ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ «ΒΡΩΜΟΓΥΦΤΟΙ»

Ελάχιστοι αντιλήφθηκαν, εν μέσω θερινής ραστώνης, ότι στην Ευρώπη, άρχισε με πλήρη επισημότητα, ένα καινούριο κυνήγι μαγισσών. Θύματά του αυτή τη φορά οι Ρομά, γνωστοί στους περισσότερους ως «Γύφτοι» ή ως «Τσιγγάνοι». Ένας λαός που εδώ και χίλια χρόνια είναι μέρος της Ευρωπαϊκής καθημερινότητας, προκαλώντας, με τον μη συμβατικό τρόπο ζωής του, το θαυμασμό των ποιητών και το άλογο μίσος των πολλών. Και ο οποίος, τους τελευταίους μήνες, έχει βρεθεί στο στόχαστρο, όχι μόνο της φασιστικής Δεξιάς, αλλά και της «καθώς πρέπει Κεντροδεξιάς». Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που, πριν ογδόντα χρόνια, είχαν βρεθεί στο στόχαστρο της Ακροδεξιάς, αλλά και μεγάλου μέρους της «εθνικώς σκεπτόμενης» Δεξιάς οι Εβραίοι. Με τα γνωστά αποτελεσματα.

Ο Μπερλουσκόνι εξέφρασε την πρόθεση να το πράξει, στο τέλος της άνοιξης, και εισέπραξε πανευρωπαϊκή κατακραυγή. Ο Σαρκοζί το υλοποίησε εν χορδαίς και οργάνοις και κανείς δεν το πήρε χαμπάρι. Δεκαπενταυγουστιάτικα, κι ενώ όλοι «καλοί Χριστιανοί» συνέρρεαν στις εκκλησίες για την ακολουθία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, περισσότεροι από 100 Ρομά απελάθηκαν από τη Γαλλία στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας. Μοναδικό έγκλημα των ανθρώπων αυτών ήταν ότι ήταν περιφερόμενοι νομάδες, όπως εκατοντάδες χιλιάδες ομόφυλοί τους σε όλη την Ευρώπη.
Το πογκρόμ των γαλλικών αρχών κατά των Ρομά έχει όλα τα χαρακτηριστικά του φυλετικού μίσους. Οι απελαθέντες δεν βαρύνλολνταν καν από υποψίες για συμμετοχή τους σε συγκεκριμένες παραβατικές ενέργειες. Συνελήφθησαν στην τύχη, σε μπλόκα της Αστυνομίας, και απελάθηκαν στη Ρουμανία χωρίς να τηρηθεί ούτε μια από τις διαδικασίες που προβλέπει το ευρωπαϊκό, αλλά και το γαλλικό, Δίκαιο για τις απελάσεις. Κι ας επρόκειτο για Ευρωπαίους πολίτες, για τους οποίους, ως γνωστόν, δεν προβλέπεται διαδικασία απέλασης.
Η ρουμανική κυβέρνηση δεν προέβη καν σε μια τυπική διαμαρτυρία. Άλλωστε για την πλειοψηφία της ρουμανικής κοινωνίας, υπαίτιοι για όλα τα δεινά της είναι οι Τσιγγάνοι.
Την ίδια στιγμή στην Ουγγαρία, οι φασίστες, 16,5% στις εκλογές της περασμένης άνοιξης, απαιτούν την απέλαση από τη χώρα όλων των Τσιγγάνων (20% περίπου του πληθυσμού της χώρας) και των Εβραίων. Στη Σλοβακία, η προηγούμενη κυβέρνηση (συνεργασία σοσιαλδημοκρατικών και ακραίας εθνικιστικής Δεξιάς) έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να κάνει το βίο αβίωτο στους Ρομά. Στην Αυστρία, τα δυο φασιστικά κόμματα (αθροιστικά 28% του εκλογικού σώματος) άφησαν ήσυχους τους μετανάστες για να καταγγείλουν και αυτά «την εγκληματική φύση των Τσιγγάνων».
Οι εκστρατείες αυτές είναι πολύ σοβαρότερες από τα καθημερινά σχεδόν κρούσματα βαρβαρότητας αστυνομικών οργάνων σε βάρος των Ρομά στην Ελλάδα, που έχουν προκαλέσει και καταδίκες της χώρας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Και τούτο γιατί πολιτικά κόμματα με ευρεία λαϊκή απήχηση, αλλά και κυβερνήσεις, στοχοποιούν έναν ολόκληρο πληθυσμό για τον τρόπο ζωής του, και ενθαρρύνουν τους πολίτες να προβαίνουν σε λυντσάρισμα των «μιασμάτων».
Τα ίδια ακριβώς φαινόμενα, παρατηρήθηκαν και στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου με θύματα τους Εβραίους. Πολύ πριν οι Ναζί δημιουργήσουν τα στρατόπεδα εξόντωσης, τα φασιστικά κόμματα σε όλη την Εηυρώπη οργάνωναν αντι εβραϊκά πογκρόμ. Με την ανοχή και, συχνα, την ανεπιφύλακτη υποστήριξη της «εθνικώς σκεπτόμενης Δεξιάς» για την οποία δυο ήταν οι εχθροι:οι Εβραίοι και ο Κομμουνισμός. Στη Γαλλία, αλλά και σε άλλες κατεχόμενες χώρες, οι Αστυνομίες παρέδωσαν στις ναζιστικές αρχές κατοχής πλήρεις φακέλους για όλους τους Εβραίους που κατοικούσαν στις χώρες αυτές.
Κι αν οι Ρομά είναι λιγότεροι από τους Εβραίους (είναι;) κι αν η επιρροή των φασιστικών κομμάτων στην Ευρώπη σήμερα είναι σαφώς μικρότερη από αυτή που διέθεταν στις αρχές της δεκαετίας του '30, ο εφησυχασμός δεν επιτρέπεται. Όταν ένας λαός στοχοποιείται για το χρώμα του, τη γλώσσα του, τη θρησκεία του ή τον τρόπο ζωής του σύντομα θα έρθει και η ώρα κάποιων άλλων. Γι αυτό και είναι ιδιαίτερα ανησυχητική η αδιαφορία με την οποία έγινε δεκτό το πογκρόμ της κυβέρνησης Σαρκοζί. Αν θέλουμε να μην ξαναζήσει η Ευρώπη τη φρίκη των στρατοπέδων εξόντωσης, αν θέλουμε η Σρεμπρένιτσα να μείνει μια επονείδιστη παρένθεση στην Ευρωπαϊκή Ιστορία, πρέπει να αντιδράσουμε άμεσα στα πογκρόμ κατά των Ρομά. για να μην ξαναδούμε Άουσβιτς.

Γιάννης Χρυσοβέργης

Υ.Γ. Στα ναζιστικά στρατόπεδα εξόντωσης, εκτός από τα έξι εκατομμύρια των Εβραίων, άφησαν τα κόκαλά τους και περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Ρομά, που περίμεναν μέχρι το 1990 για να ακούσουν μια συγνώμη από το Γερμανικό Κράτος. Για να μη μιλήσουμε για τις 300.000 των ομοφυλλόφιλων για τους οποίους κανείς ποτέ δε ζήτησε συγνώμη.