ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ Νο3: Ανοιχτή επιστολή προς μέλη και φίλους/ες των Οικολόγων Πράσινων

Το κείμενο που ακολουθεί φέρει την υπογραφή του Νίκου Χρυσόγελου.

Θέμα του είναι οι αντιδράσεις της μειοψηφίας του Πολιτικού Συμβουλίου των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ, που, σε πολλές περιπτώσεις, υπερβαίνουν τα όρια της έντονης κριτικής και μόνο ως κακοήθεια μπορούν να χαρακτηριστούν, στο ενδεχόμενο ένταξης στο κόμμα 180 περίπου μελών της ΠΑΣΠ.

Γνώμη μου είναι ότι ορθώς ο Νίκος Χρυσόγελος ενθάρρυνε αυτή την κίνηση.

Οι νέοι αυτοί έχουν πολλά να διδαχτούν στους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ, αλλά και πάρα πολλά να διδάξουν.

Γιάννης Χρυσοβέργης

Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι,

Το συνέδριο των Οικολόγων Πράσινων τον Δεκέμβριο 2012 αποφάσισε με μεγάλη πλειοψηφία 65% «να προσκαλέσει ενεργούς πολίτες και φορείς να διαμορφώσουμε από κοινού ένα ανοικτό, δημοκρατικό, αποτελεσματικό, ευρωπαϊκό πράσινο κόμμα, που θα προσφέρει λύσεις, θα συντελέσει καθοριστικά στη διέξοδο της χώρας από τα σημερινά αδιέξοδα, την πολιτική, οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική κι αξιακή κρίση με τεκμηριωμένες αναλύσεις και κοινωνικές- πολιτικές παρεμβάσεις. Μέσα από ένα συστηματικό διάλογο με ενεργούς πολίτες και φορείς, μέσα από κοινές δράσεις και ανταλλαγή απόψεων, θέλουμε να φτάσουμε σε ένα συνέδριο επανεκκίνησης, νέας αρχής για τους Οικολόγους Πράσινους στα τέλη Ιουνίου, σε ένα συνέδριο που μέσα από τη συμμετοχή θα αλλάξουμε και εμείς». Η πρόσκληση είναι σε πολιτική βάση που περιγράφεται στην απόφαση του συνεδρίου: http://www.chrysogelos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=1344%3Aepanekkinisi&Itemid=75&lang=el

 Νέα μέλη και συμμετοχή στους Οικολόγους Πράσινους

 Αυτή η πρόσκληση βρίσκει σημαντική απήχηση σε ενεργούς πολίτες και ιδιαίτερα σε νέους ανθρώπους. Οι πολιτικές προτάσεις των πράσινων για βαθιές αλλαγές βρίσκουν αυξανόμενη ανταπόκριση -παρά την πολύ άσχημη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο εσωτερικό των ΟΠ - χάρη στη συστηματική δουλειά που γίνεται, παρόλα αυτά, στο ευρωκοινοβούλιο, στην περιφέρεια και στην αυτοδιοίκηση, όπου υπάρχουν εκλεγμένοι εκπρόσωποι με πράσινη πολιτική ταυτότητα, αλλά και σε πολλές περιοχές χάρη στην δραστηριότητα των εκεί μελών και φίλων μας. Ως πολιτικό κόμμα δεν ασκούμε μόνο τεκμηριωμένη και ουσιαστική κριτική στις αδιέξοδες πολιτικές που προωθούνται σήμερα αλλά συζητάμε με φορείς και αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες για να διαμορφωθεί ένα εναλλακτικό σχέδιο διεξόδου από την κρίση που θα ενισχύει την κοινωνική συνοχή, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την αλληλεγγύη και θα αναζωογονεί την οικονομία στρέφοντάς την προς περιβαλλοντικά και κοινωνικά υπεύθυνη κατεύθυνση. Σε αυτή την κατεύθυνση έχουμε αναλάβει πολλές πρωτοβουλίες που αναδεικνύουν τις δυνατότητες που έχουμε αν ανοιχτούμε στην κοινωνία. 

Στην πρόσκλησή μας για άνοιγμα στην κοινωνία ανταποκρίνονται κυρίως άνθρωποι που ελπίζουν και επιδιώκουν βαθιές αλλαγές τόσο ως προς το παρελθόν της χώρας που οδήγησε στη χρεοκοπία όσο και πολίτες που διαπιστώνουν ότι οι σημερινές πολιτικές είναι αδιέξοδες αλλά δεν μένουν στην άρνηση, θέλουν να οικοδομήσουν μια εναλλακτική πρόταση, να δημιουργήσουν την αισιοδοξία της εναλλακτικής λύσης. Μεταξύ άλλων,  γίνονται μέλη των Οικολόγων Πράσινων, όπως είναι αυτονόητο, και άτομα που στήριξαν ή ψήφισαν στο παρελθόν άλλα κόμματα. Σε όλη την Ευρώπη οι Πράσινοι ήταν το αποτέλεσμα της συνάντησης πολιτών από τα κοινωνικά κινήματα και πολιτικών ομάδων που εγκατέλειπαν τα παλιά κόμματα.

Πρώην μεγάλα κόμματα, όπως το ΠΑΣΟΚ, διαλύονται υπό το βάρος των πολιτικών τους επιλογών που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση με το 1,5 εκατομμύριο άνεργους και την επίθεση στη φύση και στα δικαιώματα των πολιτών. Η διάλυση του ΠΑΣΟΚ απελευθερώνει πολίτες που το είχαν στηρίξει στο παρελθόν. Τα στελέχη και οι πολίτες που έχουν τους μεγαλύτερους δεσμούς και διαπλοκές με την εξουσία και τις τραγικές για τη χώρα επιλογές επιλέγουν είτε την παραμονή στο ΠΑΣΟΚ είτε την μετακίνησή τους στα άλλα κόμματα της τρικομματικής κυβέρνησης. Όσοι έχουν βλέψεις για θέσεις και βόλεμα έχουν κι άλλες εναλλακτικές λύσεις, την ένταξή τους για παράδειγμα σε κόμμα υπό αναμονή για την εξουσία.

Όσοι, αντίθετα, επιλέγουν την ένταξη στους Οικολόγους Πράσινους σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, δεν έχουν να προσδοκούν θέσεις και ανταλλάγματα.  Επιδιώκουν όμως να εκφράζονται οι αξίες και οι απόψεις τους, να τους σέβονται, να μπορούν να συμμετέχουν στη διαμόρφωση των αποφάσεων, να βασίζονται οι πολιτικές αποφάσεις σε αξίες και αρχές. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, ότι στον δρόμο προς το συνέδριο μας 6 και 7 Ιουλίου προσδοκούμε και εργαζόμαστε για να επαναδραστηριοποιηθούν όσα μέλη των ΟΠ απογοητεύτηκαν αλλά και να ενταχθούν ενεργά και ισότιμα όσες και όσοι θέλουν να συμμετάσχουν στην νέα αρχή των Οικολόγων Πράσινων. Δεν είμαστε λίγοι, μπορούμε να γίνουμε πολύ περισσότεροι, αλλά κυρίως να βελτιώσουμε τον τρόπο που συζητάμε, που λαμβάνουμε αποφάσεις, που δραστηριοποιούμαστε στην κοινωνία, που συζητάμε τις προτάσεις μας με την κοινωνία. Τα 300 περίπου νέα μέλη από τον Δεκέμβρη 2012 και μετά, δεν είναι αρκετά. Χρειάζεται να συζητήσουμε στοχευμένα με ενεργούς πολίτες και να προσελκύσουμε 1000, 2000, 3000 νέα μέλη μέχρι το συνέδριο μας. Μια αντίδραση χωρίς ηθική ενάντια στο άνοιγμά μας στην κοινωνία

 Μια μικρή μειοψηφία μέσα στους Οικολόγους Πράσινους όχι μόνο δεν θέλει να αλλάξουν οι Οικολόγοι Πράσινοι – δικαίωμά τους φυσικά να έχουνε μια τέτοια άποψη – αλλά προσπαθεί με ανήθικο τρόπο να εμποδίσει το άνοιγμα στην κοινωνία με ψεύδη και παραπληροφόρηση. Η άποψή τους τέθηκε στο συνέδριο των ΟΠ τον Δεκέμβριο 2012, κι απορρίφθηκε. Με πλειοψηφία 2/3 οι σύνεδροι σε ένα από τα πιο μαζικά συνέδρια τους, αποφάσισαν να ανοίξουν στην κοινωνία οι Οικολόγοι Πράσινοι. Σε αυτή την μειοψηφία -λιγότεροι μάλιστα από όσους δεν ψήφισαν για διαφορετικούς λόγους την απόφαση - υπάρχουν άνθρωποι που προέρχονται από κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ. Κανένας δεν τους αρνήθηκε να έρθουν στους ΟΠ. Τώρα αντιδρούν λυσαλλέα στην ένταξη νέων ηλικίας 19-22 ετών που κάποιοι μόνο από αυτούς ήταν στο ΠΑΣΟΚ αλλά το εγκατέλειψαν εδώ και καιρό και έλκονται από τις προτάσεις των Πράσινων.

 Το χειρότερο είναι όμως ότι μερικά άτομα του χώρου μας χρησιμοποιούν τη συκοφαντία και τη λάσπη για να εμποδίσουν το άνοιγμα. Πολλά άτομα μου έχουν πει ότι όχι μόνο διαβάζουν στα ΜΜΕ τις πρωτοφανείς συκοφαντίες  αλλά και τους έχουν τηλεφωνήσει και προσωπικά, μεταφέροντας τους αυτές ή και χειρότερες συκοφαντίες:

 Συκοφαντία 1η: Τα βρήκαμε, λέει, με τον Βενιζέλο, μας δάνεισε 200 νέους για να πάρουμε το κόμμα και να το πάμε ...στο ΠΑΣΟΚ.

 Μια τέτοια κατηγορία είναι ανόητη κα εκφράζει έλλειψη ηθικής στην πολιτική. Προσωπικά είμαι από τα ιδρυτικά στελέχη του πράσινου χώρου και από την δεκαετία του '80 αγωνίζομαι να υπάρξει αυτόνομος πράσινος πολιτικός φορέας. Παρά τις δυσκολίες που έχουμε, κυρίως στο εσωτερικό μας, υπάρχει σήμερα Πράσινο κόμμα. Προσωπικά δεν έχω περάσει ποτέ από άλλο κόμμα και ούτε με ενδιαφέρει άλλο κόμμα, γιατί είμαι βαθύτατα πεισμένος ότι οι Πράσινοι κάνουν τη διαφορά στην πολιτική είτε σε κοινοβουλευτικό είτε σε κοινωνικό επίπεδο. Προέρχομαι από την κοινωνία των πολιτών και δεν μεν ενδιέφεραν τα άλλα κόμματα, που τα θεωρούσα μηχανισμούς εξουσιαστικών ομάδων, πελατειακών σχέσεων και διαπλοκής πολύ πριν σκάσει η κρίση. Αλλά είναι δυνατόν να πιστέψει κάποιος ότι υπάρχει περίπτωση να πάμε σήμερα στο ΠΑΣΟΚ, σε ένα κόμμα που διαλύεται, έχει πλήρως απονομιμοποιηθεί και φεύγουν τα μέλη του προς κάθε κατεύθυνση; Κι αν είχαμε τέτοια στόχευση γιατί δεν πήγαμε σε εποχές που το ΠΑΣΟΚ ήταν παντοδύναμο και προσέφερε πολλές θέσεις βολέματος; Δεν θα μπορούσα προσωπικά να το κάνω σε εποχές που το ΠΑΣΟΚ ήταν παντοδύναμο και προσέφερε (τουλάχιστον δυο φορές) ακόμα και κυβερνητικές θέσεις σε στελέχη μας αν το ήθελαν; Δημόσιες είναι, εξάλλου, οι ανακοινώσεις μου όταν κυκλοφορούσαν παρόμοιες φήμες ή διαδίδονταν παρόμοια σενάρια (κάποια, όχι τυχαία, ξεκινούσαν από τον ίδιο τον χώρο μας). Τόσο ανόητοι είναι αυτοί που γράφουν, πότε ανώνυμα και πότε επώνυμα, αυτές τις κατηγορίες; Αν δεν είναι, τότε γιατί κυκλοφορούν αυτές τις κατηγορίες; Διότι απλούστατα αντί να κάνουν πολιτική ασχολούνται με ίντριγκες για να συσπειρώνουν κόσμο. Επιδιώκοντας να παραπλανήσουν δεν διστάζουν να ρίχνουν λάσπη και να συκοφαντούν. Με στόχο να μην αλλάξει τίποτα και να συνεχίσουν ως μικρο-μηχανισμός να ελέγχουν ένα μικρό και περιθωριακό κόμμα, διαδίδουν αυτές τις συκοφαντίες. Και αν δεν καταφέρουν να ελέγξουν το κόμμα, ετοιμάζονται για δίκες και διεκδίκηση τίτλου και επιχορήγησης. Γι αυτό χρειάζονται να συσπειρώσουν κάποιους στην βάση του “μισητού εχθρού”, μια πάγια τακτική που έχει ακολουθεί από άλλους χώρους αλλά είναι απαράδεκτη για τον δικό μας.

 Συκοφαντία 2: Τα νέα μέλη (184) είναι στον έναν ή στον άλλο βαθμό τυχοδιώκτες, αποβράσματα, στρατός εισοδιστών και ένα σωρό άλλες κατηγορίες

 Η πιο ανήθικη πλευρά αυτής της επίθεσης που γίνεται και δια των ΜΜΕ είναι η συκοφαντία ενάντια στα νέα – σε ηλικία – μέλη μας. Είναι κρίμα που ενώ η απόφαση του συνεδρίου μιλάει για άνοιγμα στην κοινωνία και αλλαγή μέσα από την συμμετοχή, πολύ χρόνο καταναλώνουμε για να μην μπουν νέα μέλη. Κι όμως, είναι απίστευτο, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από νέους και όχι μόνο ανθρώπους να μπουν στους ΟΠ ανταποκρινόμενοι στην ανοικτή πρόσκληση. Τους δημιουργούνται αμφιβολίες, όμως, όταν βλέπουν την κατάσταση στο εσωτερικό μας και όσα γράφονται στον τύπο.

 Οι άνθρωποι που αντιδρούν στο άνοιγμά μας είναι μια μικρή αλλά θορυβώδης μειοψηφία. Διαρρέουν τη λίστα με ένα μέρος των νέων μελών σε μπλογκ και στοχοποιούν νέους ανθρώπους ότι ίσως κάποτε ψήφισαν ή υποστήριξαν ΠΑΣΟΚ (!) όταν κάποιοι από αυτούς που κάνουν τον θόρυβο διετέλεσαν στελέχη, κάποτε, σε κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ. Ζητάνε δηλώσεις μετανοίας από νέα παιδιά που έχουν δηλώσει εδώ και ένα χρόνο δημόσια ότι δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση πλέον με το ΠΑΣΟΚ, ότι αναζητούν να μπουν σε ένα πράσινο κόμμα γιατί έλκονται από τις προτάσεις των πράσινων πανευρωπαϊκά. Συναντήθηκαν, μίλησαν με αυτά τα νέα παιδιά, αλλά σκοπίμως αποσιωπούν το γεγονός για να συνεχίσουν να διαδίδουν ψέματα. Ξέρουν καλά κάποια από τα παιδιά αυτά, τα είχαν μαθητές τους, έχουν φιλοξενηθεί σε σπίτι στελέχους μας κάποια. Ξέρουν για το ήθος και τις ανησυχίες, ξέρουν ότι είναι τα περισσότερα παιδιά των μαθητικών κινητοποιήσεων μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, όπως τα ίδια έχουν πει. Νοιώθουν ότι προδόθηκαν από τους πολιτικούς, ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ, και θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο.

 Και όμως, αντί να χαρούμε που επιτέλους νέοι άνθρωποι, όχι τυχαία, αλλά ως αποτέλεσμα πολλών δράσεων και συζητήσεων, δημόσιων εκδηλώσεων, συνεργασιών σε συγκεκριμένα θέματα ήρθαν στους ΟΠ για να δώσουν μια νέα δυναμική, κάποιοι αντέδρασαν φοβικά. Κι όχι μόνο αυτό, συκοφαντούν αυτά τα νέα παιδιά, με ανήθικο τρόπο. Δεν έλειπε η δημόσια προσβολή τους, τώρα τηλεφωνούν σε μέλη μας πανελλαδικά και διαδίδουν απίστευτες κατηγορίες εναντίον των νέων μελών μας. Είναι λογικό, όσοι δέχονται αυτά τα τηλεφωνήματα από ...στελέχη των ΟΠ να μένουν με μια αίσθηση αμφιβολίας. Μήπως έχουν δίκιο όσα διαδίδονται και αυτά τα νέα παιδιά, τα περισσότερα 19-25 χρόνων, είναι «απατεώνες», ανήκουν σε «στρατό εισοδιστών», έχουν μάλιστα «υποπέσει σε ποινικά αδικήματα», και ένα σωρό άλλες αισχρές κατηγορίες που διαδίδουν εκείνα τα ανεύθυνα μέλη των ΟΠ που ανήκουν σε αυτή τη θορυβώδη ομάδα;

 Ας ακούσουμε τη φωνή των νέων και στον δικό μας χώρο. Ας πούμε ξεκάθαρα στους νέους ότι εμείς δεν τους φοβόμαστε, τους θέλουμε κοντά μας, θέλουμε μαζί να αλλάξουμε τον κόσμο και να τον κάνουμε καλύτερο. Μια κοινωνία που φόρτωσε τα παιδιά της με χρέη, το ελάχιστο που μπορεί να κάνει είναι να γκρεμίσει τα φράγματα και να αφήσει τους νέους ανθρώπους να μπουν στο προσκήνιο παντού, στην κοινωνία, στην οικονομία, στη λήψη αποφάσεων. Ας σταματήσουμε να είμαστε μια κοινωνία που όχι μόνο κατέστρεψε το μέλλον των παιδιών της, που υποτίθεται τόσο αγαπούσε, αλλά και φοβάται να δώσει φωνή, λόγο, δικαιώματα στους νέους και στις νέες. Ας ανοίξουμε την πόρτα τουλάχιστον στους Οικολόγους Πράσινους, ας δώσουμε στους νέους φωνή, λόγο, δικαιώματα, τουλάχιστον εμείς.

 Συκοφαντία 3η: Όλα είναι μια σκευωρία του Ντάνυ Κον Μπεντίτ που θέλει να γίνει πρόεδρος της Κομισιόν, και τα οργάνωσε όλα αυτά για να κερδίσει την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ

 Αυτό το απίστευτο σενάριο έχει εκπονηθεί από την ίδια θορυβώδη ομάδα  και  γράφτηκε πρώτα δημόσια στο TVXS και άλλα ΜΜΕ με ψευδώνυμο, πίσω από το οποίο είναι φανερό ότι κρύφτηκε δημοσιογράφος, επικεφαλής ψηφοδελτίου στη Β. Ελλάδα, που είχε μάλιστα ρόλο προσωπικού συμβούλου στη διάρκεια της εκλογικής μας καμπάνιας το 2012. Επαναλήφθηκαν οι ίδιες συκοφαντίες μάλιστα λίγες μέρες μετά το πρώτο άρθρο.

  Είναι φανερό ότι συνειδητά προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την αλληλεγγύη προς την Ελλάδα και τη διάθεση των ευρωπαίων πράσινων και του Ντάνυ Κον Μπεντίτ, προσωπικά, να βοηθήσουν την ελληνική κοινωνία αλλά και τους Έλληνες πράσινους στη δύσκολη συγκυρία που βρισκόμαστε.  Αν ο Ντάνυ Κον Μπεντίτ ήθελε να βγει πρόεδρος της Κομισιόν θα επιζητούσε τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ; Τι ανόητη ανάλυση. Ποια επιρροή μπορεί να έχει το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ σε ευρωπαϊκό επίπεδο μάλιστα, ώστε να μπορούν να τον βγάλουν πρόεδρο της ...Κομισιόν;

 Συκοφαντία 4η: Βεντετισμός

 Η τελευταία – μέχρι σήμερα- συκοφαντία έχει να κάνει με το ότι “ο βεντετισμός” του ευρωβουλευτή και του πρώην ευρωβουλευτή δεν ταιριάζει με το ήθος των πράσινων και αυτό είναι που δημιουργεί τα προβλήματα. Ο καθένας και η κάθε μία φυσικά κρίνονται από τα πεπραγμένα του/της. Πάντως όσον με αφορά, δεν πήρα αυτοκίνητο και οδηγό, αρνούμενος, όπως και ο Μιχάλης Τρεμόπουλος αυτό το “προνόμιο” για τους βουλευτές. Ελάχιστα προβάλλεται η δουλειά μας από τα ΜΜΕ (ιδιαίτερα τα διαπλεκόμενα). Επιμένω να κάνω σωστά τη δουλειά μου στο ευρωκοινοβούλιο, σε συνεργασία με τους φορείς και τα μέλη μας από διάφορες επιτροπές και διάφορες περιοχές. Ταξιδεύω σε όσες περισσότερες περιοχές μπορώ για να ενισχύσω την τοπική και περιφερειακή δουλειά και βοηθάω την τοπική δουλειά όπου και όσο μπορώ. Δεν έχω αλλάξει τρόπο ζωής και συνηθίζω να μετακινούμαι με δημόσια μέσα μεταφοράς, με τα πόδια ή το ποδήλατο και δεν είμαι κάτοχος ΙΧ. Αν και δικαιούμαι δαπάνες για μετακίνηση με “business class” στο αεροπλάνο, επιλέγω τις πιο οικονομικές σεβόμενος τα χρήματα των πολιτών. Πληρώνω ο ίδιος τα της συμμετοχής μου στις συνεδριάσεις στο Περιφερειακό Συμβούλιο και έχω αρνηθεί τις αποζημιώσεις και την κάλυψη της διαμονής και μετακίνησης του Περιφερειακού Συμβουλίου για να κάνω οικονομία στα δαπάνες του. Επιμένω το 50% του μισθού μου να πηγαίνει σε δράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης, στην δύσκολη εποχή που ζει το μεγαλύτερο μέρος των συμπολιτών μας. Δεν αρνήθηκα ποτέ να μιλήσω ή να συμμετάσχω σε μια εκδήλωση ακόμα και αν δεν ήμουν στους ομιλητές ή αν στο πάνελ ήταν και κάποιοι άλλοι (κι όμως με την δικαιολογία ότι «δεν θέλω να είμαι...κομπάρσος!» δεν πήγε σε σημαντική προεκλογική συγκέντρωση κάποιο επιφανές μέλος που κατηγορεί εμάς για βεντετισμό γιατί θα μιλούσε στην εκδήλωση και ο συν-πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος!). Δεν θέλησα για πάνω από 2 χρόνια να εμπλακώ σε εσωτερικές αντιπαραθέσεις ή στα εσωκομματικά, αντίθετα επικέντρωσα μόνο στην πολιτική, κοινωνική και αυτοδιοικητική δουλειά, σεβόμενος την κουλτούρα που θέλει να μην προσωποποιούνται οι θέσεις ευθύνες και περισσότερα στελέχη να αναλαμβάνουν ρόλους κι ευθύνες. Δείτε όμως, οι περισσότεροι από όσους σήμερα κάνουν φασαρία έχουν αφιερώσει τον περισσότερο χρόνο τους για τον έλεγχο της καρέκλας αντί για παρέμβαση στην κοινωνία.  

