Αντιγράφω ανάρτηση του Παύλου Αθανασόπουλου από τη σελίδα ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ στο Facebook. Ένα κείμενο με πολλές εύστοχες επισημάνσεις, που αξίζει ανάγνωσης και σχολιασμού.
Προσωπικά, έχω ένα σχόλιο να κάνω: Συμμερίζομαι τις απόψεις του συντάκτη της FINANCIAL TIMES DEUTSCHELAND, που σε πρόσφατο άρθρο, στο οποίο στήνει την ευρωπαΪκή πολιτική της Άνγκελα Μέρκελ στα πέντε βήματα, εκτιμά ότι αυτή έχει δημιουργήσει μη αντιστρεπτές καταστάσεις στην Ευρώπη. Πράγματι, πιστεύω ότι η προδιαγραφόμενη νίκη των Σοσιαλδημοκρατών - Πράσινων στις εκλογές του 2013 θα έρθει πολύ αργά και δεν θα είναι σε θέση να αντιστρέψει την κυριαρχία των εθνικιστικών αντιευρωπαϊκών δυνάμεων σε όλα τα Κράτη-μέλη της ΕΕ.
Γιάννης Χρυσοβέργης
Το αλλαλούμ με το θέμα των αποδείξεων δείχνει τον πανικό της κυβέρνησης μπροστά στην διαρκώς επιδεινούμενη κατάσταση και τις αφόρητες πιέσεις της τρόϊκα.
Απροετοίμαστη ιδεολογικά και προγραμματικά, προερχόμενη από ένα κόμμα που είναι από τους βασικούς δημιουργούς του σημερινού τερατώδους οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού μοντέλου, στερούμενη προσωπικοτήτων με ηγετικό χάρισμα η κυβέρνηση αντιδρά με σπασμωδικά μέτρα.
Σπασμωδικά μέτρα που ακριβώς επειδή δεν εντάσσονται σε ένα συνολικό συνεκτικό σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης όχι απλώς δεν λύνουν το πρόβλημα αλλά το επιδεινώνουν.
Οι ήδη πληρώνοντες φόρους έχουν φθάσει στα όριά τους από μια απίστευτη, βάρβαρη φοροεπιδρομή που προσπαθεί να βγάλει από την μύγα ξύγκι.
Οι άνθρωποι που κλείνουν οι δουλειές τους λόγω κρίσης δεν έχουν να ασχοληθούν μόνο με το πώς θα επιβιώσουν αλλά και πού θα βρουν χρήματα για να πληρώσουν το τερατώδες κράτος λειβιάθαν.
Αντίθετα ο κόσμος της φοροδιαφυγής, της αρπαχτής, της παραοικονομίας, του παρασιτισμού, της διαφθοράς, της λαμογιάς δεν έχει πληγεί καθόλου.
Δεν έχει καταλάβει κρίση και περιμένει ανυπόμονα την χρεωκοπία της Ελλάδας για να την αγοράσει σε τιμή ευκαιρίας και να γίνει άρχουσα τάξη σε μια τριτοκοσμική χώρα της δεκαετίας του σαράντα.
Ακριβώς ότι έγινε μετά την κατοχή με τους μαυραγορίτες.
Η τρόϊκα από την άλλη δείχνει μια πρωτοφανή μυωπία.
Αντί να βάλει στην κυβέρνηση ποιοτικούς στόχους με μεταρρυθμίσεις που θα αλλάξουν το σάπιο αντιπαραγωγικό και μη ανταγωνιστικό οικονομικό μοντέλο δέχεται οποιοδήποτε εισπρακτικό μέτρο που φαίνεται να ικανοποιεί κάποιους ποσοτικούς στόχους χωρίς να μετρά τις παρενέργειες και αδιαφορώντας αν αυτό επιδεινώνει την κατάσταση.
Δυστυχώς σε όλα αυτά δεν φαίνεται εναλλακτική λύση.
Η Ν.Δ. του κ. Σαμαρά ενδιαφέρεται μόνο για την άνοδό της στην εξουσία τάζοντας στους πάντες τα πάντα.
Επαγγέλλεται ένα ανεδαφικό πρόγραμμα, ένα εξωφρενικό λαϊκισμό και ένα οπισθοδρομικό επικίνδυνο κράμα εθνικισμού, ρατσισμού, απομονωτισμού και θρησκοληψίας.
Ίσως ποντάρει σε μια τριτοκοσμική φτωχή και καθυστερημένη Ελλάδα όπου θα ηγεμονεύουν τα ιδεολογήματά της.
Ανέλπιστους συμμάχους έχει διάφορα κόμματα της Αριστεράς που αρνούνται να σκεφθούν και να προτείνουν ρεαλιστικές λύσεις για την έξοδο από την κρίση και επιδίδονται σε μια απολίτικη επαναστατική γυμναστική.
Έφθασαν να γίνουν σηνήγοροι κάθε συντεχνίας, κάθε λαμόγιου, κάθε παρασιτισμού.
Μέσα στην τύφλωσή τους νομίζουν ότι θα επωφεληθούν από την κατάρρευση μη βλέποντας οι ηλίθιοι τον επερχόμενο ακροδεξιό αρμαγεδώνα.
Μέσα σε αυτό το ζοφερό σκηνικό μόνη ελπίδα είναι να γίνουν εξελίξεις στην Ευρώπη.
Εξελίξεις προς δύο κατευθύνσεις:
- Προς την μεγαλύτερη ομοσπονδοποίησή της, την πολιτική ενοποίησή της και την ενιαία οικονομική διακυβέρνησή της.
- Προς την αλλαγή του μείγματος της οικονομικής πολιτικής της. Στην ισορροπία μεταξύ δημοσιονομικής σταθερότητας και επεκτατικής αναπτυξιακής πολιτικής το βάρος να πέσει στη δεύτερη.
Η έκδοση ευρωομολόγου και ένα πραγματικό αναπτυξιακό ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ θα ήταν σωτήρια αυτή τη στιγμή.
Ήδη υπάρχουν κάποιες θετικές εξελίξεις.
Ο πρόεδρος Ομπάμα πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση.
Ισχυρές πολιτικές δυνάμεις και επιφανείς Ευρωπαϊκές προσωπικότητες με κύρος ενστερνίζονται αυτή τη λογική.
Οι δυνάμεις της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς που σε μεγάλο βαθμό στηρίζουν αυτή τη λογική ενισχύονται στο κέντρο της Ευρώπης.
Μια νίκη του συνασπισμού Σοσιαλδημοκρατών-Πρασίνων στη Γερμανία θα αποτελέσει καμπή για την Ευρώπη.
Εμείς αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να κρατηθούμε αγκομαχώντας στην ευρωζώνη μέχρι την ώρα της ευρωπαϊκής αλλαγής.
Εγχείρημα εξαιρετικά δύσκολο.
Διαφορετικά όμως θα χάσουμε για πάντα το τρένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου