Δικαιοσύνη και «ψευδείς ειδήσεις»

Αναρτώ ένα άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Γιάννης Χρυσοβέργης

Δικαιοσύνη και «ψευδείς ειδήσεις»
Tου Πασχου Μανδραβελη
Η ελληνική Δικαιοσύνη έχει μια περίεργη ιστορία με τη «διασπορά ψευδών ειδήσεων, που προκαλούν ανησυχία στους πολίτες». Κατ' αρχήν οι διώξεις γίνονται επιλεκτικά. Η κατηγορία για διασπορά ψευδών ειδήσεων έχει πάντα ιδεολογικό πρόσημο. Παράδειγμα: το 1992 καταδικάστηκαν κάποια νεαρά άτομα, επειδή διέσπειραν την «ψευδή είδηση» για το Μακεδονικό. Για την ακρίβεια δεν διέσπειραν καμιά είδηση. Απλώς είπαν την αντιδημοφιλή (τότε) άποψή τους, αυτή που σήμερα είναι η επίσημη θέση του κράτους. Γι' αυτήν και δεκάδες άλλες αποφάσεις που καταπάτησαν θεμελιώδη δικαιώματα Ελλήνων πολιτών, το δικαστικό σώμα δεν έκανε ποτέ την αυτοκριτική του. Αλλά δεν δέχεται καν κριτική. Οι δικαστές υποχρεώνουν την ελληνική κοινωνία στη σιωπή.
Κάτι πολύ σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δικαιοσύνης και αυτό δεν πιστοποιείται μόνο από το παραδικαστικό κύκλωμα, η έρευνα για το οποίο δεν πήγε στο αναγκαίο βάθος. Πιστοποιείται και από τη δίωξη μελών της «Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας» που κατέθεσαν κατά του κ. Κώστα Πλεύρη στην διαβόητη δίκη για το βιβλίο του «Εβραίοι. Ολη η Αλήθεια».
Σε εκείνη τη δίκη ο κ. Πλεύρης ορθώς αθωώθηκε, παρά τα ψεύδη που διασπείρει με το βιβλίο του, ψεύδη που πιθανώς να προκαλέσουν ανησυχία σε κάποιους αφελείς πολίτες. Υπάρχουν κάποιες ενστάσεις για το σκεπτικό της απόφασης (για παράδειγμα, δικαστής χαρακτήρισε το βιβλίο «επιστημονικό έργο», αλλά μάλλον αυτό έχει να κάνει με το έλλειμμα παιδείας και των Ελλήνων δικαστών) όμως η αθώωση μπορεί να λογιστεί στα συν της ελευθερίας του λόγου.
Μπορεί όμως, το δικαίωμα του κ. Πλεύρη να λέει την ρατσιστική άποψή του (π.χ. «Εβραίος και άνθρωπος είναι έννοιες αντιφατικές, δηλαδή η μία αποκλείει την άλλη») να κατοχυρώθηκε από την Δικαιοσύνη, αλλά δεν εξασφαλίστηκε για τους κατηγόρους του. Τα μέλη της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας αντέδρασαν οξύτατα στην απόφαση του δικαστηρίου και τώρα κατηγορούνται για... διασπορά ψευδών ειδήσεων. Κι αυτοί δεν διέσπειραν καμιά είδηση. Ασκησαν σφοδρή κριτική στους δικαστές και σε μια απόφασή τους.
Η ελληνική Δικαιοσύνη νοσεί. Την ασθένειά της πιστοποιούν οι απανωτές καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ειδικά η «Katrami c. Grece» (2005) θα τους είναι εξαιρετικά χρήσιμη για την δίκη της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας που ξεκινά στις 12 Απριλίου. Η εν λόγω υπόθεση αφορούσε «εξύβριση δικαστικού λειτουργού». Μία δημοσιογράφος δημοσίευσε σε επαρχιακό περιοδικό άρθρο σχετικά με τη δικαστική πορεία ποινικής υπόθεσης στην οποία κατηγορουμένη ήταν η αδελφή της. Το άρθρο κατονόμαζε τον ανακριτή της υπόθεσης ως υπεύθυνο για λάθη και παρατυπίες και τον χαρακτήριζε «επίορκο» και «Καραγκιόζη». Μετά την υποβολή μήνυσης από τον δικαστικό λειτουργό, τα ελληνικά δικαστήρια την καταδίκασαν για εξύβριση σε ένα χρόνο φυλάκιση. Οι δικαστές του Στρασβούργου καταδίκασαν την Ελλάδα γι' αυτή την απόφαση, διαπιστώνοντας ότι ο Ελληνας δικαστής δεν έκανε διάκριση μεταξύ «αξιολογικών κρίσεων» και «πραγματικών γεγονότων».
Μόνο για θέματα ελευθερίας της έκφρασης υπάρχουν στο Στρασβούργο πέντε καταδίκες της ελληνικής Δικαιοσύνης τα τελευταία τρία χρόνια! Μήπως πρέπει οι δικαστές μας να αρχίσουν να τις διαβάζουν; Είναι κρίμα να διασύρεται και δι' αυτού του τρόπου η χώρα.