Τετάρτη 14 Αυγούστου 2013

ΑΣ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΗ «ΣΕΧΤΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ»

Σε ένα εκτενές ρεπορτάζ το περιοδικό του Κώστα Βαξεβάνη  HOT DOC επαναφέρει στην επικαιρότητα τη δολοφονία του δημοσιογράφου, τρία χρόνια πριν, Σωκράτη Γκιόλια και σειρά ερωτηματικών σχετικά με το ρόλο της ΣΕΧΤΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ, η οποία και ανέλαβε την ευθύνη της δολοφονίας.

Σε ό,τι αφορά στη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια το ρεπορτάζ προβάλλει σαφείς υπόνοιες εμπλοκής του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου στην υπόθεση. Άποψη που φαίνεται πως ενστερνίζεται η οικογένεια του Σωκράτη Γκιόλια, αλλά που για να διερευνηθεί δικαστικά χρειάζονται πολύ περισσότερα στοιχεία από αυτά που δημοσιεύονται. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για καταγγελίες που όφειλαν να έχουν διερευνηθεί πράγμα που, κατά το ρεπορτάζ, δεν έγινε.
Τα όσα αναφέροντσαι όμως σχετικά με τη «μυστηριώδη» αυτή οργάνωση, η οποία έδρασε μεταξύ του Φεβρουαρίου του 2009 και του Ιουλίου 2010, για να εξαφανιστεί μετά εξ ίσου μυστηριωδώς, είναι πολύ πιο σημαντικά.
«Αν η Σέχτα Επαναστατών δεν είναι παρακράτος, τότε το τελευταίο δεν έχει λόγο να υπάρχει» καταλήγει στο ενυπόγραφο άρθρο του στο οποίο αναλύονται οι προκηρύξεις της εν λόγω οργάνωσης ο Κώστας Βαξεβάνης.
 Ας έρθουμε όμως σε αυτή τη «μυστηριώδη οργάνωση». Η δράση της αρχίζει το Φεβρουάριο του 2009, ένα μόλις μήνα αφ' ότου είχε καταλαγιάσει η βίαιη εξέγερση της νεολαίας με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Δύο είναι τα κοινά στοιχεία των επιθέσεών της: η πρωτοφανής βιαιότητα των επιθέσεών της  και η εξ ίσου πρωτοφανής  στην ιστορία των οργανώσεων αντάρτικου πόλεων, στοχοποίηση του συνόλου των πολιτών, σε συνδυασμό με μια πρωτοφανή ιδεολογική και πολιτική φτώχεια των ανακοινώσεών της, πράγμα που είχαμε επισημάνει μετά τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια.  
Τα στοιχεία αυτά παραπέμπουν στη λεγόμενη «στρατηγική έντασης», που είχε αναπτυχθεί στις δεκαετίες του '70 και του '80 στην Ευρώπη, από το παράνομο δίκτυο του ΝΑΤΟ, την «επιχείρηση Gladio», που είχε παρακλάδια σε όλες τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης (το τοπικό τμήμα στην Ελλάδα, που ιδρύθηκε από Βρετανούς το 1944, εντάχθηκε στο ΝΑΤΟϊκό σχεδιασμό με την ένταξη της χώρας στη Συμμαχία και, επισήμως, διαλύθηκε από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου το 1984, ονομάζονταν «Κόκκινη Προβιά»).
Μέρος της δράσης αυτού του δικτύου, η δράση του οποίου ήρθε στην επιφάνεια μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, ήταν η βόμβα στο σιδηροδρομικόι σταθμό της Μπολόνια (80 νεκροί και 202 τραυματίες), η βόμβα στην αμαξοστοιχία Ρώμης - Μονάχου το 1979, με 12 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες και άλλα πολύνεκρα τυφλά χτυπήματα.
Η ιδεολογική φτώχεια  των ανακοινώσεων της Σέχτας Επαναστατών παραπέμπει σε μια οργάνωση που έδρασε στο Βέλγιο στην περίοδο 1982 - 1985.
Πρόκειται για τους Μαχόμενους Κομμουνιστικούς Πύρήνες (Cellules Communistes Combatantes). Επισήμως ήταν μια μαρξιστική λενινιστική οργάνωση αντάρτικου πόλεων.  Εκείνο που έκανε εντύπωση ήταν η παντελής απουσία ενδιαφέροντος από πλευράς της για την αποφυγή παράπλευρων απωλειών - κάτι που εκείνη την εποχή αποτελούσε χαρακτηριστικό μονάχα του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (IRA) - και η στοχοποίηση των πάντων 9μηδέ των στελεχών του κινήματος κατά της εγκατάστασης των αμερικανικών πυραύλων Πέρσινγκ και Κρουζ στην Ευρώπη εξαιρουμένων). Όταν συνελήφθησαν τα μέλη της ολιγομελούς αυτής οργάνωσης η γαλλική εφημερίδα LIBERATION είχε αποκαλύψει πως ένας από αυτούς ήταν πληροφοριοδότης από παλιά της Βελγικής Χωροφυλακής.
Η βιαιότητα τω επιθέσεων (τα θύματά τους έγιναν κόσκινο από τις σφαίρες) παραπέμπει σε μια συμμορία που έμεινε στην Ιστορία με την επωνυμία «Οι τρελοί δολοφόνοι του Μπραμπάν», έδρασε στο γαλλόφωνο Μπραμπάν του Βελγίου, χρησιμοποιούσε βαρύ οπλισμό και σκότωνε για λεία μικρής ή ακόμα και ασήμαντης αξίας. Τα μέλη της συμμορίας αυτής, που άφησε στο διάβα της 28 νεκρούς και 22 τραυματίες και έδρασε την ίδια περίοδο με τους Μαχόμενους Κομμουνιστικούς Πυρήνες, ουδέποτε συνελήφθησαν. η δράση της συμμορίας αυτής συνδέθηκε από πολλούς αναλυτές με τη «στρατηγική έντασης» του δικτύου Gladio Η συμμορία εξαφανίστηκε μυστηριωδώς, όπως και η Σέχτα Επαναστατών.
Θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για τραβηγμένες από τα μαλλιά συμπτώσεις αν δεν είχε συνδεθεί το πενταπλό φονικό στην Αγία Νάππα της Κύπρου, για το οποίο συνελήφθη από την ΕΛΑΣ, μαζί με άλλο ένα άτομο κατηγορούμενο ως συνεργό του, ο Δημήτρης Μαμαλικόπουλος και εκδόθηκε στην Κύπρο, όπου περιμένει προφυλακισμένος τη δίκη του.
Όταν οι κυπριακές αρχές ζήτησαν από την ΕΛΑΣ την έκδοση του Δημήτρη Μαμαλικόπουλου, η τελευταία διέρρευσε στους αστυνομικούς συντάκτες ότι ο Μαμαλικόπουλος ενδέχεται να ήταν ο «εκτελεστής» της Σέχτας Επαναστατών. Το εν λόγω άτομο συνελήφθη σε κατεχόμενο κτίριο της οδού Βαλτετσίου. Παρά τις διαρροές της ΕΛΑΣ περί σχέσεών του με τη Σέχτα Επαναστατών, ουδέποτε ανακρίθηκε από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, όπως κατααγγέλλει ο Κώστας Βαξεβάνης. Μάλιστα ο Βαξεβάνης καταγγέλλει ότι τόσο η ΕΛΑΣ όσο και ο ανακριτής που διερευνά τις επιθέσεις της Σέχτας Επαναστατών, αρνήθηκαν να προσφέρουν την παραμικρή συνδρομή στις κυπριακές αστυνομικές και δικαστικές αρχές.
Αν όλα αυτά συνέβαιναν σε μια περίοδο κατά την οποία οι κάθε λογής ένοπλες οργανώσεις έκαναν καθημερινά ρεντίκολο τα «σαΐνια» της ΕΛΑΣ (π.χ. τέλη της δεκαετίας '80 - αρχές της δεκαετίας '90), η συμπεριφορά αυτή των αστυνομικών και δικαστικών αρχών θα ήταν κατανοητή. Συνέβησαν όμως σε μια στιγμή που η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία έχει συλλάβει περισσότερους από 30 ανθρώπους κατηγορούμενους για συμμετοχή είτε στον Επαναστατικό Αγώνα, είτε στη Συνομωσία των Πύρήνων της Φωτιάς. Οπότε η επιλεκτική «ανικανότητα» της ΕΛΑΣ προβληματίζει.
Προβληματίζει κατά μείζονα λόγο διότι, δυο μόλις μήνες πριν από την εμφάνιση της Σέχτας Επαναστατών, δολοφονήθηκε ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος σε συνθήκες που έπεισαν τον υπογράφοντα πως το μόνο τυχαίο ήταν το θύμα. 
Διότι δώδεκα μέρες μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου κι ενώ η Αθήνα φλέγονταν, άγνωστος στο Περιστέρι πυροβόλισε μαθητή, γιο στελέχους του ΚΚΕ, παρουσία δέκα τουλάχιστον φίλων του, και, ευτυχώς, τον τραυμάτισε μονάχα ελαφρά.
Διότι τις ίδιες μέρες ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας εισηγούνταν στην κυβερνητική Επιτροπή την επιβολή στρατιωτικού νόμου κι έκανε τελικά πίσω όταν ο τότε αρχηγός ΓΕΕΘΑ αρνήθηκε να εκτελέσει τέτοια εντολή.
Διότι τις ίδιες μέρες, ο τότε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ  Αλέκος Αλαβάνος έκανε δυο καταγγελίες που ουδέποτε διερευνήθηκαν. Η πρώτη, με υποστήριξη πλούσιου φωτογραφικού υλικού, για ενεργό συμμετοχή ανδρών της ΕΛΑΣ σε βανδαλισμούς στο κέντρο της Αθήνας. Η δεύτερη αφορούσε στην παρακολούθηση των τηλεφώνων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. η οποία μάλιστα ήταν καθ' όλα νομότυπη, μιας και την υπέγραφε ο ίδιος εισαγγελέας που είχε αρνηθεί να παραπέμψει το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου στη Βουλή.
Πόση σχέση έχει η βραχύβια Σέχτα Επαναστατών με τις έκνομες ενέργειες  της κυβέρνησης Καραμανλή το Δεκέμβριο του 2008;
Προσπάθησαν κάποιοι να αναβιώσουν τη «στρατηγική έντασης» - πράγμα που πράττει η κυβέρνηση Σαμαρά και σήμερα, σε λεκτικό επίπεδο προς το παρόν - για να τρομάξουν την κοινωνία και να εξασφαλίσουν την παραμονή τους στην εξουσία; 
Κι όταν αυτό δεν συνέβη, απλώς απέσυραν την «τρομοκρατική οργάνωση» που είχαν δημιουργήσει, αφού πρώτα όμως φρόντισαν να εκτελέσει ένα συμβόλαιο;

Γιάννης Χρυσοβέργης
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: