Η χθεσινή εκδήλωση των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ με θέμα «Οικονομική κρίση, μεταρρύθμιση της Ευρωζώνης, πράσινες λύσεις», επιβεβαίωσε τα προχθεσινά μου γραφόμενα με τον πιο δυσάρεστο για εμένα τρόπο.Από πλευράς προσέλευσης κοινού επρόκειτο για παταγώδη αποτυχία. Σε ένα αμφιθέατρο 200 θέσεων, την ώρα της μεγαλύτερης προσέλευσης τα μσά καθίσματα ήταν κενά. Δε γνωρίζω αν αισθάνονται ικανοποιημένοι από αυτή την «κοσμοπλημμύρα», εγώ όμως για ένα κόμμα που πριν λίγους μόλις μήνες πήρε 180.000 ψήφους σε μια εκλογική αναμέτρηση, στην οποία το διακύβευμα ήταν η ύπαρξη ή μη κυβερνητικής αυτοδυναμίας, τη θεωρώ απογοητευτική.
Ακόμα πιο σημαντική όμως ήταν η απουσία στοιχειώδώς ενιαίας πολιτικής γραμμής των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ.
Η ομιλία του ευρωβουλευτή του κόμματος Μιχάλη Τρεμόπουλου ήταν μια ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα σε πράσινο περιτύλιγμα. Είναι αδιανόητο ένας ευρωβουλευτής των Πράσινων να αγνοεί πως είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα να έχεις για νόμισμα το ευρώ, από το να έχεις για νόμισμα το πέσο της Αργεντινής. Είναι αδιανόητο να αγνοεί ότι στην πρώτη περίπτωση, η στάση πληρωμών, συνεπάγεται την άμεση κατάρρευση του ευρώ και, συνακόλουθα, του παγκόσμιου νομισματικού συστήματος, ενώ στη δεύτερη, απλώς επαναδιαπραγματεύεσαι την αποπληρωμή του χρέους.
Στη δική του ομιλία ο Νίκος Χρυσόγελος, αφού επέκρινε την κυβέρνηση για «ασυγχώρητη καθυστέρηση» στην ενημέρωση της κοινής γνώμης ως προς την πραγματική κατάσταση της οικονομίας, παρέθεσε μια σειρά από προτάσεις μεταστροφής της οικονομίας προς μια πράσινη κατεύθυνση. Από την πρότασή του όμως έλειπε η ιεράρχηση των στόχων σε βραχυπρόθεσμους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους, με αποτέλεσμα η ομιλία του να μοιάζει περισσότερο με έκθεση ιδεών.
Το συνολικό συμπέρασμα για κάθε τρίτο ήταν ότι οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ αδυνατούν να συνθέσουν πολιτική άποψη.
Πρέπει κάποτε να καταλάβουν ότι οι διαφορετικές απόψεις είναι απαραίτητες στις κλειστές κομματικές συζητήσεις για να συντίθεται μια πολιτική γραμμή. Πρέπει επίσης να καταλάβουν ότι δεν έχουν πλέον την πολυτέλεια να λέει ο καθένας τους το μακρύ του και το κοντό του σε επίσημες κομματικές εκδηλώσεις οι οποίες απευθύνονται στο σύνολο της κοινωνίας.
Πρέπει ακόμα να καταλάβουν ότι, με τέτοια εικόνα, μάλλον θα πρέπει να ευχαριστούν τα ΜΜΕ που τους αγνοούν, αντί να τα μέμφονται. Γιατί αν κάποιος δημοσιογράφος παρακολουθούσε τη χθεσινή εκδήλωση για λόγους ρεπορτάζ ο μόνος τίτλος που θα ταίριαζε σε αυτό θα ήταν «οι Οικολόγοι Πράσινοι δε μπορούν να μοιράσουν δυο γαϊδάρων άχερα». Και θα σημείωνε στον υπότιτλο ότι «η συμπρόεδρος των Ευρωπαίων Πράσινων, αποδοκίμασε ευθέως την ομιλία του Μιχάλη Τρεμόπουλου». Ένα τέτοιο ρεπορτάζ μόνο κολακευτικό δε θα ήταν. Αλλά θα ήταν το μοναδικό ρεπορτάζ που θα μπορούσε να υπογράψει δημοσιογράφος, άξιος να φέρει αυτό τον τίτλο.
Πρέπει, τέλος, να καταλάβουν, ότι είναι πλέον κοινοβουλευτικό κόμμα, ότι 7,5 εκατομμύρια ψηφοφόροι τους κρίνουν για την παρουσία τους - ή την απουσία τους - στα τεκταινόμενα και να κόψουν την αττική σύνταξη (τα παιδία παίζει)
Γιάννης Χρυσοβέργης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου