Με πρωτοφανή πολιτική συναίνεση ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση που θα διεκδικούσε επαξίως τις δάφνες του πιο φαιδρού από όσα παρόμοια έχουν συνταχθεί από το 1982 αν δεν έβαζε τις βάσεις για την κατάργηση της δωρεάν πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. την οποία είχε θεσπίσει ο παππούς του σημερινού Πρωθυπουργού πριν από 47 χρόνια.
Η ΙΕΚοποίηση των σπουδών. Η άρρωστη εμμονή της κυρίας Διαμαντοπούλου στην περιβόητη «σύνδεση του Πανεπιστημίου με την αγορά» κατέληξε σε δυο τερατουργήματα.
Το πρώτο είναι η πρωτοφανής στα παγκόσμια χρονικά εισαγωγή διδακτορικών διάρκειας ενός εξαμήνου. Είναι απορίας άξιο, σε ποια χώρα θα τύχουν αναγνώρισης διαδακτορικά διάρκειας έξι μηνών, όταν παντού, σε όσες χώρες διαθέτουν εκπαιδευτικά συστήματα άξια να φέρουν αυτό το όνομα, αν ο πρώτος κύκλος σπουδών είναι τριετής, τα μεν μεταπτυχιακά είναι διετούς διάρκειας, αν δε ο πρώτος κύκλος σπουδών είναι τετρραετής, τότε υπάρχουν ετήσιας διάρκειας μεταπτυχιακά. Και στις μεν και στις δε όμως, το διδακτορικό είναι διετούς έως τριετούς διάρκειας.
Το δεύτερο είναι οι λεγόμενοι «σύντομοι κύκλοι σπουδών» διάρκειας δυο ετών. Θα κατανοούσε κανείς τη λειτουργία τέτοιων κύκλων σπουδών σε Ελεύθερα Πανεπιστήμια που οργανώνουν Δήμοι, με στόχο την επιμόρφωση του πληθυσμού. Η ύπαρξη όμως τέτοιων κύκλων σπουδών σε Πανεπιστήμια είναι τουλάχιστον ακατανόητη, δεδομένου ότι σε καμιά χώρα με άξιο λόγου εκπαιδευτικό σύστημα, δε χορηγούνται διετείς τίτλοι φοίτησης (εκτός κι αν η κυρία Διαμαντοπούλου έχει στο νου της τους τίτλους χωρίς καμιά αναγνώριση που χορηγούν κάτι Κολλέγια της συμφοράς στις ΗΠΑ).
Η κατάργηση της δωρεάν πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Για πρώτη φορά θεσπίζονται δίδακτρα «για τους αλλοδαπούς φοιτητές και για τα μεταπτυχιακά». Δεν είναι μυστικό ότι πλήθος συμβούλων της κυρίας Διαμαντοπούλου ζητούσε επιτακτικά τη θέσπιση διδάκτρων στα Πανεπιστήμια. Και βέβαια η εισαγωγή ετησίων διδάκτρων μπορεί να μη λέει τίποτα στην κυρία Διαμαντοπούλου, που μπορεί να ξοδεύει πάνω από €10000 ετησίως για να σπουδάζει ο γιόκας της σε χλιδάτο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο, όμως για τις περισσότερες ελληνικές οικογένειες η εισαγωγή διδάκτρων της τάξης των €10000-15000 το χρόνο, μιας και το Κράτος δε θα χρηματοδοτεί στο εξής τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, τα ποσά αυτά είναι απαγορευτικά.
Η δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση εισήχθη από τον παππού του σημερινού Πρωθυπουργού, το Γεώργιο Παπανδρέου, το 1964 και άνοιξε το δρόμο για την κοινωνική πρόοδο εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που, αλλιώς, δε θα είχαν μπορέσει ποτέ τους να σπουδάσουν. Ο εγγονός του, καθιστά την πανεπιστημιακή εκπαίδευση και πάλι προνόμιο των λίγων και εκλεκτών (Λέγεται ότι το ίνδαλμα του Γιώργου Παπανδρέου είναι ο παππούς του. Αν ισχύει κερδίζει επαξίως τον τίτλο του «ανάξιου εγγονού»).
Η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Πανηγυρίστηκε έξαλλα από τους «σοβαρούς σχολιαστές» των «σοβαρών ΜΜΕ». Είκοσι χρόνια τώρα δούλευαν οι άνθρωποι γι αυτό. Θαρρείς και φταίει το πανεπιστημιακό άσυλο που η Αστυνομία δεν εφάρμοζε το νόμο και δεν επενέβαινε όταν διαπράττονταν σε αυτό κακουργηματικές πράξεις (γιατί διαπράχθηκαν πολλές, αλλά κανείς δε ζήτησε ποτέ την καθαίρεση του εκάστοτε Υπουργού Δημόσιας Τάξης για παράβαση καθήκοντος).
Στην πραγματικότητα το όνειρο όλων αυτών των σοβαρών ανθρώπων ήταν ο εξοστρακισμός κάθε ετερόδοξης άποψης από το Πανεπιστήμιο. Κι επειδή με την πειθώ δε μπορούσαν να το επιβάλουν ονειρεύονταν τη ράβδο. Ακόμα και επί Χούντας Πανεπιστημιακό Άσυλο υφίστατο. Οι πρυτανικές αρχές, στις καταλήψεις της Νομικής και του Πολυτεχνείου το 1973, κρίθηκαν από την ευκολία με την οποία η πρώτη έδωσε την άδεια στην Αστυνομία να μπει στο κτίριο και από την άρνησή της, η δεύτερη, έστω και με διάφορα προσχήματα, να το πράξει. Γι αυτό και ο μεν Πρύτανις του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Τούντας αποπέμφθηκε από την πρώτη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης με τον ελάχιστα τιμητικό τίτλο του «Πρύτανι των τανκς», ο δε Πρύτανις του Πολυτεχνείου κ. Κωνοφάγος τιμήθηκε δυο φορές με τη ψήφο του ελληνικού λαού.
Η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου συντάσσεται με τις απόψεις του διαβόητου Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Μπλέτσα, ο οποίος σε γνωμοδότησή του το 1977, ύστερα από ερώτημα του του Υπουργού Δημόσιας Τάξης Μπάλκου (που έγινε ρεντίκολο όταν το περιοδικό ΑΝΤΙ δημοσίευσε τα «λογοτεχνικά» του πονήματα), ότι πανεπιστημιακό άσυλο δεν υφίσταται κι ότι η αστυνομία έχει δικαίωμα και καθήκον να μπαίνει όποτε θέλει στα ΑΕΙ, να παρίσταται στις φοιτητικές συνελεύσεις «εάν αυταί παρεξέκλιναν του σκοπού τους και μετατράπηκαν σε πολιτικές συναθροίσεις», καθώς και «να ανακαλύπτει και να προσαγάγει σε δίκη τους φυσικούς ή ηθικούς αυτουργούς» των “εγκλημάτων” της αφισοκόλλησης, της ανάρτησης πανό και της αναγραφής συνθημάτων στους τοίχους.*
Είναι προφανές ότι ο λόγος της κατάργησης του Πανεπιστημιακού Ασύλου άπτεται της ανάγκης της κυβέρνησης να σκληρύνει την καταστολή απέναντι τστην ολοένα οξυνόμενη κοινωνική κρίση. Αρχής γενομένης από τα Πανεπιστήμια.
Ερώτημα είναι παρ' όλα αυτά αν το τερατούργημα που μόλις ψηφίστηκε θα υλοποιηθεί και με ποιον τρόπο. Γιατί, εξόν κι αν αναλάβει Υπουργός Δημόσιας Τάξης ο κ. Πλεύρης ή ο κ. Πολύδωρας, είναι δύσκολο να βρεθεί άνθρωπος από το πολιτικό προσωπικό του ΠΑΣΟΚ που θα φέρει κάτι τέτοιο σε πέρας.
Γιάννης Χρυσοβέργης
*Ευχαριστώ το Θόδωρο Ολυμπίσιο για τις σχετικές πληροφορίες
Γιάννης Χρυσοβέργης
*Ευχαριστώ το Θόδωρο Ολυμπίσιο για τις σχετικές πληροφορίες
6 σχόλια:
Τρεις παρατηρήσεις:
--Αυτό για τα εξάμηνα διδακτορικά το διάβασα σήμερα στην εφημερίδα και δεν πίστευα στα μάτια μου. Σκέφτομαι μήπως έχει γίνει κάποια παρανόηση γιατί όταν διάβαζα το προσχέδιο νόμου δεν είχα δει τέτοια πρόβλεψη. Εν πάση περιπτώσει, αν έγινε στ'αλήθεια μια τέτοια "πατάτα", θα πρέπει, έστω και τώρα, να παρέμβει η πανεπιστημιακή κοινότητα, πριν γίνουμε ρεζίλι διεθνώς.
--Η αλήθεια είναι ότι εδώ και κάποια χρόνια, σε ορισμένα μεταπτυχιακά υψηλής ζήτησης, κυρίως με αντικείμενο τη διοίκηση των επιχειρήσεων, έχουν θεσμοθετηθεί δίδακτρα, και μάλιστα είναι αρκετά "τσουχτερά". Στα μεταπτυχιακά του γεωλογικού τμήματος δεν υπάρχουν δίδακτρα και έχω την εντύπωση ότι αν επιβληθούν, τότε θα λακίσουν πολλοί φοιτητές και η βιωσιμότητα των μεταπτυχιακών θα καταστεί προβληματική. Με αυτό θέλω να πω ότι η επιβολή ακριβών διδάκτρων δεν είναι εύκολη υπόθεση και θα δούμε στην πράξη πώς θα λειτουργήσει αυτή η ιδέα.
--Η κατάργηση του ασύλου μπορεί όντως να οδηγήσει σε έξαρση του αυταρχισμού της εξουσίας. Δεν αποκλείεται,αν αύριο γίνει συγκέντρωση στα Προπύλαια, να πραγματοποιήσει έφοδο η αστυνομία και να ξυλοφορτώσει τους παρευρισκόμενους, κατά πώς το συνήθιζε τον παλιό καλό καιρό. Και θα είναι πια ζήτημα συσχετισμών δύναμης και πολιτικών επιλογών της εκάστοτε κυβέρνησης για το αν θα εισβάλει ή δεν θα εισβάλει η αστυνομία στο χώρο του πανεπιστημίου (και στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, μέχρι το 1982, κάπως έτσι λειτουργούσε το θέμα του ασύλου).
Γιώργος
Γιώργο κι εγώ δεν πίστευα στα μάτια μου και έψαξα να βρω το κείμενο του νόμοσχεδίου. Και όμως το αναφέρει.
Γιάννης Χρυσοβέργης
Στην Αγγλία και την Αυστραλία, η κυβέρνηση σου δίνει δάνειο να σπουδάσεις αν σε δεχτεί η σχολή το οποίο έχεις την υποχρέωση να το ξεπληρωσεις μόνο όταν το εισόδημα σου ξεπεράσει ένα συγκεκριμένο πολύ λογικό όριο. Ίσως για τις σχολές που πρέπει για κάποιο λόγο να επιβάλλουν δίδακτρα, να ήταν μια καλή ιδέα να γίνει το ίδιο. Διαφορετικά είναι πραγματικά διάκριση με βάση το εισόδημα και είναι μάλλον ανήθικο.
Πάντως για το πτυχίο διετούς φοίτηση δεν καταλαβαίνω τι είναι αυτό που δεν σου αρέσει. Αν φοιτησεις δυο χρόνια ή ακόμα και ένα μόνο μάθημα γιατί σε ενδιαφέρει μόνο αυτό, δεν είναι δίκαιο να μπορείς να αποδείξεις; Το πως θα αντιμετωπίσει ο εργοδότης σου και κάποιο άλλο ίδρυμα ένα πιστοποιητικό που αναγράφεται ένα μόνο μάθημα είναι άλλο θέμα.
Όσο για το διδακτορικό των έξι μηνών, εκτός αν ο φοιτητής έχει είδη 4-5 αξιοπρεπείς δημοσιεύσεις όταν του δοθεί το πτυχίο, τότε θα απαξιωθεί ο Ελληνικός αυτός τίτλος και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Κωνσταντίνε θέλω μερικές διευκρινίσεις σχετικά με τα δάνεια.
1. Τα χορηγεί η κυβέρνηση ή οι Τράπεζες;
2. Τι γίνεται αν το εισόδημά σου δεν ξεπεράσει, για τον οποιοδήποτε λόγο, το όριο που τίθεται;
3. Ποιο είναι αυτό το όριο σε σχέση με τον ελάχιστο μισθό; (Ξέρω ότι η έννοια του ελάχιστου εγγυημένου μισθού, όπως υπάρχει στις Μεσογειακές χώρες στη Γερμανία, την Αυστρία, τη Σκανδιναβία, το Βέλγιο και την Ολλανδία δεν υπάρχει στις αγγλοσαξονικές χώρες, σε κάθε περίπτωση όμως υπάρχει ένας μέσος ελάχιστος μισθός)
Τώρα σε ό,τι αφορά τα πτυχία δυο ετών, τέτοιου είδους διπλώματα προσφέρουν τα ΙΕΚ (Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης). Ποιος ο λόγος να υπάρχουν δυο ειδών ίδια πτυχία;
Τέλος, για να κάνει ο φοιτητής τις 4-5 αξιοπρεπείς δημοσιεύσεις πρέπει να κάνει έρευνα, κάτι που δεν προβλέπεται στο προπτυχιακό στάδιο. Κι αν υποθέσουμε ότι κάνει την έρευνα στη διάρκεια του Μεταπτυχιακού και του Διδακτορικού, αν πάρεις υπ' όψιν ότι ο μέσος όρος έρευνας για κάθε δημοσίευση είναι τουλάχιστον ένα εξάμηνο, ο φοιτητής θα έχει διαγραφεί από τη σχολή λόγω υπέρβασης του χρόνου φοίτησης. Ειλικρινά αδυνατώ να κατανοήσω πώς το σκέφτηκαν.
Γιάννης Χρυσοβέργης
1. Τα δάνεια στην Αυστραλία τα χορηγεί η κυβέρνηση μέσω του προγράμματος hecs. Τα χρήματα κατατίθενται μετά πο ηλεκτρονική αίτηση στον λογαρασμο του πανεπιστημίου κάθε τρίμηνο. Η αποπληρωμή γίνεται μέσω της εφορίας, με αίτηση την οποία κάνει ο εργαζόμενος στο λογιστήριο του εργοδότη του.
2. Αν για οποιοδήποτε λόγο δεν ξεπεράσει κάνεις το όριο εισοδήματος τότε το δάνειο παραμένει απλήρωτο επ άπειρον. Ο τόμος του δανείου είναι ίσος με το πληθορισμο της εθνικής στατιστικής υπηρεσίας.
3. Το ελάχιστο από νομού ορομισθιο στην Αυστραλία είναι $15 (€10) σε πλήρη απασχόληση αυτό σημαίνει $30χ το χρόνο. Το ελάχιστο όριο αποπληρωμής είναι $47χ το χρόνο. Οι πληροφορίες σου για τον κατοτατο μισθό για την Αγγλία και την Αυστραλία δεν είναι πολύ ακριβείς, τώρα το αν ζεις με τον κατώτατο μισθο είναι άλλο θέμα (αν και από ότι ακούω για την Ελλάδα και την γενιά των €700 στην Ελλάδα είναι καλόν χειρότερα )
Ίσως στην περίπτωση που η έρευνα γίνεται χωρίς να είναι εγγεγραμμένος ο φοιτητής και το πανεπιστήμιο απλά του αναγνωρίζει το ερευνητικό του έργο. Καλό θα ήταν πάντως να υπήρχε και μια ανεξάρτητη αρχή έλεγχου τέτοιου είδους πτυχίων.
Κωνσταντίνε γεια σου. κατ' αρχ'ην ευχαριστώ για τις πολύ χρήσιμες πληροφορίες που μου έδωσες.
Και μια παρατήρηση. Τα €700 το μήνα είναι παρελθόν. υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και εγώ τους τελευταίους 15 μήνες, που κερδίζουν πολύ λιγότερα από €700 το μήνα.
Γιάννης Χρυσοβέργης
Δημοσίευση σχολίου