 Να κοιτάξουμε μπροστά, να ανταποκριθούμε στις ελπίδες της κοινωνίας

 Θα μπορούσε όλα αυτά να είναι για γέλια αν δεν ήταν τόσο κρίσιμες οι στιγμές  όχι μόνο για τους Οικολόγους Πράσινους αλλά κυρίως για την ελληνική κοινωνία. Αντί να σπαταλάμε ενέργεια σε τέτοιες απαράδεκτες καταστάσεις, οι Οικολόγοι Πράσινοι πρέπει να αναδιοργανωθούμε, να ανοίξουμε στην κοινωνία, να μαζικοποιηθούμε, με ποιότητα όμως, ώστε να καλύψουμε το τεράστιο πολιτικό και κοινωνικό κενό που υπάρχει. Να εκφράσουμε τις δημιουργικές εκείνες κοινωνικές δυνάμεις που επιζητούν μια πολιτική δύναμη που θα χαρακτηρίζεται αφενός από την συγκροτημένη και σε βάθος – ουσιαστική- κριτική της που στρέφεται ενάντια στην αδιέξοδη σημερινή πολιτική και στην αδιέξοδη πορεία που ακολουθούσαμε ως χώρα τις τελευταίες δεκαετίες κι αφετέρου από την διατύπωση και προώθηση στην πράξη μιας συνεκτικής, πράσινης, εναλλακτικής πρότασης που προχωράει σε βάθος τις αλλαγές στην οικονομία, στο πολιτικό σύστημα, στην διοίκηση, στο μοντέλο ανάπτυξης, στην κοινωνική πολιτική, στη σχέση με το περιβάλλον.

 Θα έχετε όλοι και όλες γύρω σας παρόμοιες εμπειρίες. Το 0,88% που πήραμε στις τελευταίες εθνικές εκλογές δεν είναι η αληθινή μας δύναμη στην κοινωνία. Ούτε καν το 3,5% των ευρωεκλογών. Μπορούμε να εκφράσουμε – υπό προϋποθέσεις - ένα 10-15% των πολιτών, ιδιαίτερα νέους στην ηλικία, αν επιστρέψουμε στην πολιτική, αν ανοιχτούμε σε κοινωνικές παρεμβάσεις, αν δυναμώσουμε τη δουλειά μας σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

 Για ένα μαζικό, αποτελεσματικό, δημοκρατικό συνέδριο επανεκκίνησης

 Ας αξιοποιήσουμε και ας διαδώσουμε περισσότερο τη σημαντική δουλειά που κάνουμε ήδη, ας προσκαλέσουμε ενεργούς πολίτες που εκφράζονται από την πράσινη κριτική και τις πράσινες προτάσεις για να συνδιαμορφώσουμε μαζί το νέο πρόσωπο των Οικολόγων Πράσινων. Ας μην αφήσουμε μια μικρή αλλά θορυβώδη ομάδα που χωρίς ηθική βάση προσπαθεί να εκτρέψει αλλού την προσοχή μας, να οδηγήσει σε ναυάγιο το άνοιγμά μας στην κοινωνία.

 Ας πάρουμε ενεργά μέρος στον ουσιαστικό διάλογο για τις αλλαγές που απαιτούνται στην πολιτική, στην κοινωνία, στην οικονομία. Αλλά και στους Οικολόγους Πράσινους. Θα έχετε ακούσει πολλούς και πολλές να λένε “είσαστε η τελευταία ελπίδα μας, μην μας απογοητεύσετε και εσείς”. Έχουμε τεράστια ευθύνη να μην αφήσουμε τις πράσινες προτάσεις να μαραθούν. Το συνέδριό μας στις 6 και 7 Ιουλίου θα είναι το πιο κρίσιμο συνέδριο στην ιστορία του πράσινου κινήματος αλλά κυρίως θα πρέπει να είναι η απαρχή μιας νέας πορείας των Οικολόγων Πράσινων που μαζί με τους πολίτες και την κοινωνία των πολιτών για να αγωνιστούμε με ήθος αλλά και με ζωντάνια για μια διαφορετική Ελλάδα και μια διαφορετική Ευρώπη, αντάξια των ονείρων και των αναγκών των πολιτών, ιδιαίτερα των παιδιών μας.

Όλα θα κριθούν από εσάς. 

Με εκτίμηση

Νίκος Χρυσόγελος