ΝΙΚΟΣ ΣΑΜΠΑΝΗΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ
Η ζωή των Ρομά αξίζει; 

Την εποχή που ο Βικτόρ Ουγκώ έγραφε τους ΑΘΛΙΟΥΣ η κλοπή ενός καρβελιού ψωμιού επέσυρε πενταετή καταναγκαστικά έργα. 

Στην Ελλάδα του Μητσοτάκη επισύρει θανατική ποινή και μάλιστα με εξωδικαστική εκτέλεση. Ιδίως όταν ο σύγχρονος Γιάννης Αγιάννης είναι «βρωμόγυφτος».

Η δολοφονική απόπειρα κατά του Κώστα Φραγκούλη μόνο τυχαίο γεγονός δεν ήταν. Είναι το συνδυασμένο αποτέλεσμα  του ρατσισμού της κοινωνίας κατά των Ρομά, του μίσους αυτής της κυβέρνησης κατά της νεολαίας και του δικαιώματος στην ασυδοσία που έχει εκχωρήσει στην Αστυνομία καθώς, στην προσπάθειά της  να μετατραπεί σε καθεστώς, έχει ανάγκη Πραιτωριανών.

Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ

Δεν υπάρχει πιο αποκαλυπτική εικόνα του ρατσισμού της κοινωνίας μας κατά των Ρομά -και όχι μόνο- από το περιστατικό του θανάτου, πριν από ένα χρόνο, ενός μικρού κοριτσιού στο Κερατσίνι, όταν εγκλωβίστηκε από γκαραζόπορτα βιομηχανίας και παρέμεινε εγκλωβισμένο για περισσότερη από μια ώρα, υπό το αδιάφορο βλέμμα εργαζομένων της επιχείρησης και περαστικών -στα βίντεο που δημοσιεύτηκαν καταγράφηκαν τουλάχιστον  τέσσερις άνθρωποι που πέρασαν από δίπλα του αδιαφορώντας για το τι συνέβαινε-.

Η ειδεχθής δολοφονία του 17χρονου  Νίκου Σαμπάνη -σε βίντεο που έπαιξε το δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ ακούγονται πάνω από 10 πυροβολισμοί αστυνομικών-, δεν προκάλεσε  έκρηξη οργής της νεολαίας όπως η αντίστοιχη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ούτε καν τις αντιδράσεις που θα προκαλούσε ο «τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού». Κι όλα αυτά παρά το γεγονός ότι οι φονιάδες όχι μόνο δε συνελήφθησαν, όπως ο δράστης της απόπειρας δολοφονίας του Κώστα Φραγκούλη, αλλά επιβραβεύθηκαν κιόλας.

Από το γεγονός ότι οι Ρομά πέφτουν πάντα «σε λάθος μπάτσου χέρια», μέχρι το μάταιο των προσπαθειών τους να πείσουν τους δικαστές ότι δεν είναι ελέφαντες, από τις προσπάθειες των κατά τόπους δημάρχων να εκδιώξουν με κάθε μέσο, νομότυπο ή μη, τους καταυλισμούς τους από το Δήμο τους μέχρι τον απροκάλυπτα προσβλητικό για την αξιοπρέπειά τους τρόπο που παρουσιάζουν τα ΜΜΕ τις ειδήσεις που τους αφορούν, ο κατάλογος των ρατσιστικών διακρίσεων σε βάρος τους τελειωμό δεν έχει.

Κακά τα ψέματα, για την πλειοψηφία των Ελλήνων οι Ρομά είναι στην καλύτερη περίπτωση πολίτες Β' κατηγορίας που πρέπει να υφίστανται αδιαμαρτύρητα τις κάθε είδους προσβολές και διακρίσεις και στη χειρότερη δίποδα για τα οποία μεταχείριση σαν αυτή των Αφρικανών σκλάβων στις αμερικανικές φυτείες του Νότου το 19ο αιώνα είναι επίδειξη μεγαλοψυχίας.

Όλα αυτά τα γνωρίζει η κυβέρνηση και γι' αυτό επέλεξε την ακραία καταστολή και τις προκλήσεις ως απάντηση στη δολοφονία του Σαμπάνη και στην απόπειρα δολοφονίας του Φραγκούλη.

Ούτε η επιβράβευση των δολοφόνων του Σαμπάνη, ούτε ο ξυλοδαρμός του πατέρα του Φραγκούλη από τα ΜΑΤ, ούτε η μετατροπή των οικισμών των Ρομά στη Δυτική Αττική σε κατεχόμενη ζώνη ήταν άστοχες κινήσεις. Μέσα από αυτές η κυβέρνηση προσπαθεί να εδραιώσει την επιρροή της στο πιο σκατόψυχο κομμάτι της κοινωνίας εν όψει των εκλογών.

ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ

Καμιά κυβέρνηση από την κατάρρευση της Δικτατορίας και μετά δεν έχει επιδείξει τέτοιο μένος κατά της νεολαίας όπως η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Από τις προσαγωγές 12χρονων παιδιών, το έγκλημα των οποίων ήταν ότι έβλεπαν ταινία ακατάλληλη για ανηλίκους σε κινηματογράφο, μέχρι το δημόσιο ξεβράκωμα εφήβων γιατί είχαν λάθος μήκος μαλλιών, και ως τη συστηματική στοχοποίηση της νεολαίας, με τη βοήθεια των πετσομπουκωμένων ΜΜΕ, ως υπαίτιας για τα κρούσματα του κορωνοϊού στη διάρκεια της μακράς περιόδου απαγόρευσης κυκλοφορίας του χειμώνα 2020-21, σε κάθε ευκαιρία η κυβέρνηση αυτή δηλώνει χωρίς περιστροφές το ακραίο μίσος της για τη νεολαία.

Δεν πρόκειται για απώλεια επαφής με την πραγματικότητα αλλά για ακραίο κυνισμό και καλά στοχευμένη προπαγάνδα. Αποδέκτης της οποίας είναι ο σκληρός πυρήνας των ψηφοφόρων της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, οι ηλικιωμένοι ψηφοφόροι που έχουν κλειστεί στα σπίτια τους αι εκλαμβάνουν ως καθημερινή πραγματικότητα αυτή που τους πασάρουν οι πετσομπουκωμένες τηλεοράσεις. Και οι οποίοι αντιμετωπίζουν οποιονδήποτε ζει και σκέφτεται διαφορετικά από αυτούς ως εν δυνάμει δολοφόνο.

ΤΡΟΜΟΣ ΚΙ ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Πέρα από όλα τα παραπάνω η πλήρης κάλυψη και επιβράβευση των ένστολων δολοφόνων με το διαβόητο επίδομα των 600 ευρώ -το οποίο δε δόθηκε ούτε στους πυροσβέστες ούτε στο υγειονομικό προσωπικό των δημοσίων νοσοκομείων- το κυβερνητικό μήνυμα είναι σαφές προς κάθε κατεύθυνση.

Η Αστυνομία έχει το ελεύθερο να δέρνει, να κακοποιεί, να δολοφονεί και σ' όποιον αρέσει.

Η επιβράβευση, έργω και λόγω, της αστυνομικής βίας ακόμα και όταν αυτή καταλήγει σε δολοφονίες για πλημμεληματικές πράξεις που αν έφθαναν στο δικαστήριο θα επέσυραν ποινές λίγων μόλις μηνών με αναστολή έχει τον ίδιο στόχο με τις γενικευμένες παρακολουθήσεις τηλεπικοινωνιών, χιλιάδων πολιτών, δημοσιογράφων, πολιτικών.

Το μήνυμα πρέπει να γίνει απολύτως σαφές σε μια κοινωνία που έχει μάθει να σκέφτεται ελεύθερα, να λέει τη γνώμη της να αμφισβητεί τον «κυβερνήτη» της, όπως αρέσκεται να τον αποκαλούν ο Κυριακούλης.

Τη θέση της ελευθερίας έκφρασης πρέπει να πάρει η αφομοίωση της καθεστωτικής προπαγάνδας, τη θέση της αμφισβήτησης η χωρίς όρους υποταγή,  τη θέση της ελευθερίας έκφρασης ο φόβος.

Οι ένστολοι κουμπουροφόροι που σήμερα δολοφονούν νεαρούς Ρομά κι αύριο και όποιον άλλο τους γουστάρει ενεργούν σε διατεταγμένη υπηρεσία. Το μόνο τυχαίο είναι τα θύματά τους.

Γιάννης Χρυσοβέργης