Το 1964, ένας άγνωστος τότε μουσικός, ο Richard Evans, έγραψε ένα τραγούδι
που οι στίχοι του μιλούσαν για τις ζοφερές προοπτικές της ανθρωπότητας εξαιτίας
της αλόγιστης ανάπτυξης της τεχνολογίας και της κατασπατάλησης των γήινων φυσικών
πόρων. Η καλλιτεχνική αυτή δημιουργία έμεινε στα αζήτητα για μια τετραετία και
το 1968 ηχογραφήθηκε από μια όχι ιδιαίτερα γνωστή δισκογραφική εταιρία. Ο Evans είχε
ήδη φτιάξει ένα συγκρότημα με τον Denny Zager και άλλους και οι δυο τους εμφανίζονταν
στα φωνητικά. Ο τίτλος του τραγουδιού ήταν «in the year 2525» και το κομμάτι άρχισε να παίζεται σε ραδιοφωνικούς
σταθμούς. Η μεγάλη επιτυχία όμως ήρθε το 1969, όταν η RCA το ηχογράφησε
στα δικά της στούντιο και το προώθησε σε όλον τον κόσμο. Κι’εμείς το ακούσαμε
ως πιτσιρικάδες. Για να το θυμηθούμε λίγο...
Νομίζω πως η RCA έκανε τη σωστή κίνηση στο σωστό χρόνο: από το 1968 είχε
παιχτεί στους κινηματογράφους το «2001, η Οδύσσεια του Διαστήματος», του Στάνλεϊ
Κιούμπρικ και ήδη γινόταν πολύς λόγος για της προοπτικές της διαστημικής περιπέτειας
και για τις συνέπειές της στην ανθρώπινη
ζωή. Και, ως αποκορύφωμα, στις 20 Ιουλίου του 1969 ο κόσμος είδε από τις τηλεοράσεις
την προσελήνωση του Απόλλων 11 και τον πρώτο στην ιστορία αστροναύτη να πατάει
πάνω στο σεληνιακό τοπίο. Θαυμασμός για το επίτευγμα, απομυθοποίηση ενός ουράνιου
σώματος που επί αιώνες υμνήθηκε ως κάτι το μαγευτικό και απρόσιτο για τα ανθρώπινα
μέτρα και προβληματισμός για το πού πάμε ως ανθρωπότητα. Όλα αυτά τα έβγαζαν οι
απλοϊκοί, κατά τα άλλα, στίχοι του τραγουδιού και αυτό ίσως εξηγεί το γιατί ο
σκοπός του έχει εγγραφεί στη μνήμη μας.
45 χρόνια μετά από την κατάκτηση της Σελήνης και την ευρεία
κυκλοφορία του τραγουδιού των Zager και Evans,
βρισκόμαστε μάρτυρες μιας εξελισσόμενης κλιματικής αλλαγής, που μπορεί να έχει
δραματικές συνέπειες. Μερικοί λένε ότι η γη δε γλυτώνει την καταστροφή και η λύση
είναι η μετανάστευση σε άλλον πλανήτη. Η ίδια η διαστημική τεχνολογία έχει μπει
στη ζωή μας με διάφορους τρόπους και οι συγκυρίες το έφεραν να γίνει η μελέτη
της δορυφορικής εικόνας το επάγγελμά μου. Όσο για τους Zager και Evans, δεν κατάφεραν να κάνουν
άλλη επιτυχία και εδώ και χρόνια έχουν αποσυρθεί από το καλλιτεχνικό κύκλωμα. Ας
είναι. Μέσα σε λίγους στίχους τα είπαν όλα...
Γιώργος Αιμ. Σκιάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου