Ο Αναστάσιος Πεπονής έφυγε όπως έζησε: αθόρυβα. Η είδηση του θανάτου του θάφτηκε μέσα στον ορυμαγδό της κατάρρευσης των χρηματιστηρίων. Η συμμετοχή του στην πολιτική δεν του απέφερε πλούτη, ούτε τιμές. Γιατί πριν απ' όλα υπήρξε ένας ενεργός πολίτης που αγωνίζονταν για τις απόψεις του με μοναδικά όπλα αυτά που απουσιάζουν από τον σημερινό πολιτικό κόσμο: το θάρρος και τη σεμνότητα.
Η πολιτική σταδιοδρομία του Σάκη Πεπονή άρχισε από τη νεολαία της ΕΠΕΚ, του κόμματος του στρατηγού Πλαστήρα, της οποίας σύντομα εξελέγη πρόεδρος. Διαγράφτηκε όμως με συνοπτικές διαδικασίες όταν διαφώνησε δημόσια με τις εκτελέσεις των Μπελογιάννη, Μπάτση, Καλούμενου και Αργυριάδη.
Δώδεκα χρόνια αργότερα η κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου του αναθέτει τη γενική διεύθυνση του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ), όπου καθιέρωσε τη χρήση της Δημοτικής γλώσσας στα ραδιοφωνικά προγράμματα.
Τη νύχτα της 15ης Ιουλίου 1965, μετέδωσε το διάγγελμα του καθαιρεθέντος από το Παλάτι εκλεγμένου Πρωθυπουργού, Γεωργίου Παπανδρέου. Μέσα σε λίγα λεπτά εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωναν στους δρόμους της Αθήνας και των άλλων μεγάλων πόλεων, κατά του Παλατιού και της κυβέρνησης των Αποστατών.
Στη διάρκεια της Δικτατορίας υπήρξε ένας από τις λίγες εκατοντάδες Ελλήνων που προσπάθησαν να οργανώσουν αντίσταση στη Χούντα, πράγμα που του στοίχισε αρκετά χρόνια φυλακής και εξορίας.
Ανέλαβε για πρώτη φορά υπουργικά καθήκοντα στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1981. Το 1984 παραιτήθηκε από τη θέση του υπουργού άνευ χαροφυλακίου υπεύθυνου για τη ραδιοτηλεόραση, μη μπορώντας να συμφιλιωθεί με την ποδηγέτηση της ενημέρωσης που επέβαλε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Ως υπουργός Προεδρίας της κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου (1993 - 1995) προώθησε την ίδρυση του ΑΣΕΠ, του οργανισμού που έθεσε, για πρώτη φορά από καταβολής ελληνικού Κράτους, κανόνες αξιοκρατίας στην πρόσληψη των Δημοσίων Υπαλλήλων. Το Δεκέμβρη του 1994, υπό την πίεση της αντιπολίτευσης, αλλά και των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, παραιτήθηκε. Το ΑΣΕΠ όμως έμεινε, για να ταράζει τον ύπνο των Μαυρογυαλούρων και να προσπαθούν ανεπτυχώς να το ανατρέψουν όλες σχεδόν οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν ( η μόνη που - δυστυχώς - το υπερασπίζεται είναι η παρούσα.)
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το ότι, στα συλληπητήρια μηνύματα των κομμάτων, μόνο η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ και η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ αναφέρθηκαν στη θέσπιση του ΑΣΕΠ. Ίσως γιατί, σε τούτο τον τόπο, η αξιοκρατία είναι εξοβελιστέα, μηδέ της Αριστεράς εξαιρουμένης.
Γι' αυτό όμως ο Αναστάσιος Πεπονής έγραψε Ιστορια. Κάτι που κανένας από τους Μαυρογυαλούρους δεν κατάφερε. Γι' αυτό και τον ευχαριστούμε.
Γιάννης Χρυσοβέργης.
Υ.Γ. Μπροστά στη θέσπιση του ΑΣΕΠ, η όποια κριτική στις ακραία εθνικιστικές απόψεις του εκλειπόντος περισσεύει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου