ΜΑ, ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ; Νο2

Τη χθεσινή μου ανάρτηση με τίτλο «Μα, πού χάθηκαν οι Οικολόγοι Πράσινοι;» έθεσα υπ' όψιν του Μέλους της Εκτελεστικής Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων Γιάννη Παρασκευόπουλο, ο οποίος μου απέστειλε μια απάντηση και μου ζήτησε να την αναρτήσω. Τον ευχαριστώ από καρδιάς για τη συμβολή του στο διάλογο.

Γιάννης Χρυσοβέργης

ΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑΣ
Η σχέση των Οικολόγων Πράσινων με τα ΜΜΕ, γνώρισε μεγάλες μεταπτώσεις μέσα σε λίγους μόλις μήνες.
• Μέχρι τις ευρωεκλογές, η δημοσιότητα εστίαζε ελάχιστα στις πολιτικές τους θέσεις, φωτίζοντας σχεδόν αποκλειστικά το ερώτημα αν οι Οικολόγοι Πράσινοι θα εξελίσσονταν σε μοχλό ανατροπής του πολιτικού σκηνικού. Η απότομη άνοδός τους δεν ήταν μόνο ψήφος εμπιστοσύνης στην πράσινη οπτική, αλλά και αποδοκιμασία της ατζέντας του πολιτικού συστήματος.
• Από τον Ιούνιο μέχρι τις εθνικές εκλογές, το ερώτημα ήταν αν οι Οικολόγοι Πράσινοι θα κατάφερναν τελικά να μπουν στη Βουλή, και σε τι βαθμό θα επηρέαζε κάτι τέτοιο την αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ. Η κατάθεση μιας οικολογικής οπτικής για την οικονομία ήταν για πολλούς μια σημαντική έκπληξη, όμως η δημοσιότητα της προεκλογικής περιόδου ήταν κατά βάση «θεσμική», και έληξε λίγο μετά το κλείσιμο της κάλπης.
Χωρίς ερωτήματα πια να τους ακολουθούν, οι Οικολόγοι Πράσινοι ήταν λογικό να βρεθούν σε σχετικό κενό δημοσιότητας. Η κυβέρνηση περνούσε το μήνα του μέλιτος και τα ερωτήματα αφορούσαν πλέον το κατά πόσο ο κ. Παπανδρέου και η κ. Μπιρμπίλη θα κατάφερναν να οικειοποιηθούν την πράσινη ατζέντα.
Η συνέχεια κυριαρχήθηκε από την κρίση, που επιβάλλει ξανά την παραδοσιακή πολιτική ατζέντα. Κι όμως, κανένα ελληνικό κόμμα δεν είναι σήμερα σε θέση σε θέση να δώσει επαρκείς απαντήσεις στα ζητήματα της κρίσης και της ανεργίας: Η κυβέρνηση απλώς επεξεργάζεται τα μέτρα που της επιβάλλουν, η αξιωματική αντιπολίτευση ψάχνει πού να κρυφτεί, η Αριστερά λέει όπως πάντα «όχι σε όλα», το ΛΑΟΣ δείχνει όπως πάντα αποδιοπομπαίους τράγους και εμπορεύεται το φόβο.
Στις συνθήκες αυτές, θα ήταν απίστευτη έκπληξη να έχουν οι Οικολόγοι Πράσινοι ολοκληρωμένες έτοιμες απαντήσεις για καταστάσεις που κανένα υπαρκτό πράσινο κόμμα δεν είχε ποτέ διαχειριστεί στη χώρα του.
Ψήγματα απαντήσεων δώσαμε πάντως ήδη: σχολιάσαμε την έλλειψη παραμέτρων κοινωνικής δικαιοσύνης στα μέτρα, επισημάναμε τη μονομερή έμφαση στο δημοσιονομικό έλλειμμα και τον κίνδυνο βαθιάς ύφεσης και εκτεταμένης ανεργίας από το απότομο φρενάρισμα μιας οικονομίας στηριγμένης στην κατανάλωση, τονίσαμε η ανάγκη μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής διεξόδου, με πράσινο αναπροσανατολισμό της οικονομίας, αναλύσαμε τις ευθύνες όσων έκτιζαν επί χρόνια μια οικονομία με ημερομηνία λήξης.
Σε τέτοιες περιπτώσεις το ΔΝΤ προτείνει για την πραγματική οικονομία ένα βίαιο «εξαγωγικό προσανατολισμό» με λεηλασία φυσικών και ανθρώπινων πόρων. Εκεί λοιπόν που η κυβέρνηση, αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα, μέχρι στιγμής απλώς δεν λένε τίποτα, οι Οικολόγοι Πράσινοι προτείνουν ως λύση ένα εκτεταμένο πρόγραμμα επενδύσεων σε «υποδομές βιωσιμότητας και ποιότητας ζωής», αναζητώντας τις χρηματοδοτήσεις σε ένα συνολικότερο ευρωπαϊκό σχέδιο διεξόδου από την κρίση (και όχι μόνο «διάσωσης» της Ελλάδας και του υπόλοιπου ευρωπαϊκού Νότου»).
Κάτι τέτοιο απαιτεί και πρωτοβουλίες στο ευρωκοινοβούλιο. Μιλήσαμε λοιπόν πρώτοι από όλους για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη (που δεν αναιρεί την ανάγκη να αλλάξουμε και εμείς τη χώρα μας), συνδιαμορφώσαμε κοινές προτάσεις με τα άλλα πράσινα κόμματα, καταθέσαμε ερωτήσεις για τον ενδοευρωπαϊκό φορολογικό ανταγωνισμό και τον έλεγχο των χρηματαγορών, ζητάμε τη σύνδεση του ευρώ με μια κοινή ευρωπαϊκή οικονομική και κοινωνική πολιτική. Στο πλαίσιο αυτό καταθέσαμε και την πρόταση για κοινό ευρωπαϊκό ομόλογο που θα έριχνε στο κενό τις επιθέσεις των χρηματαγορών.
Μια περιεκτική εικόνα της πράσινης πρότασης για Ελλάδα και Ευρώπη, θα παρουσιάσουμε αύριο Τετάρτη 17/3 στο Ινστιτούτο Γκαίτε, όπου οι Μ.Τρεμόπουλος και Ν.Χρυσόγελος θα βρεθούν στο ίδιο πάνελ με τη συμ-πρόεδρο των Πράσινων στο ευρωκοινοβούλιο και τον εκπρόσωπο τους στην Επιτροπή Οικονομικών του ευρωκοινοβουλίου.
Τα λίγα αυτά επιτρέπουν να κρίνει καθένας μόνος του αν τα ζητήματα της κρίσης και της ανεργίας «είναι τέταρτα ή πέμπτα στις πολιτικές μας ιεραρχήσεις» και αν «δεν ασχοληθήκαμε ποτέ με αυτά σοβαρά».
Φυσικά παραμένει η ανάγκη για ευρύτερες παρεμβάσεις και για αυτοτελείς δράσεις. Κάποια από αυτά ήδη γίνονται, και απλώς γνωρίζουν πια πολύ περιορισμένη δημοσιότητα. Κάπως έτσι πέρασαν απαρατήρητα το πράσινο τρένο στις λιγνιτικές περιοχές ή οι επιτυχημένες ημερίδες για θέματα όπως οι μετανάστες.
Tο θέμα φυσικά είναι ότι χρειάζεται να κάνουμε περισσότερα από «όσα πρέπει», καθώς ο πήχυς είναι τώρα πολύ ψηλότερα. Στο μεταξύ, όμως, όσοι αναρωτιούνται πού χάθηκαν οι Οικολόγοι Πράσινοι, μπορούν να μας βρουν αύριο στο Ινστιτούτο Γκαίτε ή, καθημερινά, στο www.ecogreens.gr.


Γιάννης Παρασκευόπουλος
Μέλος της Εκτ. Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων