιτική εξουσία αποφασίζει να μετέλθει το ανώτατο επίπεδο ανεκτής από το κοινοβουλευτικό σύστημα αστυνομικής βίας - όπως συνέβη χθες και προχθές, όπου για πρώτη φορά στην ιστορία της Μεταπολίτευσης η Αστυνομία επιτέθηκε σε ασθενοφόρα και ξυλοκόπησε οικογένειες τουριστών με παιδιά, που έτρωγαν στο Μοναστηράκι - ο στόχος είναι να φοβηθούν οι πολλοί, γνωρίζοντας ότι θα εξοργίσει λίγους. Ο κίνδυνος που εμπεριέχει η προσφυγή σε τόση βία είναι ο αριθμός αυτών που θα εξοργιστούν να υπερβαίνει εκείνη την κρίσιμη μάζα που θα ξαναβγάλει στο δρόμο τους φοβισμένους.
Στις επόμενες ημέρες, πιθανόν και εβδομάδες, θα φανεί αν οι εξοργισμένοι από την αστυνομική βία είναι τόσοι πολλοί ώστε να ξαναβγάλουν στο δρόμο τους φοβισμένους. Αν όμως συμβεί αυτό, τότε καθίσταται εξαιρετικά αμφίβολη η ικανότητα του πολιτικού συστήματος για ομαλή μετάβαση στην επόμενη μέρα (πτώση κυβέρνησης, εκλογές και εκλογή νέας κυβέρνησης). Και στην περίπτωση αυτή, ο κίνδυνος να βυθιστεί η χώρα στο χάος που βυθίστηκε η Αλβανία το 1997 είναι υπαρκτός. Με ό,τι επιπτώσεις μπορεί να έχει σε Ελλάδα και Ευρώπη ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Γιάννης Χρυσοβέργης
Από νωρίς το πρωί μηνύματα μέσω facebook, twitter, SMS και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου καλούσαν και πάλι σε διαδήλωση στην Πλατεία Συντάγματος στις 06.00 το απόγευμα. Όσοι τα λάβαμε αναρρωτηθήκαμε πόσοι θα ήταν εκεί. Κι ο αριθμός των διαδηλωτών ξεπερνούσε κάθε προσδοκία.
Ώρα 06.00 μ.μ. Μερικές εκατοντάδες διαδηλωτών αρχίζουν δειλά-δειλά να μαζεύονται στο χώρο της Πλατείας Συντάγματος. Οι σκηνές γύρω από το συντριβάνι, που χθες το βράδυ τις κατέστρεψε η Αστυνομία, έχουν ξαναστηθεί, οι ομάδες των εθελοντών καθαριότητας είναι ήδη εκεί. Το ίδιο και οι διμοιρίες των ΜΑΤ. Τα τηλεφωνήματα από τα κινητά πέφτουν βροχή. Για να ενημερώσουν ότι ο κόσμος ξαναμαζεύεται.
Ώρα 07.30 μ.μ. Οι διαδηλωτές είναι πλέον 2.000-3.000. Κάτω, γύρω από το συντριβάνι είναι η ίδια νεολαία που εδώ και ένα μήνα συνεδριάζει σε καθημερινή βάση, με σεβασμό στους ομιλητές πρωτόγνωρο για την Ελλάδα, και διεκδικεί το δικαίωμά της στο μέλλον. Με μια διαφορά. Η οργή είναι ζωγραφισμένη στα μάτια τους.
Μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη όμως η σύνθεση του κόσμου έχει αλλάξει. Οι καραγκιόζηδες που τυλιγμένοι στις ελληνικές σημαίες περιφέρονταν φασκελώνοντας τη Βουλή και φωνάζοντας «Κλέφτες - Κλέφτες» είναι μειοψηφία. Τον τόνο δίνουν κάποιοι νεαροί και κάποιοι άνθρωποι που είχαν να βγουν στο πεζοδρόμιο από τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα. Και το κυρίαρχο σύνθημα, που το φωνάζουν όλοι, είναι πλέον το ΜΠΑΤΣΟΙ - ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ - ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ.
Δίπλα σ' αυτούς τους ανθρώπους εμφανίζονται, δειλά - δειλά, κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ - που όλο αυτό τον καιρό ήταν άφαντα - αλλά και κάτι λείψανα καιρών αλλοτινών (ΚΚΕ μ-λ, Μ-Λ ΚΚΕ κ.λ.π.) Εκείνο που εκπλήσσει δεν είναι ότι κάτω από το πανώ του Μ-Λ ΚΚΕ είναι 15 νοματαίοι όλοι κι όλοι, αλλά ότι οι τέσσερις από αυτούς είναι κάτω των 20 ετών.
Ώρα 09.30 μ.μ. Οι διαδηλωτές είναι πλέον γύρω στις 5.000.Τα μεγάφωνα της γενικής συνέλευσης αρχίζουν να δίνουν οδηγίες στον κόσμο για να μαζευτεί, ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία. Στη διασταύρωση Φιλλελήνων και Όθωνος συγκεντρώνονται μηχανές για να κάνουν μηχανοκίονητη παράσταση διαμαρτυρίας στον ΑΣΤΕΡΑ της Βουλιαγμένης, όπου συνεδριάζει, υπό την προεδρία του Γιώργου Παπανδρέου, η Σοσιαλιστική Διεθνής. Όλα είναι σαν να μην πέρασε ένα διήμερο απίστευτης βίας και συγκρούσεων χιλιάδων διαδηλωτών με την Αστυνομία.
Όταν η πολιτική εξουσία αποφασίζει να μετέλθει το ανώτατο επίπεδο ανεκτής από το κοινοβουλευτικό σύστημα αστυνομικής βίας - όπως συνέβη χθες και προχθές, όπου για πρώτη φορά στην ιστορία της Μεταπολίτευσης η Αστυνομία επιτέθηκε σε ασθενοφόρα και ξυλοκόπησε οικογένειες τουριστών με παιδιά, που έτρωγαν στο Μοναστηράκι - ο στόχος είναι να φοβηθούν οι πολλοί, γνωρίζοντας ότι θα εξοργίσει λίγους. Ο κίνδυνος που εμπεριέχει η προσφυγή σε τόση βία είναι ο αριθμός αυτών που θα εξοργιστούν να υπερβαίνει εκείνη την κρίσιμη μάζα που θα ξαναβγάλει στο δρόμο τους φοβισμένους.
Στις επόμενες ημέρες, πιθανόν και εβδομάδες, θα φανεί αν οι εξοργισμένοι από την αστυνομική βία είναι τόσοι πολλοί ώστε να ξαναβγάλουν στο δρόμο τους φοβισμένους. Αν όμως συμβεί αυτό, τότε καθίσταται εξαιρετικά αμφίβολη η ικανότητα του πολιτικού συστήματος για ομαλή μετάβαση στην επόμενη μέρα (πτώση κυβέρνησης, εκλογές και εκλογή νέας κυβέρνησης). Και στην περίπτωση αυτή, ο κίνδυνος να βυθιστεί η χώρα στο χάος που βυθίστηκε η Αλβανία το 1997 είναι υπαρκτός. Με ό,τι επιπτώσεις μπορεί να έχει σε Ελλάδα και Ευρώπη ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Γιάννης Χρυσοβέργης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου