Καλά, δεν έχει τον θεό του …… δεν έχει ιερό και όσιο …. ήταν λίγα απ’ τα λόγια που άκουσα σήμερα από ένα ιερέα, κατά την έξοδό μου απ’ την δικαστική αίθουσα και ομολογουμένως αισθάνθηκα άβολα.
Ο λόγος, η άρνησή μου να ορκιστώ στο ευαγγέλιο.
Συμπέρασμα, ακόμα και στις μέρες μας οι άθεοι θεωρούνται αιρετικοί και αντιμετωπίζονται σαν ‘‘ το πυρ το εξώτερον ’’. Oχι φυσικά ότι ο χαρακτηρισμός αιρετικός με ενοχλεί, τουναντίον θα έλεγα, με θέλγει γιατί, στην κατηγορία των αιρετικών περιλαμβάνονται οι σπουδαιότεροι διανοητές των οποίων η φιλοσοφική προαίρεση περί αντίληψης του θεού βασίζετε στη λογική και όχι στον δογματισμό.
Δεν πιστεύω φυσικά ότι η άρνησή μου με καθιστά νοητικά ευφυή, ούτε επίσης θεωρώ ανόητους και αφελείς όλους αυτούς που πιστεύουν στο θεό.
Πάρα ταύτα, δεν θα προσπαθήσω να επιχειρηματολογήσω περί αθεϊσμού, απλός αρνούμαι να πιστέψω σε κάτι που δεν έχω δει ποτέ στη ζωή μου και που προσπαθώ μάταια να διακρίνω ένα σημάδι.
Παρότι με κανένα τρόπο δεν μάχομαι τους θρησκόληπτους, σε οποιονδήποτε θεό κι’ αν πιστεύουν, θα αναγκαστώ να συμφωνήσω με τον Μισέλ Ονφρέ που λέει ότι ‘‘ ο θεός ήταν αόρατος εν ζωή και παραμένει αόρατος ακόμα και νεκρός’’
Με υποτιμά όμως, το γεγονός ότι η σιωπή του θεού επιτρέπει την πολυλογία των θρησκευτικών ποιμένων του οι οποίοι διατείνονται ότι ενεργούν για λογαριασμό του και προσπαθούν να τον επιβεβαιώσουν καταφεύγοντας σε μυθοπλασίες και θαύματα.
Περισσότερο όμως, με οργίζει όταν οι ίδιοι ποιμένες – δεσποτέμποροι τύπου Άνθιμου – προσπαθούν να χειραγωγήσουν τις λαϊκές μάζες εκμεταλλευόμενοι την ευπιστία τους και την παθολογική τους αγάπη για τον θεό, στέλνοντάς τους από άμβωνος, σημειωμένα ψηφοδέλτια. Για κάτι τέτοιους ιεροκήρυκες – όπως και του σημερινού δικαστηρίου – θεωρούμαστε αποσυνάγωγοι και δυστυχώς στην περίπτωσή μου και απ’ το δικαστήριο, εξοβελιστέος
Ο λόγος, η άρνησή μου να ορκιστώ στο ευαγγέλιο.
Συμπέρασμα, ακόμα και στις μέρες μας οι άθεοι θεωρούνται αιρετικοί και αντιμετωπίζονται σαν ‘‘ το πυρ το εξώτερον ’’. Oχι φυσικά ότι ο χαρακτηρισμός αιρετικός με ενοχλεί, τουναντίον θα έλεγα, με θέλγει γιατί, στην κατηγορία των αιρετικών περιλαμβάνονται οι σπουδαιότεροι διανοητές των οποίων η φιλοσοφική προαίρεση περί αντίληψης του θεού βασίζετε στη λογική και όχι στον δογματισμό.
Δεν πιστεύω φυσικά ότι η άρνησή μου με καθιστά νοητικά ευφυή, ούτε επίσης θεωρώ ανόητους και αφελείς όλους αυτούς που πιστεύουν στο θεό.
Πάρα ταύτα, δεν θα προσπαθήσω να επιχειρηματολογήσω περί αθεϊσμού, απλός αρνούμαι να πιστέψω σε κάτι που δεν έχω δει ποτέ στη ζωή μου και που προσπαθώ μάταια να διακρίνω ένα σημάδι.
Παρότι με κανένα τρόπο δεν μάχομαι τους θρησκόληπτους, σε οποιονδήποτε θεό κι’ αν πιστεύουν, θα αναγκαστώ να συμφωνήσω με τον Μισέλ Ονφρέ που λέει ότι ‘‘ ο θεός ήταν αόρατος εν ζωή και παραμένει αόρατος ακόμα και νεκρός’’
Με υποτιμά όμως, το γεγονός ότι η σιωπή του θεού επιτρέπει την πολυλογία των θρησκευτικών ποιμένων του οι οποίοι διατείνονται ότι ενεργούν για λογαριασμό του και προσπαθούν να τον επιβεβαιώσουν καταφεύγοντας σε μυθοπλασίες και θαύματα.
