ΜΑ, ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ;

Η προεκλογική τους εκστρατεία είχε εντυπωσιάσει. Χαμηλού κόστους, εισήγαγε μια άλλη οπτική στη διαχείριση των θεμάτων της πολιτικής και της οικονομίας.
Το εκλογικό τους αποτέλεσμα, μολονότι δεν ήταν επαρκές για την είσοδό τους στη Βουλή, ήταν από τις εκπλήξεις των εκλογών. 180.000 πολίτες τους εμπιστεύθηκαν την ψήφο τους, ποσοστό 2,53%. Και μετά, σιγή ασυρμάτου.
Η εύκολη απάντηση είναι αυτή που σίγουρα θα πάρουμε, αν τεθεί το ερώτημα σε κάποιο στέλεχός τους,«Δε μας προβάλλουν τα ΜΜΕ».
Μπορεί να είναι κι έτσι. Όμως ως απάντηση αυτό δεν αρκεί. Και δεν αρκεί γιατί ένα κόμμα που εκπροσωπείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και έχασε για λίγο το δικαίωμα να εκπροσωπείται στη Βουλή, εχει την υποχρέωση να αναλάβει αυτοτελείς δράσεις. Να βρει τρόπο να μιλήσει στην κοινωνία. Με δυο λόγια να «γίνει το γεγονός» υποχρεώνοντας τα ΜΜΕ να το «παίξουν».
Προσωπικά πιστεύω ότι η εκκωφαντική απουσία των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ από το καθημερινό πολιτικό γίγνεσθαι οφείλεται στο ότι, η πλειονότητα των στελεχών τους, συμπεριφέρονται ως στελέχη περιβαλλοντικών οργανώσεων.
Τα ζητήματα της οικονομικής κρίσης, της ανεργίας, της φτώχειας, της Παιδείας, της Υγείας, είναι τέταρτα ή και πέμπτα στις πολιτικές τους ιεραρχήσεις. Πέρα από μερικές γενικόλογες διακηρύξεις αρχών, ουδέποτε ασχολήθηκαν με αυτά σοβαρά. Έτσι δεν έχουν άποψη για τη διαχείριση κάποιων καθημερινών, πλην οξύτατων, προβλημάτων, που απαιτούν από το κάθε κόμμα, συγκεκριμένες πολιτικές προτάσεις σύμφωνες με τις ιδεολογικές του αρχές.
Από το αν διαθέτουν ή όχι τέτοιες προτάσεις θα κριθούν οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ στις προσεχείς εκλογές. Όχι για τις γενικές τους διακηρύξεις, ούτε για το πλήθος των ερωτήσεων του Μιχάλη Τρεμόπουλου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (άλλωστε αν η παρουσία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ήταν ευθέως ανάλογη των εκλογικών επιδόσεων ενός κόμματος το ΚΚΕ θα ήταν εκτός Βουλής και ο ΣΥΝ αυτοδύνμαμη κυβέρνηση). Και από το αν έχουν την ικανότητα, τις θέσεις αυτές να τις συζητούν με πολίτες και να πείθουν.
Προς το παρόν δεν κάνουν τίποτε από όσα πρέπει.Και ο «σταχανοβισμός»της Τίνας Μπιρμπίλη στο νεοσύστατο Υπουργείο Περιβάλλοντος υποσκάπτει, αργά αλλά σταθερά, την εκλογική τους πελατεία.

Γιάννης Χρυσοβέργης