Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Ατακτολογίες...

Καλές είναι οι επετειακές προσεγγίσεις, όμως αν θέλουμε να μιλήσουμε με τη γλώσσα της αλήθειας, θα πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος την εύκολη πολιτικολογία και την ακόμα πιο εύκολη και βολική καταφυγή στον καταγγελτικό λόγο και να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Έντρομος (ομολογώ) άκουσα τον πρόεδρο του ΔΣΑ Αδαμόπουλο να λοιδορεί από τηλεοράσεως τους δικαστικούς λειτουργούς γιατί λέει δέχτηκαν στο Πρωτοδικείο την επίσκεψη στελεχών της τρόικας. Κι όταν δημοσιογράφος του επεσήμανε ότι δεν είναι δα και προς θάνατο κάτι τέτοιο, κουνώντας απειλητικά το δάχτυλό του ο κ. πρόεδρος ρώτησε:
«Μήπως είστε υπέρ της τρόικας;»
Μούγκα ο συμπαθέστατος κατά τα άλλα δημοσιογράφος… Κατάπιε τη γλώσσα του. Και ο κ. πρόεδρος συνέχισε με χαμόγελο ικανοποίησης: «Αυτό δα έλειπε, να είστε και με την τρόικα… αυτό θα ήταν προδοσία κατά της πατρίδας!»…
Κατηγόρησε επίσης τους δικαστικούς, ότι το έκαναν αυτό διότι… συναλλάχθηκαν για να κρατήσουν έξω από το ενιαίο μισθολόγιο τους δικούς τους μισθούς.
Δυστυχώς, το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι φωνές (άναρθρες κατά βάση) πολλών και διαφόρων κατά της τρόικας και κατά του μνημονίου. Κι όχι μόνο αυτό, αναφέρονται «στα κόμματα του μνημονίου», «στις δυνάμεις του μνημονίου» και συχνά – πυκνά πετάνε και υπονοούμενα για «γουδή» και «προδότες σε διατεταγμένη υπηρεσία».
Σε άλλες εποχές αυτά θα ήταν μέρος του φολκλορικού πολιτικού λόγου των πάσης φύσεως γραφικών την εδώδιμης πολιτικής τάξης.
Στις μέρες όμως που περνάμε, όλα αυτά βαραίνουν την ατμόσφαιρα. Οι αναφορές στους «Τσολάκογλου» και σε «πρωθυπουργούς του δωσιλογισμού» προοιωνίζουν άσχημες εξελίξεις.
Πρέπει να μην ξεχνάμε ότι έχουμε κοινοβουλευτική δημοκρατία, το Μνημόνιο ψηφίστηκε από τρία κόμματα στη βουλή των Ελλήνων και αποτελεί νόμο του κράτους.
Πρέπει επίσης όλοι να μην ξεχνάμε ότι η περίφημη «τρόικα» δεν είναι τίποτε νταηλήδες που περνούσαν από τη γειτονιά μας, είδαν φως και μπήκαν… Πρόκειται για θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία ψήφισε και αποφάσισε τον Μηχανισμό Στήριξης με τη συμμετοχή και της χώρας μας. Συνεπώς έχει αρμοδιότητες και εξουσίες που η Ευρωπαϊκή Ένωση της έχει απονείμει και εμείς ως μέλη της Ε.Ε. και της ζώνης του ευρώ, οφείλουμε να τις δεχόμαστε.
Διαφορετικά, όλοι αυτοί οι ψευτοτσαμπουκάδες του νεοελληνικού επαρχιωτισμού – τύπου Σαμαρά, Τσίπρα, Αδαμόπουλου, Τράγκα, Κουρή και δε συμμαζεύεται – ας μας το πούνε στα ίσια, ορθά – κοφτά: Να φύγουμε από την Ε.Ε.!
Τι τους φταίει η τρόικα δηλαδή;
Αλλά δεν το λένε… Γιατί απλούστατα τώρα πια σκέφτονται οι ευρωπαίοι να μας ξαποστείλουν…
Με τις υγείες μας φίλοι της πτωχής – πλην υπερήφανης – ψωροκώσταινας…
Κ.Λ.

1 σχόλιο:

Άτακτος Λόγος είπε...

Επιτέλους! Είχα αρχίσει να ανησυχώ για την υγεία σου! Χαιρετίζω την υπερήφανη επιστροφή στο ΑΤΑΚΤΟ πολιτικό μας καφενείο.
Ας έρθουμε όμως και στην ουσία της ανάρτησής σου.
Συμφωνώ μαζί σου, ότι οι άναρθρες καραυγές της αντιπολίτευσης συνιστούν μείζον πρόβλημα. Άλλωστε το διάβασες ήδη στην προηγούμενη ανάρτησή μου, εξ όσων συμπεραίνω.
Δε μπορώ όμως να δεχτώ ότι ΟΛΟ το πρόβλημα είναι η Αντιπολίτευση για τους παρακάτω λόγους:
1. Τη χώρα την κυβερνά η Κυβέρνηση και όχι η Αντιπολίτευση. Επομένως η ευθύνη για τα κακώς κείμενα, δυο ολόκληρα χρόνια μετά τις εκλογές, ανήκει εξ ολοκλήρου στην κυβέρνηση.
2. Η κυβέρνηση αυτή βάσισε όλη της την προεκλογική εκστρατεία σε ένα και μόνο σύνθημα: «ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ». Κι αυτό ενώ γνώριζε ότι η χώρα έχει χρεοκοπήσει. Δεν έχει λοιπόν δικαίωμα να μέμφεται την κοινωνία για τις υπέρμετρες προσδοκίες που η ίδια δημιούργησε. Ούτε και να τη μέμφεται που δεν την εμπιστεύεται σε τίποτα.
3. Η Κυβέρνηση μετά τις εκλογές αρνήθηκε να υπερασπιστεί το προεκλογικό της πρόγραμμα. Και συνυπέγραψε μια συμφωνία με τους δανειστές και την ΕΕ, το Μνημόνιο, που - θα το θυμάσαι και από τις κατ' ιδίαν συζητήσεις μας και από τις αναρτήσεις που είχα κάνει εκείνη την εποχή - οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια εκεί που έχει οδηγήσει: στην ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, η οποία είναι πλέον θέμα εβδομάδων, το πολύ μηνών. Κι αυτό το έλεγαν πλήθος ανθρώπων. Άλλοι με χαιρέκακη διάθεση που θα «κατέρρεε ο καπιταλισμός» κι άλλοι ευχόμενοι από τα τρίσβαθα της καρδιάς τους να κάνουν λάθος. Που δυστυχώς δεν κάναμε.
4. Δε φταίει η αντιπολίτευση που η κυβέρνηση εδώ και δυο ολόκληρα χρόνια αποδείχτηκε ανίκανη να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή. Ούτε είναι επιχείρημα η «διαφθορά», πραγματική και φαντασιακή, των εφοριακών. Γιατί ακριβώς με τους ίδιους «διεφθαρμένους» εφοριακούς, η κυβέρνηση Σημίτη συγκέντρωνε 50% περισσότερα έσοδα από την κυβέρνηση Καραμανλή - η οποία δεν ήθελε να μαζεύει έσοδα, γιατί υποσχεθεί στους ψηφοφόρους φορολογική ασυδοσία - και ανάλογο ποσοστό επιπλέον από την τωρινή κυβέρνηση (η οποία δεν έχει κατορθώσει να υπερβεί τις επιδόσεις Καραμανλή στα έσοδα από την είσπραξη άμεσων φόρων). Ούτε και είναι τυχαίο το ότι, επί δυο ολόκληρα χρόνια, το ΔΝΤ συνιστά σε όλους τους τόνους την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.
5. Δε φταίει η αντιπολίτευση που η Κυβέρνηση εδώ και δυο χρόνια έχει αποδειχτεί ανίκανη να αντιμετωπίσει το όργιο της σπατάλης στις προμήθειες των νοσοκομείων. Τα οποία, την ίδια στιγμή, δε διαθέτουν τα στοιχειώδη για μια απλή χειρουργική επέμβαση.
6. Δε φταίει η αντιπολίτευση για την ανικανότητα της κυβέρνησης να βάλει φραγμούς στην απίστευτη εισφοροδιαφυγή.
7. Δε φταίει η αντιπολίτευση που η κυβέρνηση προτίμησε να μειώσει μισθούς και συντάξεις και να αυξήσει το ΦΠΑ από 20% ως 40% ανά προΪόν επιτείνοντας έτσι την,ούτως ή άλλως σοβαρή, ύφεση, για να εξοικονομήσει €1,5 δισ. και να εισπράξει άλλο €1 δισ. τη στιγμή που άφηνε άθικτες - και αφήνει ακόμα, παρά τις επίμονες συστάσεις της Τρόικα για δραστικές μειώσεις - προμήθειες οπλικών συστημάτων αξίας €4 δισ. (για το 2012 έχουν πέσει στα 3δισ.)
Όποια κυβέρνηση και αν βαρύνονταν με τόσες και τέτοιων διαστάσεων αστοχίες θα θεωρούνταν αποτυχημένη και θα ετίθετο άμεσα το αίτημα της παραίτησής της και της προσφυγής στις κάλπες. δε βλέπω γιατί πρέπει στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να αναγνωρίσουμε ελεφρυντικά εκεί που δεν υπάρχουν.

Γιάννης Χρυσοβέργης