Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014

Σχέσεις οργής

Από το τέλος του 2012, έχει αναλάβει καθήκοντα στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας (ΕΚΠΑ), όπως και στα άλλα πανεπιστήμα, το Συμβούλιο του Ιδρύματος. Το Σώμα αυτό απαρτίζεται από καθηγητές του Πανεπιστημίου Αθηνών, όσο και από εξωτερικά μέλη, από άλλα ιδρύματα. Οι σχέσεις του Συμβουλίου του Ιδρύματος με την Πρυτανεία κάθε άλλο παρά αρμονικές είναι και, κατά τη διάρκεια της απεργίας των διοικητικών υπαλλήλων, τα δυο όργανα αντάλλαξαν μεταξύ τους βαρείς χαρακτηρισμούς και καταγγελίες. Έπεται συνέχεια στα πειθαρχικά όργανα και στα δικαστήρια. Για το «τις πταίει» δε θα μιλήσω τώρα αλλά θέτω υπόψη των επισκεπτών του blog την ανακοίνωση του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου της Σχολής Διδασκόντων της Σχολής Θετικών Επιστημών του ΕΚΠΑ, για την απόρριψη από το Συμβούλιο του Ιδρύματος της υποψηφιότητας της καθηγήτριας κας Ε. Καραμαλέγκου για την Κοσμητεία της Φιλοσοφικής Σχολής. Διαβάζοντας το κείμενο αυτό μπορεί κανείς να σχηματίσει μια πρώτη εικόνα για τις συγκρούσεις νοοτροπιών και συμφερόντων μέσα στο Πανεπιστήμιο, ως αποτέλεσμα της «δυαρχίας» που επέφεραν οι πρόσφατοι νόμοι Διαμαντοπούλου Αρβανιτόπουλου.

Γιώργος Αιμ. Σκιάνης
  
Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Διδασκόντων της Σχολής Θετικών Επιστημών του ΕΚΠΑ
                                                                                                     
17/1/2014

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Διδασκόντων της Σχολής Θετικών Επιστημών δηλώνει ότι η πανεπιστημιακή κοινότητα σε ολόκληρο το Πανελλήνιο έχει μείνει άναυδη με τον τρόπο και κυρίως με το σκεπτικό με το οποίο το Συμβούλιο Ιδρύματος του ΕΚΠΑ διαχειρίζεται το δικαίωμα που του δίνει ο Νόμος Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου να αποκλείει υποψήφιους κοσμήτορες.
Έτσι, προχθές απέκλεισε την κ. Ελένη Καραμαλέγκου, Πρόεδρο του Τμήματος Φιλολογίας και του Συλλόγου Διδακτικού Προσωπικού της Φιλοσοφικής Σχολής, μοναδική υποψήφια για την κοσμητεία της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ, με κύριο σκεπτικό ότι είχε ενεργή δραστηριότητα στη μάχη που δόθηκε για να μην περάσει ο νόμος Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου καθώς και ότι δραστηριοποιήθηκε κατά των διαθεσιμοτήτων, που όλοι βλέπουμε πού έχουν οδηγήσει το Πανεπιστήμιό μας. Επιπρόσθετα, και ως προειδοποίηση προς μελλοντικούς υποψηφίους, η ψήφος της κ. Καραμαλέγκου στη Σύγκλητο χρησιμοποιήθηκε ως επιχείρημα για τον αποκλεισμό της από την υποψηφιότητα της Κοσμήτορος της ΦΛΣ.
Πλέον η νομιμοφροσύνη προς την εκάστοτε Κυβέρνηση φαίνεται ότι αποτελεί κριτήριο αποδοχής ή αποκλεισμού υποψηφιοτήτων, στα κατά τα άλλα αυτοδιοικούμενα εκ του Συντάγματος ΑΕΙ, σε πλήρη καταπάτηση κάθε έννοιας ακαδημαϊκής ελευθερίας και τάξης.
Είναι απίστευτο μάλιστα το γεγονός ότι ο γνωστός διαπρύσιος κήρυκας των μνημονιακών μεταρρυθμίσεων στην Ανώτατη Εκπαίδευση, δημοσιογράφος κ. Λακασάς, είχε προαναγγείλει τον αποκλεισμό της κ. Καραμαλέγκου από την «Καθημερινή» γράφοντας μια μέρα πριν ότι  «Το Σ.Ι. είναι αποφασισμένο να «κόψει» τους υποψηφίους εκείνους, οι οποίοι δεν θα καταφέρουν να πείσουν για τη διοικητική τους επάρκεια και το όραμά τους για τη σχολή τους και το ΕΚΠΑ. Τι σημαίνει αυτό; Ότι δεν αποκλείεται να απορριφθούν ηχηρά ονόματα πανεπιστημιακών, οι οποίοι έως τώρα έχουν ταχθεί σαφώς κατά του νόμου- πλαισίου, έστω κι αν έχουν διοικητική εμπειρία». Στην Ελλάδα του μνημονίου, όποιος τάσσεται κατά των νόμων της καταστροφής δεν παίρνει πιστοποιητικό νομιμοφροσύνης και στερείται του δικαιώματος του εκλέγεσθαι και μάλιστα στον κατεξοχήν χώρο ελεύθερης διακίνησης των ιδεών, στο Πανεπιστήμιο. Το πρώτο κριτήριο για την διοικητική επάρκεια ενός υποψηφίου δεν είναι πλέον η ψήφος των μελών ΔΕΠ αλλά ο φιλοκυβερνητισμός του, κατά την κρίση του Συμβουλίου Ιδρύματος!!!
Είναι σαφές ότι το Συμβούλιο Ιδρύματος του ΕΚΠΑ ξεπερνά κάθε όριο ακαδημαϊκής δεοντολογίας με την απόφασή του αυτή, η οποία περισσότερο θυμίζει φιρμάνι κυβερνητικού επιτρόπου της επταετίας. Τα Πανεπιστήμια δεν έχουν ανάγκη από κυβερνητικούς τοποτηρητές που θα εκβιάζουν όσους ασκούν διοίκηση, τη μια με παραπομπή στο Πειθαρχικό Συμβούλιο και την άλλη με την απειλή του αποκλεισμού τους από διοικητικές αρμοδιότητες. Η καταστολή και η φίμωση δε μπορούν να επιλύσουν κανένα πρόβλημα. Στις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες στις οποίες έχουν βρεθεί, τα Πανεπιστήμια έχουν ανάγκη από ανθρώπους διατεθειμένους να αγωνιστούν για την αποτροπή της διάλυσής τους, την αποκατάστασή τους σε χώρους παιδείας και ελεύθερης διακίνησης των ιδεών.
Αναρωτιόμαστε αν τελικά τα μέλη του Συμβουλίου Ιδρύματος του ΕΚΠΑ έχουν αντίληψη του ρόλου που αυτό διεκπεραιώνει και αν αντιλαμβάνονται τις επιπτώσεις των ενεργειών του. Διότι αναμφισβήτητα, η τελευταία απόφασή τους θα μείνει στην ιστορία της Ανώτατης Εκπαίδευσης ως ακραία ενέργεια, χαρακτηριστική του ζόφου των ημερών μας.


Ο Πρόεδρος                                  Ο Γραμματέας
Κ. Μηλολιδάκης                           Δ. Φασουλιώτης                                                                                                                               


Δεν υπάρχουν σχόλια: