Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ


Όπως ήταν αναμενόμενο, το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα ψηφίστηκε. Όπως ήταν αναμενόμενο, όλοι οι «αντιρρησίες» του ΠΑΣΟΚ, πλην Κουρουμπλή, αποδείχτηκαν καραγκιόζηδες με περικεφαλαία. Απομένει πλέον η εφαρμογή του διαβόητου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, η επιτυχία του οποίου θα κριθεί από το ποσοστό εξανδραποδισμού του πληθυσμού αυτής της χώρας.

Η συζήτηση στη Βουλή για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα ήταν εξόχως αποκαλυπτική. Τόσο ο Πρωθυπουργός, όσο κι υπουργός των Οικονομικών ανέφεραν κατ' επανάληψη ότι το «Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα είναι άδικο αλλά αναγκαίο».
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πώς αντιλαμβάνονται την έννοια της αδικίας οι δυο καλοί αυτοί άνθρωποι. Ούτε και είναι σαφές το πώς είναι δυνατό η αδικία «να σώσει την πατρίδα από τη χρεοκοπία». Μπορούμε όμως να υπενθυμίσουμε μια σειρά από αυτονόητες αξίες της Δημοκρατίας.
Είναι πρωταρχική αξία της Δημοκρατίας η εξάλειψη της αδικίας. Όλες οι δημοκρατικές επαναστάσεις, από την αμερικανική και τη γαλλική επανάσταση, μέχρι τα αντιαποικιακά κινήματα του 20ου αιώνα διεκδίκησαν Δικαιοσύνη. Όταν λοιπόν η Σύμβαση που φέρνει - και υπερασπίζεται με όλη τη δύναμη της ψυχής του - ο Πρωθυπουργός στη Βουλή προς κύρωση περιέχει, κατά δήλωσή του, άδικα μέτρα, αυτό συνεπάγεται καταπάτηση του συνταγματικού χάρτη της χώρας που διασφαλίζει την ίση μεταχείριση των πολιτών από το νόμο.
Και ούτε οι κεφαλικοί φόροι - που παραπέμπουν στη φορολογική πολιτική της καταρρέουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας - ούτε οι παρεκλήσεις από το εθνικό και το ευρωπαϊκό Δίκαιο οι οποίες προβλέπονται από τη Σύμβαση, ούτε η εν λευκώ εξουσιοδότηση των μισθωτών δημοσίων εκτάσεων να αποφασίσουν, μετά από 50 ή 100 χρόνια μίσθωσης, αν θα ιδιωποιηθούν τις δημόσιες εκτάσεις που έχουν μισθώσει συνιστούν ίση μεταχείριση από το νόμο.
Για όλους αυτούς τους λόγους η παραδοχή, ελαφρά τη καρδία, του Πρωθυπουργού και των Υπουργών του ότι «τα μέτρα είναι άδικα» είναι παραδοχή κατάλυσης της Δημοκρατίας. Θα ήταν λοιπόν πιο έντιμο από μέρους του Πρωθυπουργού και των Υπουργών του να διατυπώσουν με παρρησία πως η «σωτηρία της χώρας από τη χρεοκοπία» απαιτεί κατάλυση της Δημοκρατίας.
Είναι επίσης πρωταρχική αξία της Δημοκρατίας η ευημερία της κοινωνίας. Για το λόγο αυτό, πρώτιστο καθήκον κάθε δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης είναι η εξασφάλιση σε όλους τους πολίτες της την πρόσβασης στις υπηρεσίες της παιδείας και της υγείας. Όταν «για να γλυτώσει η χώρα από τη χρεοκοπία» κλείνουν εκατοντάδες σχολείων, χωρίς να υπάρχει μέριμνα μεταφοράς των μαθητών σε άλλα σχολεία με δαπάνες του Υπουργείου Παιδείας, όταν διακόπτεται η διαδασκαλία δεύτερης ξένης γλώσσας - μιας και η Υπουργός Παιδείας μιλάει μόνο αγγλικά ποιος ο λόγος να μαθαίνουν τα παιδιά κι άλλες γλώσσες; - και ιδιωτικοποιούνται τα Κέντρα Ψυχικής Υγείας για τον ίδιο λόγο, όταν ο αριθμός των νοσοκομείων περιορίζεται με μοναδικό κριτήριο «το κόστος λειτουργίας τους» κι ανασφάλιστοι, δηλαδή οι φτωχοί, διώχνονται από όσα νοσοκομεία συνεχίζουν να λειτουργούν - εδώ και ένα χρόνο οι διοικήσεις των νοσοκομείων έχουν ρητή εντολή να παρέχουν πρώτες βοήθειες στους ανασφάλιστους και να τους διώχνουν - η χώρα έχει προ πολλού χρεοκοπήσει. Κατά συνέπεια, αυτό που δεν πρέπει να χρεοκοπήσει δεν είναι η χώρα. Θα ήταν και πάλι πιο έντιμο αν ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί του είχαν την παρρησία να πουν πως πρέπει ο ελληνικός λαός να πεινάσει για να μη μειωθούν τα κέρδη των δανειστών του.
Η Σύμβαση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος είναι αντισυνταγματική όχι γιατί παραβιάζει τους κανόνες του Κοινοβουλευτισμού - μολονότι κάποιες επί μέρους διατάξεις της μπορεί και να τους παραβιάζουν - αλλά γιατί υποσκάπτει τα θεμέλεια της Δημοκρατίας. Η επιτυχία της δε θα κριθεί από το αν θα «αποφύγει η χώρα τη χρεοκοπία» - η οποία θα συμβεί με μαθηματική ακρίβεια και με ανεξέλεγκτη μορφή, μιας και το πολιτικό προσωπικό σε Ελλάδα και Ευρώπη αρνείται να εξετάσει εναλλακτικές λύσεις - αλλά από το σε τι βαθμό θα εξανδραποδιστεί η ελληνική κοινωνία.
Η προστασία της Δημοκρατίας και η πραγματική αποτροπή της χρεοκοπίας της χώρας, εξαρτώνται αποκλειστικά και μόνο από την ικανότητα της κοινωνίας να αντισταθεί στον εξανδραποδισμό της.

Γιάννης Χρυσοβέργης


Δεν υπάρχουν σχόλια: