Ο άπορος εφοπλιστής

Δευτέρα βράδυ, στην καθιερωμένη συνεστίαση της συντακτικής ομαδας του περιοδικού σε μια ψησταριά στα Εξάρχεια. Στην ομήγυρη βρίσκεται και μια κυρία που είναι γιατρός σε ένα δημόσιο νοσοκομείο και που μας είπε την παρακάτω χαριτωμένη ιστορία:
Τις προάλλες ήλθε για νοσηλεία στο νοσοκομείο ένας καλοστεκούμενος κύριος με πανάκριβο κουστούμι και με μια εμφάνιση που παραπέμπει σε άνθρωπο που έχει τον τρόπο του. Δήλωσε ότι δεν είναι ασφαλισμένος πουθενά αλλά παρουσίασε χαρτί απορίας.
Οι γιατροί δεν έκρυψαν την έκπληξή τους, ίσως και την καχυποψία τους, για το "φρούτο" που τους εμφανίστηκε. Ο κύριος όμως ήταν πρόθυμος να δώσει σαφείς, όσο και αφοπλιστικές διευκρινίσεις. Εξήγησε λοιπόν ότι είναι εφοπλιστής με έδρα των συμφερόντων του το Λονδίνο. Ότι ο ίδιος έκρινε σκόπιμο να νοσηλευθεί στο συγκεκριμένο νοσοκομείο. Και ότι το χαρτί απορίας το δικαιολόγησε στη βάση του ότι δεν έχει κανένα περιουσιακό στοιχείο στην Ελλάδα.
Η ιστορία αυτή, που θα μπορούσε να είναι και ανέκδοτο, φαίνεται να επιβεβαιώνει το τροπάριο που ακούγαμε από πιτσιρικάδες που πρωτομπήκαμε στην πολιτική. Ότι δηλαδή υπάρχουν πολλοί επιτυχημένοι επιχειρηματίες και εφοπλιστές που δραστηριοποιούνται εκτός Ελλάδος και που τοποθετούν το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου τους στο εξωτερικό. Ότι η αστική τάξη που θέλει να δραστηριοποιείται σε παραγωγικές επενδύσεις μέσα στην Ελλάδα είναι είδος εν ανεπαρκεία. Και κάπως έτσι αρχίζουν τα εμπορικά ελλείμματα, ο δανεισμός και τα δημοσιονομικά ελλείμματα, που τώρα καλούμαστε να διευθετήσουμε σφίγγοντας το ζωνάρι. Με την ελπίδα ότι θα μπορέσουμε να περισώσουμε το κράτος προνοίας, και, απ'ότι φαίνεται, να συνεχίσουμε να ταϊζουμε κάποια φτωχαδάκια, σαν τον κύριο της ιστορίας, με τα δικά μας χρήματα φυσικά...

Γιώργος Αιμ. Σκιάνης