Περισσότερο όμως, με οργίζει όταν οι ίδιοι ποιμένες – δεσποτέμποροι τύπου Άνθιμου – προσπαθούν να χειραγωγήσουν τις λαϊκές μάζες εκμεταλλευόμενοι την ευπιστία τους και την παθολογική τους αγάπη για τον θεό, στέλνοντάς τους από άμβωνος, σημειωμένα ψηφοδέλτια. Για κάτι τέτοιους ιεροκήρυκες – όπως και του σημερινού δικαστηρίου – θεωρούμαστε αποσυνάγωγοι και δυστυχώς στην περίπτωσή μου και απ’ το δικαστήριο, εξοβελιστέος
Χαράλαμπος Κουκάκης
4 σχόλια:
Αγαπητέ Χαράλαμπε,
Κακώς εκπλήσσεσαι, πολύ δε περισσότερο οργίζεσαι. Από καταβολής κόσμου οι θρησκείες είναι τα πιο πετυχημένα μαγαζιά. Ποτέ καμιά δε χρεοκόπησε. Η εξαφάνιση κάποιων από αυτές οφείλεται στη φυσική εξόντωση όλων ανεξαιρέτως των πελατών της, από τους πολυπληθέστερους πελάτες κάποιου άλλου μαγαζιού.
Οι θρησκείες επίσης είναι η μοναδική μορφή επιχειρήσεων που είναι κερδοφόρες ανεξαρτήτως του αριθμού τω ν πελατών. Ακόμα κι αν ο αριθμός των πιστών είναι μονοψήφιος, ο κατά περίπτωση εκλεκτός του Θεού και αντιπρόσωπός του επί της γης θα καλοπερνάει.
Λόγω της υψηλής τους κερδοφορίας, τα μαγαζιά αυτά ελέγχουν, σε μεγάλο ή μικρότερο βαθμό, ανάλογα με την κάθε κοινωνία,την πολιτική, πολιτιστική και οικονομική ζωή.
Κι επειδή η κοινή πηγή της πελατείας τους είναι ο φόβος που διακατέχει κάθε ανθρώπινο ον απέναντι στο θάνατο και στο πέρασμα από την ύπαρξη στην ανυπαρξία, συντηρούν αυτό το φόβο ως κόριν οφθαλμού.
Είναι φυσιολογική λοιπόν η έκπληξη και η οργή ενός εκπροσώπου του κυρίρχου στην Ελλάδα μαγαζιού, της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας, στη θέα ενός ανθρώπου που διαχειρίζεται, με το δικό του τρόπο, αυτόν τον αρχέγονο φόβο του θανάτου.
Οφείλω δε να σου πω ότι ο άθεος ή ο άνευ θρησκεύματος προκαλεί πολλαπλάσια οργή από τη θέα του πελάτη ενός άλλου μαγαζιού.
Γιάννης Χρυσοβέργης
Τι τα θέλετε... η θρησκεία είναι ένα προϊόν, όπως και τόσα άλλα.
Μπορεί να κοστίζει κάτι, αλλά αυτό που σου προσφέρει είναι ανακούφιση ότι θα πας στον παράδεισο και θα τρως πιλάφι. Ότι ο καρκίνος σου θα θεραπευτεί. Ότι δεν θα τρακάρεις. Ότι θα γεμίσεις λεφτά. Ότι υπάρχει κάποιος εκεί πάνω που σε προσέχει.
Για όσους πιστεύουν, νομίζω ότι αξίζουν τα λεφτά που δίνουν.
Το θέμαείναι εμείς τι φταίμε και πληρώνουμε τις θρησκείες. Τις ελπίδες των άλλων.
Είναι σα να πληρώνεις ΕΡΤ στο λογαριασμό της ΔΕΗ και να μην έχεις τηλεόραση...
Κ.Λ.
Γιάννη, τώρα που το λές, η εκκλησία είναι πράγματι μαγαζί γωνεία.
Αναδουλειά, ποτέ.
Ισολογισμοί, πάντα κερδοφόποι.
Αν μπορούσε λέει, με την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, να επέτρεπαν στον καθ' έναν από εμάς να ανοίξει ένα τέτοιο μαγαζί, τότε μάλιστα, θα ήμουν ο πρώτος που θα γινόμουν παππάς.
Χαράλαμπος
Έχεις το επιχειρηματικό δαιμόνιο μέσα σου!
Κ.Λ.
Δημοσίευση σχολίου