Γιάννης Χρυσοβέργης
Αύριο κληρώνει. Για τα όνειρά μας, για τις ελπίδες μας. Για τις προσδοκίες μας σε μια αξιοπρεπή ζωή από την εργασία μας.
Κυριολεκτικά "κληρώνει", αφού από την ελληνική πλευρά δεν υπάρχει -το ξέρουμε πια- συνομιλητής. Οι μοιραίοι ΓΑΠ και Βενιζέλος, παρακολουθούν από την κερκίδα τις διαμορφούμενες αποφάσεις για την δυσμένεια των οποίων έχουν αποκλειστικά την ευθύνη. Τάχουμε πει και ξαναπεί.
Κρατικοδίαιτοι μπήκαν στην κρίση, κρατικοδίαιτοι βγαίνουν από την διαχείριση. Πάνε να σώσουν το πελατειακό τους κράτος χρεοκοπώντας το λαό, πάνε να σώσουν το "σύστημα" καταδικάζοντας τη χώρα για μια δεκαετία ακόμα στην ύφεση. Προσλαμβάνουν ειδικούς φρουρούς, εξαιρούν ιεράρχες και στρατιωτικούς, δίνουν καταφύγιο στους δικούς τους εδώ κι εκεί στα υπουργεία, παραγγέλνουν φρεγάτες. Εκεί είναι το μυαλό τους και πουθενά αλλού.
Την ίδια ώρα στην Ευρώπη κυριαρχούν δυσοίωνες σκέψεις.
Αντί για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης κυριαρχεί το δυνατό έθνος κατά των αδυνάτων και οι πολιτικοί ρεβανσιστές κατά των οπαδών της αναδιανομής του εισοδήματος και της ανάπτυξης ανάμεσα σε Βορρά και Νότο.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο λαός μας, καλείται να υποστεί το μαρτύριο της σταγόνας, τον αργό θάνατο, την απομόνωση για να μην μολύνει ο ελληνικός ιός την "υγιή" κεντρική Ευρώπη. Παγιδευμένος θεσμικά στις συνταγματικές ρυθμίσεις του δικομματισμού, παγιδευμένος πολιτικά από ένα ακατάλληλο και πελατειακό πολιτικό προσωπικό, κουρασμένος από το καθημερινό freak show των επίσης κρατικοδίαιτων ΜΜΕ, ψάχνει τρόπο να εκτονώσει την αγωνία του αλλά κυρίως να ανακτήσει κάποια επιρροή στις εξελίξεις.
Όπως λέει και ο Α. Γιάνναρος., στο fb "Είπαμε ότι μια κακή λύση(ευρωπαικό σχέδιο) είναι καλύτερη από μία μη λύση (χρεοκοπία). Άν είναι όμως να επαναλάβουμε το παράδειγμα της Αμερικής και να επωμιστούμε οι φορολογούμενοι τα βάρη από τις κρατικοποιήσεις των τραπεζών και να ζήσουμε μια λιτότητα διαρκείας για να την βγάλουνε καθαρή οι αεριτζήδες συυγγώμη αλλά εγώ δεν υπογράφω την καταδίκη μου.Το κράτος δεν είναι εταιρία με κέρδη και ζημιές, αλλά απαρτίζεται από ανθρώπους." Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο λαός μας, καλείται να υποστεί το μαρτύριο της σταγόνας, τον αργό θάνατο, την απομόνωση για να μην μολύνει ο ελληνικός ιός την "υγιή" κεντρική Ευρώπη. Παγιδευμένος θεσμικά στις συνταγματικές ρυθμίσεις του δικομματισμού, παγιδευμένος πολιτικά από ένα ακατάλληλο και πελατειακό πολιτικό προσωπικό, κουρασμένος από το καθημερινό freak show των επίσης κρατικοδίαιτων ΜΜΕ, ψάχνει τρόπο να εκτονώσει την αγωνία του αλλά κυρίως να ανακτήσει κάποια επιρροή στις εξελίξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου