Παγιδευμένη αφ' ενός στους ευσεβείς της πόθους και στην επικοινωνιακή της πολιτική και αφ' ετέρου στην μη τήρηση όσων έχει δεσμευτεί - με τη συμφωνία του Νοεμβρίου 2012 με την Τρόικα - η κυβέρνηση, εκλιπαρεί τους δανειστές για πίστωση χρόνου και για επιστροφή της Τρόικας.
Το «success story», σε συνδυασμό με την οργανωμένη αναβλητικότητα στην εφαρμογή των όσων σφαγιαστικών για την κοινωνία μέτρων προέβλεπε ρητά η συμφωνία με την Τρόικα και τα οποία, προσβάλλοντας βάναυσα την κοινή λογική και βιάζοντας την ελληνική γλώσσα είχαν βαφτιστεί «μεταρρυθμίσεις», υπήρξε από τις αρχές του 2013 ο ένας από τους δυο πυλώνες της πολιτικής της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου (1).
Όλο αυτό το διάστημα η κυβέρνηση προσπαθούσε να κερδίσει χρόνο, ωραιωποιώντας οικονομικά μεγέθη που δεν επιδέχονται μακιγιάρισμα - μιας και χάρη σε μια από τις λίγες ορθές επιλογές του Γιώργου Παπανδρέου, που μετέτρεψε τη χειραγωγούμενη Εθνική Στατιστική Υπηρεσία σε ανεξάρτητη αρχή με την επωνυμία Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ), η κυβέρνηση δε μπορεί πλέον να «πειράζει» κατά βούληση τα στατιστικά στοιχεία - και καθυστερώντας τις οδυνηρές και πολιτικά επιζήμιες αποφάσεις , που αφορούσαν στην πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων, στην άρση της προστασίας της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς, στις αυτόματες περικοπές συντάξεων κ.λ.π.
Έτσι, θριαμβολόγησε για το «πρωτογενές πλεόνασμα», πανηγύρισε έξαλλα την «επάνοδο της χώρας στις αγορές» την περασμένη άνοιξη - μια κίνηση που ήταν λογικό να γίνει, αλλά που, επειδή ακριβώς ήταν δοκιμαστική, δεν έπρεπε να συνοδευτεί από πανηγυρισμούς - προανήγγειλε, εν χορδαίς και οργάνοις, την «πρόωρη έξοδο της χώρας από το Μνημόνιο» και γιόρτασε, την επιστροφή, μετά από έξι χρόνια ύφεσης, της χώρας στην άνάπτυξη.
Δυστυχώς όμως υπάρχουν κάποιοι αριθμοί, οι οποίοι διέψευδαν οικτρά τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς και ήταν θέμα χρόνου να σπάσει η φούσκα του «success story».
Ας ξεκινήσουμε από τα διαβόητα «πρωτογενή πλεονάσματα» του 2013, που ανήλθε σε 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ(2) και του 2014, που στο δεκάμηνο Ιανουαρίου Οκτωβρίου άγγιξε τα 2,405 δισεκατομμύρια ευρώ (3). Αυτά περιλαμβάνουν και τα 20 τουλάχιστον δισεκατομμύρια ευρώ των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο, οι οποίες δημιουργήθηκαν στη θητεία αυτής της κυβέρνησης. Και ναι μεν λογιστικά εγγράφονται στο ενεργητικό του κρατικού ισολογισμού, όμως δεν υπάρχουν στα ταμεία του Κράτους.
Ας δούμε τώρα την «επιστροφή στην ανάπτυξη», μετά από έξι χρόνια ύφεσης. Η επιστροφή αυτή συνοδεύεται από αποπληθωρισμό για 20 συνεχόμενους μήνες (4), από μείωση των εξαγωγών και αύξηση των εισαγωγών για 15 συνεχόμενους μήνες (5), από μείωση της βιομηχανικής παραγωγής το Σεπτέμβριο κατά 5,1% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2013 (6), από μείωση της οικοδομικής δραστηριότητας το Σεπτέμβριο κατά 7,1% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2013 (7), με το επιτόκιο του δεκαετούς ομολόγου σταθερά πάνω από το 8%, και με το 7,4% των παιδιών υποσιτισμένα (8).
Βεβαίως αυξήθηκαν οι τουριστικές αφίξεις κατά 22,3% στην περίοδο Ιανουαρίου - Σεπτεμβρίου 2014, όμως ο κύκλος εργασιών των τουριστικών επιχειρήσεων αυξήθηκε μόλις κατά 11,1% (9). Επ' αυτού ενδεικτικά είναι και τα στοιχεία της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ) σχετικά με τις επιπτώσεις του τουρισμού στο λιανεμπόριο (10). Με βάση αυτά τα στοιχεία ο κύκλος εργασιών των εμπορικών επιχειρήσεων στις τουριστικές περιοχές μειώθηκε παρά την αύξηση των τουριστικών αφίξεων. Χαρακτηριστικό είναι δε το παράδειγμα της Χαλκιδικής, όπου, ενώ οι αφίξεις αυξήθηκαν κατά 15%, ο κύκλος εργασιών του λιανεμπορίου μειώθηκε κατά 30%.
Είναι επίσης γεγονός ότι η ανεργία έχει σταματήσει να αυξάνεται (11) και δείχνει κάποια πρώτα σημάδια αποκλιμάκωσης (25,9% τον Αύγουστο του 2014, έναντι 27,8% τον Αύγουστο του 2013). Όμως στον αριθμό των ανέργων δεν περιλαμβάνονται οι 50.000 των μακροχρόνια ανέργων, οι οποίοι εντάσσονται στα εξάμηνα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, χωρίς ένσημα, με μόνη παροχή ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη και αντί αμοιβής ένα προνοιακό επίδομα 350-400 ευρώ μηνιαίως (προγράμματα αναμφισβήτητα χρήσιμα, που όμως δε μπορούν να θεωρηθούν απασχόληση). Η απένταξή των ανθρώπων αυτών από τους εργαζόμενους οδηγεί την ανεργία στο 26,9%-27%.
Ακόμα χειρότερες είναι οι προοπτικές αποκλιμάκωσής της. Σύμφωνα με έκθεση του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας για την Ελλάδα (12), με την αισιόδοξη πρόβλεψη μέσης ετήσιας ανάπτυξης κατά 2%, η ανεργία θα επανέλθει στο προ κρίσης επίπεδο το 2027. Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα αν η δημιουργία θέσεων εργασίας αυξάνεται με ετήσιο ρυθμό 1,3% (ο μέσος ευρωπαϊκός ρυθμός της προ της κρίσης δεκαετίας). Στην περίπτωση αυτή η ανεργία θα φθάσει στο προ της κρίσης επίπεδο, μόλις το 2034.
Όλα αυτά τα στοιχεία της πραγματικής οικονομίας προκάλεσαν το σκάσιμο της φούσκας του «success story» και τη δημοσκοπική κατρακύλα των δυο εταίρων της κυβέρνησης.
Δίπλα σε αυτά όμως βρίσκεται και ένα τραγικό τους λάθος. Πίστεψαν ότι η υποστήριξη που, σκανδαλωδώς, τους παρείχαν οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι και τα χτυπήματα στην πλάτη, των Ευρωπαίων ηγετών, σήμαιναν μια χωρίς όρους υποστήριξη και θεώρησαν δεδομένη την πίστωση χρόνου για την μη υλοποίηση των δεσμεύσεων που είχαν αναλάβει έναντι των δανειστών. Πλανήθηκαν πλάνην οικτράν.
Διότι δεν αντελήφθησαν ότι η υποστήριξη αυτή δεν οφείλονταν σε άλλους λόγους, παρά στο γεγονός ότι είχαν δεσμευτεί να μετατρέψουν την Ελλάδα σε «ειδική οικονομική ζώνη», με μισθούς Κίνας, εργασιακά και ατομικά δικαιώματα Κίνας, περιβαλλοντική προστασία Κίνας. Πίστεψαν πως οι Ευρωπαίοι εταίροι τους θα τους αντιμετώπιζαν ως «δικά τους καθάρματα» (13)
Τώρα οι αντισυμβαλλόμενοί τους απαιτούν, με τίμημα ένα ντροπιαστικό τέλος της πολιτικής σταδιοδρομίας των κυβερνώντων, την εφαρμογή των υποσχέσεών τους. Και δεν πρόκειται να κάνουν πίσω στην απαίτηση τους, προκειμένου να αρχίσουν τη διαπραγμάτευση με την επόμενη κυβέρνηση, από όσο το δυνατόν πιο χαμηλά.
Γιάννης Χρυσοβέργης
Σημειώσεις
(1) Στον δεύτερο πυλώνα της κυβερνητικής πολιτικής, την καλλιέργεια εμφυλιοπολεμικού κλίματος, μέσω της ταύτισης της αξιωματικής αντιπολίτευσης με την «τρομοκρατία» και της διασποράς, από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, ψευδών ειδήσεων σε βάρος της έχουμε αναφερθεί κατ' επανάληψη.
(2) Ανακοίνωση EUROSTAT, 23 Απριλίου 2014.
(3) Ανακοίνωση του ΥΠΟΙΚ, 13 Νοεμβρίου 2014.
(4) Τον Σεπτέμβριο ο αποπληθωρισμός έφθασε το -0,8%. Ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ, 10 Νοεμβρίου 2014.
(5) Τον Σεπτέμβριο οι εξαγωγές μειώθηκαν κατά 8,7% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2013, ενώ οι εισαγωγές αυξήθηκαν κατά 7,4%. Ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ, 7 Νοεμβρίου 2014.
(6) Ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ, 10 Νοεμβρίου 2014.
(7) Ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ, 10 Νοεμβρίου 2014.
(8) Ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ, 18 Νοεμβρίου 2014.
(9) Δελτίο Τύπου της Τράπεζας της Ελλάδος, 21 Νοεμβρίου 2014.
(10) Δελτίο Τύπου ΕΣΕΕ, 9 Σεπτεμβρίου 2014.
(11) Ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ, 13 Νοεμβρίου 2014.
(12) Διεθνής Οργανισμός Εργασίας, Παραγωγικές Θέσεις Εργασίας για την Ελλάδα, σ. 3.
(13) Προσφιλής χαρακτηρισμός του Χένρι Κίσιντζερ για τους κάθε λογής φιλοδυτικούς δικτάτορες της δεκαετίας του '60 και του '70.
1 σχόλιο:
Προς όλους τους αναγνώστες αυτού του κειμένου:
Ο δαίμων του τυπογραφείου το έκανε το θαύμα του.
Η παρακάτω φράση « Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα αν η δημιουργία θέσεων εργασίας αυξάνεται με ετήσιο ρυθμό 1,3% (ο μέσος ευρωπαϊκός ρυθμός της προ της κρίσης δεκαετίας).» πρέπει να αντικατασταθεί ως εξής: «Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα αν οι θέσεις απασχόλησης αυξάνονται με ρυθμό 1,3% ετησίως, όπως γίνονταν κατά την προ της κρίσης δεκαετία». Με δυο λόγια το ποσοστό 1,3% δεν αναφέρεται στο σύνολο του ενεργού πληθυσμού, αλλά στον εργαζόμενο πληθυσμό του προηγούμενου έτους.
Ζητώ από όλους σας συγνώμη για το λάθος.
Γιάννης Χρυσοβέργης
Δημοσίευση σχολίου